بیت‌المال در نگاه امام علی(ع)
مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز با اشاره به یکی از روایات اسلامی که در منابع معتبر آمده است، به بیان نکاتی درباره نگاه مولای متقیان، علی(ع) به بحث بیت‌المال پرداخت.
به گزارش ایکنا از فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌رضا حدائق، مدیرعامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس بامداد امروز، 7 اسفندماه، ضمن تبریک فرارسیدن سالروز ولادت مولای متقیان، حضرت علی(ع) به بیان نکاتی درباره بیت‌المال در نگاه آن امام همام پرداخت و بیان کرد: صاحب‌الغارات می‌نویسد که بیت‌المال پر از اموال بود. ابن‌عباس می‌گوید: یکی دو روز بعد رفتم، دیدم تمام اموال رفته است. امیرالمؤمنین(ع) همه را بین مردم توزیع کرده بودند. آن حضرت مشغول جارو کردن بیت المال بودند. گفتم: آقا جان! این همه اموال در بیت‌المال بود، شما سریع همه را توزیع کردید، رفت؟ اگر ما باشیم، می‌گوییم یک مقدار پس‌انداز کن و در حساب سپرده بلندمدت برای روز مبادا بگذار. امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: ابن عباس! به خدا قسم این فضای بیت‌المال از طلا پر باشد یا از کاه، نزد من، یکی است و خدا را شکر می‌کنم که این اموال را به صاحبانشان برگرداندم.
حدائق با بیان اینکه ذره‌ای تعلّق در وجود امیرالمؤمنین (ع) به دنیا نیست؛ چون تمام وجودش تعلّق به خداست، گفت: امام صادق(ع) فرمودند: «اَلقَلب حَرَمُ الله لا تُسکِن حَرَمُ الله غَیرَ الله: قلب، حَرَمِ خداست؛ غیر آن را در آن راه ندهید». اگر در این قلب، محبت اولاد بیش‌تر از محبت خدا شد، انسان را زمین می‌زند یا اینکه اگر در این قلب، محبت به ثروت بیش از محبت به خدا شد، انسان را گرفتار می‌کند.
مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز در ادامه با بیان اینکه برخی این سؤالرا مطرح می‌کنند که اگر امام علی(ع) خلیفه به حق بود چرا حقش طلب نکرد، گفت: بانوان مدینه این سؤالرا از حضرت زهرا(س) پرسیدند و آن حضرت فرمودند امام مانند کعبه است مردم باید به سمت او بروند نه او به سمت مردم؛ همان‌طور که ما برای زیارت کعبه باید حرکت و سفر کنیم و به مکه برویم و طواف کنیم، برای امام هم ما باید به سمت او برویم نه اینکه امام به سمت مردم برود و بگوید با من بیعت کنید.
وی ادامه داد: این اشکال به مردم وارد بود که در غدیر خم و 70 روز قبل از ارتحال پیامبر(ص) بیش از 100 هزار نفر بیعت با مولاعلی(ع) کردند و بعداً بیعت خود را شکستند، لذا امام ضرورتی نداشت که امام چنین چیزی بگوید.
حدائق اظهار کرد: تفاوت بین امام و پیامبر(ص) در همین است، چون پیامبر(ص) شناخته نشده بود، وظیفه خود را عرضه کرد اما امام چون معرفی شده بود، وظیفه‌ای برای برای معرفی خود نداشت و مردم او را شناخته بودند و باید به سمت امام می‌آمدند.
انتهای پیام
