به گزارش ایكنا از فارس، در ایام ماه مبارک رمضان ممكن است سؤالات متعددی برای مؤمنان و متدینان و همچنین روزهداران ایجاد شود نظیر اینكه چه مواردی روزه را باطل میكند یا اینكه حكم روزه فرد مریض چیست یا اینكه حكم مسواک زدن یا خلال هنگام روزهداری چگونه است. در این نوشتار پاسخ این سؤالات همراه با منابع آنها آورده شده است:
- اگر كسى در شب جنب شود ولى غسل را فراموش كند، تا اینكه در روز متوجه شود.
- اگر شخصى با اعتقاد به اینكه اذان صبح را نگفتهاند، مشغول سحرى شود سپس متوجه شود كه وقت اذان صبح گذشته است، روزهاش باطل است و باید قضا كند ولى حق ندارد افطار كند.
- اگر روزهدار قصد كرده كه روزه نباشد، اگر چه روزه او باطل است، ولى نباید چیزى بخورد.
در موارد فوق، روزه باطل است و قضا دارد، ولى روزهدار نباید چیزى بخورد و اگر بخورد كفاره هم بر او واجب مى شود.
منابع: پرسش و پاسخهای دانشجویی احکام روزه و توضیحالمسایل مراجع ج ۱ ص ۹۲۶ م ۱۶۵۸
الف) خلال کردن یا مسواک زدن دندان قبل از اذان صبح:
همه مراجع: خلال کردن یا مسواک زدن دندان قبل از اذان صبح واجب نیست.
ب) اگریقین داشته باشد غذایی كه لای دندان مانده در طول روز فرو میرود چنانچه خلال نکند:
آیتالله خامنهای(مدظله العالی): بنابر احتیاط واجب روزه باطل است خواه چیزی فرو برود یا نرود.
آیات عظام امام، نوری: اگر چیزی از آن فرو رود، روزهاش باطل میشود بلكه اگر هم فرو نرود بنابر احتیاط واجب باید قضای آن روز را بگیرد.
آیات عظام گلپایگانی، زنجانی، بهجت، فاضل، صافی: اگر خلال نکند یا مسواک نزند روزه باطل میشود خواه چیزی فرو برود یا نرود.
آیات عظام خوئی، تبریزی، اراکی، مظاهری، وحید: چنانچه خلال نكند و چیزی از آن فرو رود، روزهاش باطل میشود.
آیتاللهالعظمی مکارم: اگر غذا فرو برود بنابر احتیاط واجب روزه باطل است.
آیات عظام سیستانی، سبحانی: باید خلال کند.
منابع: العروةالوثقی،جلد 2 ،کتاب الصوم،فصل فیمایجب الامساک ،مسأله؛ خامنهای استفتائات موجود در مرکز- توضیح المسائل 16 مرجع، مسأله 1578- سبحانی رساله مسأله 1496- صافی، رساله، چاپ 93، مسأله1587- مکارم، رساله، مسأله 1340.
این مسئله چند حالت دارد که در دو صورت روزه فرد باطل است:
1- اگر بدون اینکه تحقیق کند وقت اذان رسیده یا نه (مثلاً رادیو را روشن نکند)، کارى که روزه را باطل مىکند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.
2- اگر تحقیق کند و با این که احتمال زیاد میدهد وقت اذان رسیده، کارى که روزه را باطل مىکند انجام دهد، بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.
در دو صورت روزه فرد باطل نیست:
1- اگر بعد از تحقیق، یقین کند یا احتمال زیاد بدهد که وقت اذان نرسیده و چیزى بخورد و بعد معلوم شود وقت اذان بوده است.
2- اگر بعد از تحقیق، شک کند که وقت اذان رسیده یا نه و کارى که روزه را باطل مىکند انجام دهد، بعد معلوم شود، وقت اذان بوده است.
منبع: توضیح المسائل(محشى - امام خمینى) ج ۱،صفحه ۹۳۹
روزه بیمار در صورتی که ضرر داشته باشد (چه موجب شود بیماری زیاد شود، یا مدت درمان را طولانی کند، یا درد را تشدید کند) صحیح نیست، البته در همه آنها باید ضرر به مقداری باشد که معمولاً قابل تحمل نیست و فرقی نیست بین اینکه یقین به ضرر داشته باشد یا گمان به آن، بلکه حتی اگر احتمال ضرر بدهد (البته این احتمال باید به نحوی باشد که موجب ترس شود و این ترس ضرر بر اساس موجبات عقلایی باشد مانند تشخیص پزشک یا تجربه یا غیر آن)، و بیمار باید بعد از بهبودی، آن روز را قضا کند و کفاره بر او واجب نیست، اما اگر بیماری تا ماه رمضان سال بعد ادامه داشت قضا از او ساقط میشود و باید برای هر یک روز ۷۵۰ گرم نان یا ماکارونی یا گندم و امثال آن را به یک فقیر فدیه بدهد و همچنین صحیح نیست روزه از انسان سالمی که ترس بروز بیماری را داشته باشد چه رسد به اینکه یقین به بروز بیماری داشته باشد و اما بیماری که روزه برای او ضرر ندارد باید روزه بگیرد و روزهاش صحیح است.
منبع: سایت آیتاللهالعظمی سیستانی
انتهای پیام