سیلی کارفرما بر صورت کارگر

همه چیز از یک بازی فوتبال آغاز شد. مسابقه فوتبال بین فجر سپاسی شیراز و استقلال تهران بود. ورزش‌دوستان و علاقه‌مندان به فوتبال خود را مهیای تماشای این بازی می‌کردند. همه آن‌ها شور و اشتیاق داشتند اما در میان آن همه شور و هیجان به یک باره اتفاقاتی رخ داد که موجب بهت همگان و تأسف آنان شد.

همه خوب می‌دانیم که قریب دو سال است که کل دنیا از جمله کشورمان به شدت درگیر مبارزه با شیوع ویروس منحوس کرونا هستند و در این راه افراد بسیاری قربانی و تعداد بیشماری هم از مدافعان سلامت شهید شدند. قطعاً این وضعیت و به خصوص زحمات و ایثارگری‌های مدافعان سلامت که جانشان را در کف دست گذاشته و به دفاع از جان مردم روی آوردند، قابل احترام است و به هر انسانی واجب است که قدردان این زحمات باشد.

آنچه که در استقبال از تیم استقلال تهران در ورودی یکی از هتل‌های بزرگ شیراز رخ داد را می‌توان یکی از تأسف‌بارترین وقایع دوران شیوع کرونا برشمرد که در آن نه تنها زحمات مدافعان سلامت نادیده گرفته شد، بلکه حتی کرامت انسانی نیز زیر سؤال برده شد.

در آن بحبوحه تجمعی که به شکل تأسف‌برانگیزی برای استقبال از این تیم ورزشی شکل گرفت و حتی موجب وحشت خود ورزشکاران هم شده بود، سوا از اینکه تجمع‌کنندگان چه کسانی بودند و قطعاً باید با چنین افراد هنجارشکن و قانون‌شکنی برخورد صورت گیرد، اتفاق ناگوار دیگری رخ داد. سیلی که یک کارفرما بر صورت کارگرش آن هم در آن بحبوحه و شلوغی و در ملأ عام و در مقابل تمام دوربین‌ها زده شد، در حقیقت سیلی بر کرامت انسانی بود.

درست است که در روز گذشته کارفرما در مصاحبه با یکی از رسانه‌ها اظهار ندامت کرده و حتی اذعان کرده است که از این کارگر دلجویی خواهد کرد اما این اتفاق در یک جامعه اسلامی آن هم در شرایطی که کوچکترین وقایع و اتفاقات از شکار دوربین‌ در امان نخواهد ماند، بار سنگینی به وجود آورد به طوری که رسانه‌های معاند نهایت استفاده را برای کوباندن فرهنگ ایرانی ـ اسلامی انجام دادند. به همین دلیل است که باید حساسیت را در این مواقع بسیار بالا برد تا هیچ‌گاه باز هم تأکید می‌کنیم هیچ‌گاه شاهد چنین رخدادهایی در هیچ نقطه‌ای از کشورمان نباشیم اگر وطن‌دوستیم.

در آموزه‌های اسلام هم در آیات قرآن کریم و هم در روایات اسلامی و احادیث ائمه معصومین بارها مطالبی درباره حفظ کرامت انسانی افراد آمده است آنجا که خداوند تأکید فرمود همانا برترین شما با تقواترین شماست «...إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ...؛ ... در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزگارترين شماست ...» (آیه 13 سوره حجرات) و قطعاً هیچ‌گاه جایگاه اجتماعی، قدرت، ثروت و شهرت ملاک برتری انسان‌ها نسبت به یکدیگر نبوده و نیست و هیچکسی حق ندارد شخص دیگری را تحقیر کند و این درسی است که نه تنها در دین اسلام بلکه در تمام ادیان الهی همواره به آن تأکید شده است.

وقتی خداوند در آیات قرآن کریم تأکید می‌کند که روح خود را در انسان دمیده است و از فرشتگان درگاهش می‌خواهد به سوی این انسان سجده کنند، «فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ؛ پس چون او را [كاملا] درست كردم و از روح خويش در آن دميدم سجده‏ كنان براى او [به خاك] بيفتيد» (آیه 72 سوره ص) آیا رواست که ما به خود اجازه بی‌حرمتی به موجودی که از روح خداوند در آن دمیده شده است، دهیم.

در نظام جمهوری اسلامی ایران که بر مبنای انقلاب اسلامی برگرفته از آموزه‌های قرآن کریم شکل گرفته است، همواره رهبران آن اعم از بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی و حضرت امام خامنه‌ای خود بر اهمیت حفظ کرامت انسانی تأکید داشته و دارند و در این مسیر سیره آنان هم می‌تواند بهترین الگو برای مردمان باشد.

سخن آخر اینکه قطعاً چنین رفتارهای ناپسندی که موجب تحریک و جریحه‌دار شدن احساسات عمومی می‌شود، هیچ‌گاه در مکتب اسلام مورد پذیرش نیست و با هر طریقی که بخواهند آن را توجیه کنند، قابل قبول نیست. ممکن است که چنین اتفاقاتی در خفا برای برخی دیگر از کارگران و زیردستان رخ دهد و قطعاً برای رفع این مشکل باید قوانین و دستورالعمل‌هایی اندیشیده شود تا هیچ‌کس چه در مقام مدیرکلی، چه کارفرمایی و چه هر کسی دیگری به خود اجازه توهین به دیگران و زیردستانش را ندهد.

زهرا عسکری، سردبیر ایکنای فارس