چرا انسان احساس تنهایی می‌کند؟

به گزارش ایکنا از البرز، در راستای برگزاری سلسله نشست‌های بالندگی وحی، این نشست با محوریت راه‌های درمان رنج انسان در کلام وحی و معصومین(ع)، روز گذشته، 16 خرداد با حضور جمعی از بانوان بسیجی در حسینیه عاشقان ثارالله کانون فرهنگی شهید سبحانی البرز برگزار شد.

حسینعلی مؤمنی، مشاور حوزه دین و روانشناسی در این نشست با بیان اینکه چرا انسان‌ها در هر سطحی از زندگی و رفاه هم که باشند باز هم احساس تنهایی و رنج می‌کنند، گفت: برخی از انسان‌ها با وجود برخورداری از زندگی مرفه، همچنان احساس عدم رضایت از زندگی و تنهایی دارند که باید ریشه این موضوع را در کلام نورانی وحی جست‌وجو کرد.

وی با استناد به کلام معصومین(ع) و توجه هر فرد به ارزش و بهای خودش، بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «خدا رحمت کند انسانی را که بداند از کجا آمده و در کجاست و به کجا خواهد رفت» یعنی اگر  انسان در هر سن و سالی که باشد از جایگاه واقعی  خود به درستی مطلع شود و درصدد تغییر مسیرش به سمت جایگاه والای انسانی حرکت کند در شأن یک انسان زندگی کرده و عمرش بیهوده نبوده است.

مؤمنی ارزش و منزلت انسان را با استناد به کلام معصومین(ع) نزدیکی به خداوند معرفی کرد و افزود: حضرت علی(ع) چنان در مسیر عشق به خداوند قرار داشت که همواره آرزوی مرگ می‌کرد و این مرگ با آنچه در عرف وجود دارد و به معنای نابودی و خلاصی از مشکلات دنیایی است متفاوت است.

این پژوهشگر دینی مرگ را تولدی دوباره توصیف کرد و توضیح داد: خداوند در آیه دوم سوره ملک می‌فرماید: خدا مرگ و زندگانی را آفرید که شما بندگان را بیازماید تا کدام نیکوکارترو خلوص اعمالش بیشتر است و او مقتدر و بسیار آمرزنده است. ایمان هر انسان مؤمن به خدا و قیامت ناگزیر از عشق به معاد خواهد بود و این ایمان باید در قلب مؤمنین وجود داشته باشد.

وی با توضیح تفاوت ایمان‌ آوردن و اسلام‌ آوردن از منظر قرآن، گفت: از نظر معصومین(ع) ایمان آن چیزی است که در قلب ثابت می‌شود و قلب ظرف ایمان است و کسی که ایمان به خدا داشته باشد معاد نیز در نظرش محبوب است.

این استاد حوزه با طرح این سؤال که با وجود آنکه انسان با تمام بخش‌های هستی در ارتباط است، اما چرا باز هم احساس تنهایی می‌کند، توضیح داد: با وجود آنکه خداوند فرموده است؛ آنچه در آسمان‌ها و زمین است را مسخر انسان کردیم. حس تنهایی در انسان‌ها وجود دارد و این حس ناشی از نداشتن امکانات مادی نیست، بلکه مربوط به جدا افتادن انسان از آن معشوق ازلی یعنی خداوند است.

مؤمنی ریشه دوست‌ داشتن همه انسان‌ها در روابط فردی و اجتماعی را یک نیاز دانست و بیان کرد: زمانی که در روابط انسان‌ها نیاز چه به شکل مادی و یا نیازهای عاطفی بر طرف می‌شود، محبت و عشق بین آنها به پایان می‌رسد و این موضوع حتی در روابط عاشقانه مادر و فرزند نیز قابل مشاهده است.

این مشاوره دینی با تأکید بر اینکه تنها خداوند انسان را بدون اینکه نیازی به او داشته باشد دوست دارد، افزود: در کشورهای غربی با وجود وفور امکانات و رفاه، مردم همچنان احساس تنهایی و عدم رضایت دارند.

مؤمنی با توضیح آیه شریفه‌ای از قرآن کریم به عواقب دوری انسان‌ها از خداوند در دنیا پرداخت و گفت: خداوند در آیه 31 سوره حج می‌فرماید: «و خاص و خالص بی‌هیچ شائبه شرک خدا را پرستید، و هرکس به خدا شرک آورد، در عجز و بیچارگی بدان ماند که از آسمان درافتد و مرغان در فضا بدنش را به منقار، قطعه قطعه بربایند یا بادی تند او را به مکانی دور از هر وسیله نجات درافکند.»، انسان دورافتاده از خدا در زندگی طعمه شیاطین جن و انس خواهد شد و دور افتاده از مبدأ هستی به گوشه عزلت و تنهایی می‌افتد.

وی در خصوص درمان این رنج و تنهایی و اینکه چه کسی من را به خاطر خودم دوست دارد، بیان کرد: باید برای ریشه‌یابی این معضل سه سؤال را مطرح کنیم؛ اول؛ چه کسی نیاز من را پیش از خودم می‌داند، چه کسی برای رفع نیاز من راه حلی دارد و چه کسی با وجود اینکه من به او آسیب وارد می‌کنم بازهم به من مهر بورزد؟

این استاد حوزه با بیان مثال‌هایی از عطوفت اهل بیت(ع) نسبت به مردم، گفت: امام حسین(ع) در روز عاشورا با وجود اینکه از برخی از افراد آسیب‌های جدی دید، اما با علم امامت، افرادی را که می‌دانست در صلبش فرد مؤمنی متولد می‌شود را نمی‌کشت.

وی اظهار کرد: در این مسیر زمانی که ما قدر و اندازه خود را بدانیم در خود متوجه نیروهایی می‌شویم و با هدایت معصومین(ع) باید از این قدرت‌ها به نفع تعالی زندگی خود استفاده کنیم، چراکه گاهی اوقات وجود نیروهایی چون عقل، زهد و برخی ارزش‌های عالی می‌تواند مایه ضلالت انسان و غفلت از خداوند شود.