مروری بر وصیت‌نامه شهید «حجت جعفری‌نسب»
شهید «حجت جعفری‌نسب» از شهدای دوران دفاع مقدس در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «امیدوارم که یک فرد مسلمان واقعی باشید و بدانید جاوید مردن یک سعادت است.»
به گزارش ایکنا از البرز، شهید حجت جعفری‌نسب، سوم فروردين 1346، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش ايمان، كارگری می‌کرد و مادرش هاجر نام داشت. دانش‌آموز سوم راهنمایی بود. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. چهارم اسفند 1362، در جزيره مجنون عراق به شهادت رسيد. پيكرش مدتها در منطقه برجا ماند و پس از تفحص، در امامزاده محمد(ع) شهرستان كرج به خاک سپرده شد.
متن وصیت‌نامه و پیام شاخص شهیدجعفری نسب را می‌خوانیم.
«بسم الله الرحمن الرحیم
یاحسین! هرکس به خوبی می‌داند که کسی تو را یاری نکرد و تو را در جنگ با کافران تنها گذاشت، ولی بدان که ما اهل کوفه نیستیم که تو تنها بمانی. من اینک به ندای «هل من ناصر ینصرنی امام لبیک گفته و جان را فدای آیین حسین(ع) و کشورم می‌کنم و امیدوارم که مورد مرحمت خداوند قبول شوم و بتوانم به هدف اصلی‌ام که همانا زیارت خود امام حسین(ع) است رسیده باشم.
مادرم! تو بدان که بعد از من زهراگونه یا زینب‌گونه باید صبر داشته باشی تا بتوانید به‌خوبی زندگی کنید. پدرم! مادرم! و تو ای خواهرم! بعد از من گریه نکنید و اگر می‌خواهید گریه کنید برای علی‌اکبر(ع) و یا قاسم(ع) و یا به امام حسین(ع) و ابوالفضل(ع) گریه کنید چون من قابل آن اشک‌ها نیستم. مادرجان! از تو تشکر می‌کنم که با زحمت فراوان مرا بزرگ کردی و شما باید افتخار کنید که من در راه حسین شهید می‌شوم و راهم راه درستی است.
پدرم! ای پدری که جانم به فدایت، پدر عزیزم! امیدوارم که مرا حلال کنی چون نتوانستم فرزند خوبی برایت باشم. پدر عزیزم! امیدوارم شما هم علی‌گونه بتوانید با مشکلات روبه‌رو شوید. برادرم مالک‌جان! بعد از شهادت من هیچ غمی نداشته باشید فکر کن که من اصلا به دنیا نیامده بودم و امیدوارم که مرا حلال کنید چون برادر خوبی برایت نبودم و خواهش می‌کنم که بچه‌ها را دلداری بده. نگذار زندگی برایشان تنگ شود. شما باید خوشحال باشید چون من با افتخار شهید شدم. امیدوارم همه شما را از آقایم حسین(ع) طلب مغفرت کنم تا شما را شفاعت کند. برادرم! از طرف من از تمامی بچه‌ها خداحافظی کن مخصوصا محمد ناصرعبدی، حسین، ایرج، بیوک مشکوری، حسن آقا و... و به آنها بگو که انسان نباید در بستر بمیرد. بلکه با افتخار بمیرد تا یادش در دل‌ها و درتاریخ ثبت شود. خانواده عزیزم! شما را به آقایم حسین(ع) قسم می‌دهم در زندگی با همدیگر مهربان باشید و همیشه نماز و روزه را از یاد نبرید و در هر غذا خوردن جای مرا هم در کنار سفره‌تان نگه دارید چون من همیشه زنده خواهم ماند و همیشه شما را دوست خواهم داشت. خانواده گرامی‌ام، مادرم، پدرم، جمیله، مالک، حمیده، مریم، قاسم، محمد و تمامی بچه‌های عزیزم، داریوش، زهرا، سمیه، سمیرا، و سودابه جانم، زمانی که بزرگ شدید بدانید عمو یا دایی داشتید که شما را خیلی دوست داشت و از شما می‌خواهد که انسان‌های خوبی در جامعه باشید ان‌شاءالله. امیدوارم بعد از شهید شدنم مرا در کنار بچه‌های عمو خاک کنید چون من هم در آنجا جای داشتم. از خدا بخواهید که امام را برای پایداری اسلام همیشه جاوید نگه دارد و من هم از امام زمان می‌خواهم که به شما صبر عنایت کند. در زندگی اخلاق اسلامی را رعایت کنید و فرزندان خوبی به جامعه تحویل دهید. محمد جان، امیدوارم در زندگی با خواهرم همیشه خوب باشی و نماز و واجبات یادتان نرود و بدان که خیلی دوستت دارم. من از تمام فامیل عموها و خانواده‌یشان، خاله عزیزم با خانواده، دایی عزیزم با خانواده، عمه‌هایم با خانواده‌شان، خداحافظی می‌کنم و امیدوارم که یک فرد مسلمان واقعی باشید و بدانید جاوید مردن یک سعادت است.
راستی! مالک جان، تسبیح سیاه را به تو یادگاری می‌دهم ولی از تو می‌خواهم اصلا به فکر من نباشی و روحیه‌ات خیلی بالا باشد. دوستت دارم مالک جان. اگر می‌خواهی روح من راحت باشد تا ابد از همدیگر دور نشوید و آقا و مامان را محترم بشمارید. خیلی خیلی متشکرم عزیز من مالک جان.
حجت جعفری‌نسب دهم بهمن‌ماه 1362»
پيام شاخص شهيد بزرگوار براساس متن وصيت‌نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: اميدوارم که همه شما را از آقايم حسين(ع) طلب مغفرت کنم تا شما را شفاعت کند.
شاهد حديثی: قال رسول‌الله(ص): يشفع الشهيد فی‌سبعين فی‌اهله.(کنزالعمال ح 11119)
پيامبر اکرم(ص) فرمودند: شهيد هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت می‌کند.
انتهای پیام
