توحید اشیاء انسان را فنا فی الله می‌کند + صوت
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با بیان اینکه همه ما در مرحله شیء حتماً موحد هستیم، گفت: یکی از قله‌های توحید، رسیدن به توحیدی است که همه مخلوقات دارند. تفاوت انسان با دیگر مخلوقات این است که مخلوقات دیگر این کار را انجام می‌دهند، اما به آن اِشعار ندارند، ولی ما اشعار داریم و بالاترین مرتبه توحید نیز همین توحید اشیاء است که انسان را فنا فی الله می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایکنا، سیزدهمین جلسه از سلسله جلسات دوره «توحید در مراتب رشد» ویژه مربیان، فعالان فرهنگی، فارغ‌التحصیلان، دانشجویان و دانش‌آموزان پایه دهم به بالای مساجد شب گذشته، 21 آبان‌ماه با سخنرانی احمدرضا اخوت، مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با محوریت سوره رعد برگزار شد.
وی در آغاز سخنانش با اشاره به اینکه موضوع بحثمان تهیه فهرستی از مباحث توحیدی بود، گفت: بایستی این فهرست را در طول زندگی‌مان داشته باشیم. یکی از آیات مهمی که در این سوره است آیه 15 است «وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلَالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ؛ و هر كه در آسمان‌ها و زمين است خواه و ناخواه با سايه‌هايشان بامدادان و شامگاهان براى خدا سجده مى‌كنند»، از آیات شاخص این سوره است.
بیشتر بخوانید:
اخوت اظهار کرد: خداوند در قرآن در مورد مخلوقات و رابطه‌شان با خدا حداقل دو مطلب مطرح می‌کند که اینها خیلی مهم هستند؛ یکی اینکه اشیاء تسبیح‌گوی خدا هستند و دوم اینکه همه اشیاء برای خدا سجده می‌کنند. از این دو مطلب باید ببینیم اینکه تسبیح و سجده می‌کنند یعنی چه؟ اینکه کسی را تسبیح کنیم، یعنی او را منزه و پاک از هر گونه حد، عیب و نقص می‌دانیم، گویا کسی که او را تسبیح می‌کنیم نه محدود است نه ناقص است و نه عیب دارد. طبق این آیه، همه مخلوقات این اعتقاد را دارند که هم خودشان سجده می‌کنند و هم سایه‌هایشان.
وی ادامه داد: سجده به معنی این است که هر امری به آن‌ها محول می‌شود، بدون هیچ خلافی یا خطایی انجام می‌دهند و هیچ گونه بگو مگویی نیز نمی‌کنند. سجده یعنی امر خدا را دریافت و تبعیت می‌کنند و این را کامل و بدون نقص انجام می‌دهند. این آیه نشان می‌دهد که ما خودمان هم جزء اشیاء هستیم.
مراتب توحید
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران گفت: اولین مورد در حوزه توحید، دارای مراتب بودن آن است. هرکسی در یک مرتبه‌ای از آن حتماً موحد است. در مرحله شیء حتماً موحد هستیم. دیگر اینکه به وسیله توحید با بقیه مخلوقات مرتبط می‌شویم، اینطور نیست که با مخلوقات دیگر بیگانه شویم. حتی بعضی وقت‌ها می‌شود از این ارتباطات استفاده کرد. به همین دلیل یکی از ویژگی‌های انبیای الهی داشتن فهم و منطق گیاهان، حیوانات و اشیاء است. باید در مراحل توحیدمان آن مرحله‌ای که با اشیاء مرتبط می‌شویم، وجدان کنیم. این هم یکی از غایت‌های مهم انسان است، یعنی سجده‌ای که به عنوان شیء می‌کند، مشاهده کند.
وی افزود: یکی از قله‌های توحید، رسیدن به توحیدی است که همه مخلوقات دارند. تفاوت انسان با دیگر مخلوقات این است که مخلوقات دیگر این کار را انجام می‌دهند، اما به آن اِشعار ندارند، ولی ما اشعار داریم و بالاترین توحید نیز همین توحید اشیاء است. این توحید به شدت انسان را به خدا نزدیک می‌کند و فنا فی الله اتفاق می‌افتد. انسان به وسیله این نوع توحید از هر گونه شائبه‌ای خالص می‌شود و به اخلاص در توحید می‌رسد.
علم یعنی یادگیری قواعد تسبیح اشیاء
اخوت اظهار کرد: یکی از موضوعاتی که در سوره رعد جزء فهرست قرار می‌گیرد، این است که توحید ما بایستی هم‌افق با اشیاء شود. ما اشرف مخلوقات هستیم ولی اشرفیت مخلوقات اینگونه حفظ می‌شود که مخلوق باشیم و خود را از درجه‌ای که هستیم پایین نیاوریم. نکته بعد اینکه همه اشیاء سجده و تسبیح می‌کنند. در زندگی با اشیاء ارتباط داریم و اصلاً با غیر شیء سر و کار نداریم. در اشیاء فقط انس و جن هستند که به خاطر بحث اختیار، کیفیتشان افت می‌کند. حال که هر شیء تسبیح و سجده می‌کند پس باید قواعد زندگی آن‌ها را بدانیم. اگر کسی دنبال علم رفت و قواعد اشیاء را فهمید، یعنی در حال یادگیری قواعد تسبیح و سجده موجودات است.
وی ادامه داد: طبق این قاعده و منطق ما اگر دنبال علم می‌رویم یعنی نسبت به اشیاء سیطره پیدا می‌کنیم، روی تسبیح و سجده آن‌ها کار می‌کنیم و طبق این قاعده آن‌ها تخطی هم نمی‌کنند. علم نسبت به اشیاء و سیطره پیدا کردن بر آن‌ها باید صورت گیرد. اعتقاد به معجزه نباید منجر به اعتقاد به همینطوری انجام شدن کارها شود. تا درخت نکاریم مملکت آباد نمی‌شود. این قاعده طبق تسبیح مخلوقات هم هست. بعضی‌ها می‌گویند چرا زمین‌های فلان کشور بی‌دین آباد است؟ خب آن‌ها قواعد موجودات را پیدا کرده‌اند، شما هم این قاعده‌ها را اگر پیدا کنی می‌توانی سالی سه چهار بار محصول برداشت کنی.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با اشاره به آیه 36 سوره رعد «وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَنْ يُنْكِرُ بَعْضَهُ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَلَا أُشْرِكَ بِهِ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ؛ و كسانى كه به آنان كتاب [آسمانى] داده ايم از آنچه به سوى تو نازل شده شاد مى شوند و برخى از دسته ها كسانى هستند كه بخشى از آن را انكار مى‌كنند بگو جز اين نيست كه من مأمورم خدا را بپرستم و به او شرك نورزم به سوى او مىخوانم و بازگشتم به سوى اوست» گفت: قاعده انسان این است که وقتی هبوط کرده کتاب نیز برایش نازل شده است. انسان از همان ابتدا مدنیت داشته، البته ما که قرآن داریم و اهل شریعت هستیم، اینها را قبول داریم. خداوند در قرآن چند چیز را می‌گوید که ما نازل کردیم مثل لباس، آهن، چهارپایان و ... . یعنی اینکه علمش را ما به بشر دادیم او تجربه نکرده است. تحول تاریخی باعث نشده که سبک زندگی توحیدی متحول شود. انسان هویت خودش را از آدم تا خاتم و بعد از آن حفظ کرده ممکن است ظاهرش تفاوت کرده باشد مثل رنگ لباس و ... .
اخوت بیان کرد: انسان همه چیزهایی که خدا به او گفته را به حساب خودش گذاشته است، مثل اینکه تاریخ، ماه و هفته را انبیاء گفته‌اند، پیکربندی حیات بر اساس کتاب انبیاء گفته شده است. یک کتاب سیره نبوی بخوانید و ببینید پیامبر(ص) در چه کارهایی خدا را چگونه می‌دید، من نمی‌گویم اجرا کنید، ولی مهم است که بدانیم در نظر ایشان چه چیزهایی مهم بوده است. در مقابل این است که همه چیز برای آدم عادی شود، به جای سیره نبوی چیزی به نام اهواء می‌آید یعنی بدون مبنا، بدون کتاب، بدون پشتوانه. در این حالت انسان به هر چیزی دست می‌زند استفاده‌اش را می‌برد ولی پشتوانه ندارد. بعضی وقت‌ها دچار غفلت‌هایی می‌شویم که شیطان می‌خواهد.
اخوت با اشاره به آخرین آیه سوره رعد «وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ؛ و كسانى كه كافر شدند مى گويند تو فرستاده نيستى بگو كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است ميان من و شما گواه باشد»، اظهار کرد: همه می‌دانیم که این آیه در وصف امیرالمؤمنین(ع) است، یعنی به همه آنچه که خداوند در کتب آسمانی نازل شده اشراف دارد و همه حکم‌ها را می‌داند.
ابراهیم(ع)؛ کسی که به نهایت علم توحید رسید
وی عنوان کرد: هفته آینده در رابطه با سوره ابراهیم(ع) صحبت می‌کنیم، سوره‌های ابراهیم(ع) و حجر، مربوط به کسانی هستند که به توحید رسیده‌اند. سوره ابراهیم(ع) در مورد فردی است که به نهایت علم توحید رسیده است و بعد درصدد است که علم توحیدش را بگستراند. دغدغه گسترش توحید دارد. ما می‌شویم آن انسانی که توسط چنین فردی دعوت به خدا می‌شود، ما خودمان را جای ابراهیم(ع) نمی‌گذاریم، خودمان را جای آن کسی می‌گذاریم که ابراهیم(ع) به توحید دعوت می‌کند. ممکن است سوره را بخوانید و چیزی متوجه نشوید، یک بار دیگر بخوانید، چند بار بخوانید تا یک جاهایی را بفهمید. سوره را با این سؤال بخوانید که ابراهیم(ع) چگونه من را به توحید می‌خواند؟ من می‌خواهم این آدم را ببینم. تا 10 مرتبه سوره را نخوانی این را نمی‌توانی ببینی، دلیلش هم این است که خداوند بعضی چیزها را نه به خاطر اینکه آدم‌ها نفهمند، بلکه به خاطر جلوه و زیبایی که دارند مستور قرار داده است. وقتی آدم آن را می‌بیند، احساس می‌کند چقدر زیباست، حال کسی که این سوره را می‌خواند و این را کشف می‌کند، حال کسی است که مثلاً یک سفر حج رفته است، اینقدر می‌تواند فرد را متحول و شاد کند. خیلی سوره شعف‌برانگیزی است منتهی بایستی آدم دنبالش باشد تا این اتفاق بیفتد.
جلسه بعد از حالات شما می‌پرسیم و ببینیم در این اردوی ابراهیم‌بینی چه اتفاقی برایتان می‌افتد. اگر حسی برایتان اتفاق افتاد ثبتش کنید. وقتی به پیامبر صلوات می‌فرستیم، می‌گوییم کما صلیت علی ابراهیم(ع). فکر کنید این بشر چه کسی است که وقتی رسول خاتم(ص) را نام می‌بریم، انگار نامش بدون بردن نام ابراهیم(ع)، بردن ندارد. ابراهیم(ع) پیر توحید است.
یادآور می‌شود، این جلسات شنبه‌های هر هفته ساعت ۲۰:۰۰ برگزار می‌شود. علاقه‌مندان به منظور بهره‌مندی از آن می‌توانند از لینک https://www.skyroom.online/ch/elmshahr/rahbarenojavan استفاده کنند یا به صورت حضوری به مسجد امام حسین(ع) واقع در تهران، طرشت، بالاتر از میدان مرحوم حسن حسینی، خیابان شهید حبیب‌الله مراجعه کنند.
انتهای پیام
