«سوره سبأ» و معجزات پیامبرانی که پدر و پسر بودند

سی و چهارمین سوره قرآن کریم «سبا» نام دارد. این سوره با 54 آیه در جزء 22 قرار گرفته است. سوره سبا از سوره‌های مکی است و پنجاه و هشتمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.

علت نامگذاری این سوره، آيه پنجاه‌وچهارم است كه در آن نام «سبأ» آمده است. سبأ نام يكى از شهرهاى يمن بود که در آن قومی به همین نام در دوران پیامبری حضرت سلیمان(ع) زندگی می‌کردند و حاکم آنها یک زن به نام بلقیس بود. در بخشی از سوره به بیان داستان مواجه شدن حضرت سلیمان با قوم سبأ پرداخته شده است.

اين سوره مانند سایر سوره‌های مکی در مورد اعتقادات مسلمانان از جمله اصول سه‌گانه، يعنى توحید و نبوت و قیامت بحث مى‌كند. بعد از بيان آن‌ها، کیفر كسانى را كه منكر آنها هستند يا القاى شبهه مى‌كنند، بيان کرده، آن گاه از راه‌هاى مختلف آن شبهه‌ها را دفع مى‌كند.

این سوره بیشتر به مسئله معاد توجه داشته است. موضوعات فرعی این سوره عبارت است از نشانه‌های خداوند در عالم هستی و صفات او، مناظره مستضعفین با مستکبرین در روز قیامت، بیان قسمتی از معجزات پیامبران، سرنوشت شکرگزاران و ناسپاسان، بیان بخشی از نعمت‌های الهی و دعوت انسان به تفکر و اندیشه.

بیان دو معجزه از دو پیامبر که پدر و پسر هستند، نرم شدن آهن به دست حضرت داود(ع) و تسخیر باد به دست حضرت سلیمان(ع) به اذن الهی، نیز در سوره سبأ آمده است.

تلاوت تحقیق آیات 1 تا 15 سوره سبأ از کریم منصوری، قاری بین‌المللی کشورمان

همچنین در این سوره به هم‌نوایی کوه و پرندگان با داوود پیامبر(ع) و زره‌سازی او، فرمانبری جن از سلیمان، ذوب مس و ساختن بناها و ظروف، مرگ سلیمان و نیز داستان قوم سبأ و باغ‌های آباد آنان و نزول سیل بر آنها به خاطر ناسپاسی شان از داستان‌های تاریخی این سوره است.