
به گزارش خبرنگار ایکنا، آیین پاسداشت آثار مکتوب حجتالاسلام
رسول جعفریان، «جستوجوگر گذشته با دغدغههای آینده» امروز یکشنبه، 16 دی با حضور حجتالاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری، علی لاریجانی، مشاور رهبر معظم انقلاب، حجتالاسلام احمد واعظی، رئیس دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم، غلامرضا امیرخانی، رئیس کتابخانه ملی، محمدرضا جوادی، معاون فرهنگی و نادره رضایی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجج اسلام مهدوی راد، معراجی، مهریزی و معزی و جمعی از اهالی اندیشه در سالن اجتماعات خبرآنلاین برگزار شد.
حجتالاسلام رسول جعفریان، رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران در این مراسم گفت: من در تمام طول زندگی به دلیل داشتن دوستان و همراهان خوب خوششانس بودم و از این بابت خدا را سپاس میگویم. من نسبت به مردم خیلی خوشبین هستم و معتقدم افرادی که بد هستند بسیار اندکاند و یک اعتماد بسیار زیادی نسبت به افرادی که با آنها در زندگی برخورد داشتم، دارم. از همسر و فرزندانم تشکر میکنم که در تمام این سالها به من بسیار لطف کردند.
وی ادامه داد: موفقیت نسبی من در کتابخانه مجلس مدیون اعتماد آقای لاریجانی است که دست من را باز گذاشته بودند. حجتالاسلام شهرستانی هم واقعاً اعتماد کرده بود و جزو افراد نمونهای است که آدم میتواند در زندگی خود تجربه کند.
وی ادامه داد: همه لذت من به کتاب بوده است و همه صحبتها و تلفنها معمولاً درباره کتاب است. سالهای سال با دوستانم داد و ستد کتاب و نوشته داشته و دارم.
جعفریان تصریح کرد: برای اینکه تفکری در این کشور شکل بگیرد، به حریّت نیاز داریم. بدون مفهوم حریّت، اندیشه و تفکری در کشور شکل نمیگیرد و این حریّت چیزی نیست که فقط مربوط به حریّت سیاسی باشد و به این هم مربوط نیست که حق حریّت را بدهند که البته، آن هم یک بخش است. اینکه آدم از گذشته، سنتها، عقاید و هرچیزی آزاد باشد و حکومت هم طبعاً به عنوان جزئی از قضایا اگر تمایل دارد در جامعه تفکر شکل بگیرد، باید حریت را به مردم خود هدیه کند و زمینهاش را فراهم کند.
وی ادامه داد: اگر بناست که ایران آیندهای داشته باشد ـ که متأسفانه گاهی آدم ناامید میشود ـ در گروی این است که این
آزادیخواهی، آزادگی، آزادمنشی و حریت در حوزه اندیشه و تفکر باشد، حرمت افراد حفظ شود و جسارتی به کسی نشود، حتی اگر حرف متفاوتی میزنند. گاهی خود افراد هم به یکدیگر رحم نمیکنند.
رئیس کتابخانه دانشگاه تهران تصریح کرد: همه اشتباه دارند و آنهایی که بیشتر مینویسند، بیشتر اشتباه دارند و این خیلی عادی است که آدم روزانه 10 بار به دلیل اشتباهاتی که کرده است عذرخواهی کند ولی باید این فرصت برای افراد باشد تا بتوانند بیاندیشند و آزادنه حرف خود را بزنند. عزیزترین افراد در دنیا باید کسانی باشند که این آزادگی را در حرف زدن دارند و نباید نگران باشند بلکه باید حرفهای خود را بگویند، در معرض نقد بگذارند و از نقد هم نهراسند زیرا در نهایت ممکن است ما بهرهای ببریم.
وی در پایان سخنان خود افزود: گاهی به جریانات فکری غرب هم نگاه کنید، میبینید یک نویسنده به تعداد بسیار زیادی نقد میشود فقط اخبار آن اینجا نمیآید. مشکل ما اینجا این است که نقد کمتر است و همه از هم نگرانی و وحشت دارند. سالها طول میکشد تا آدمها تحملشان بالا برود. متفکر، ارزشمندترین عضو جامعه است ولی ما وقتی متفکر داریم که حریت لازم را از هر جهت داشته باشیم.
انتهای پیام