«وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً»/ سوره جن، آیه 16
اگر در راهِ درست پايداری کنند، حتماً آنان را با آبی گوارا و فراوان سيراب میکنيم.
پاداش ایستادگی
مثل رودخانهها که از دل سنگلاخیترین دشتها عبور میکنند و عاقبت به دریا میرسند، مثل ریشهها که در دل سختترین سنگها فرو میروند و بالاخره سیراب میشوند، مثل نور که راه خود را حتی از بین تاریکترین ابرها باز میکند، ایستادگی و استقامت هم بالاخره یک روز به شیرینی پیروزی ختم میشود. این نه یک جملهی انگیزشی توخالی یا یک دلخوشکنک موقتی، که وعدهی خداست. باور نمیکنی؟ به مثالهای کوچک و بزرگ دور و برت نگاه کن: زندگی مشترک کدام آدمها پایدارتر مانده؟ کسبوکار کدام آدمها بیشتر گرفته؟ عزت و سربلندی بیشتر نصیب کدام ملتها شده؟ آنها که وا دادهاند یا آنها که تا آخر پای حرفشان ایستادهاند؟
بعضیها یک دعوای زرگری درست کردهاند و دین را مقابل منافع قرار دادهاند و دوگانه دین و دنیا را مطرح میکنند. اینطور القاء میکنند که دینداری به معنای گذشتن از منافع فردی و اجتماعی است. اما آیا واقعاً دین و منفعتطلبی در تضاد هستند؟ حقیقت این است که دین، انسان را به بهترین منافع و کمهزینهترین مسیر هدایت میکند. دینداران واقعی، نهتنها منفعتطلبی را نفی نمیکنند، بلکه با پایبندی به اصول الهی، به دنبال منافع بزرگتر و پایدارتر هستند.
حالا بیایید به موضوعی عینیتر بپردازیم: منافع مقاومت در برابر سازش با دشمن چیست؟ تاریخ اثبات کرده آنکه در ازای اماننامه، به وعدههای فریبنده دشمن دل میبندد بالاخره یک روز چوب این اعتماد ساده لوحانه را میخورد و آنکه تا واپسین لحظههای مبارزه، پای حق و حقیقت میایستد، بالاخره چشمش به صبح پیروزی روشن میشود. قذافیها و صدامها و حسنی مبارکها دلخوش به همان وعدههای دروغین زیر چکمههای بیاعتنایی دشمن لگدکوب شدند و حزبالله و انصارالله و حماس با همین ایستادگیها و پایمردیها به این عزت و اقتدار رسیدند.
خداوند در قرآن میفرماید: «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَی الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً» اگر در راهِ درست پايداری کنند، حتماً آنان را با آبی گوارا و فراوان سيراب میکنيم. «ماء غدق یعنی سیراب کردن از آب فروان و آب زلال که مفسّرین میگویند کنایه از حلّ همه مشکلات زندگی است.» یعنی استقامت، هم دنیا را آباد میکند و هم آخرت را. یعنی این است مسیر پیشرفت.
امیرالمؤمنین(ع) هشدار میدهند: «هیچ ملتی درون خانه خود مورد هجوم قرار نمیگیرد، مگر اینکه ذلیل شود.» امروز، حمایت از جبهه مقاومت در غزه و لبنان، نهتنها وظیفهای انسانی و دینی است، بلکه از منافع ملی و امنیت ما نیز محافظت میکند. دشمن ما، همان دشمن غزه و لبنان است؛ اگر در این جبهه کوتاه بیاییم، فردا مرزهای ما را هدف میگیرد.
اما چرا استقامت اینقدر اهمیت دارد؟ مسیر حق، همیشه آسان نیست. گاهی طوفان مشکلات، هجوم وسوسهها یا خستگی و ناامیدی، ما را وسوسه میکند تا از مسیر خارج شویم. اما همین ایستادگی و مقاومت است که ما را به مقصد میرساند. اصلیترین فایده مقاومت جذب یاری خدا است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْکُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَکُم»
در راه درست تسیلم موانع و سختیها نشویم و استقامت کنیم و مطمئن باشیم آینده روشن است.
ـ در روزهای سخت زندگی، این آیه را با خودمان زمزمه کنیم و امیدمان را از دست ندهیم.
ـ از ناامیدی یا انتقادات و غرغرکردنهای بیثمر پرهیز کنیم.
ـ امروز یکی از کارهای درستی که به خاطر مشکلات و موانع رهایش کرده بودیم را دوباره شروع کنیم.
انتهای پیام