میثم مهدیار، جامعهشناس و معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، یادداشتی برای ایکنا با عنوان «عملیات فریب جامعهشناختی بر روی نتانیاهو» ارسال کرده که در ادامه میخوانیم:
در سالهای اخیر تصویرسازیهایی از جامعه ایرانی توسط برخی اصحاب دانشگاه و فعالان سیاسی صورت گرفته که ایران را جامعهای رو به زوال، جامعهای در حال فروپاشی اجتماعی، جامعهای دوقطبی و ... توصیف میکند.
به نظر میرسد این تصویرسازیها از جامعه ایرانی باعث شکلگیری خطایی شناختی در میان غربیها و صهیونیستها شده، چرا که از مصاحبههای برخی سران رژیم صهیونیستی در ساعات و روزهای اول حمله غافلگیرانه میتوان دریافت که آنها در پس حملههای ابتدایی خود به فرماندهان نظامی ایرانی، انتظار داشتند این «جامعه در حال فروپاشی» گرفتار هرج و مرج و آشوبی عمومی شود.
از همین رو بود که در دو روز اول حمله حتی از تغییر نظام سیاسی ایران یا لزوم تغییر مرزهای سیاسی ایران سخن میگفتند.
اما انتشار تصاویر و پیامهایی از همدلی جمعی ایرانیان با یکدیگر و با حاکمیت در مقابل دشمن متجاوز نشان داد جامعه ایران علیرغم فشارهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی که در سالهای اخیر از جانب غرب و نیز از جانب برخی کژکارکردیهای داخلی بر آنان عارض شده، پایداری اجتماعی قابل ملاحظهای از خود بروز داده و خطای محاسباتی دشمن از این جهت خنثی شده است.
در واقع صهیونیستها در اثر فریب از این ادبیات، ادراک درستی از واکنش ملتی تاریخی چون ایران نداشتند و تجربیات مقاومت ایرانیها در چند دهه گذشته در برابر تهاجمهای نظامی ـ امنیتی، اقتصادی ـ اجتماعی و فرهنگی ـ تبلیغاتی را دست کم گرفته بودند.
آنها به جوهره فرهنگی تاریخی حماسی و فتوتی ایرانیان که از قضا در مواقع بحرانی تجلی بارزتری پیدا میکند بیتوجه بودند و صرفا به برخی ظواهر اجتماعی که در سالهای اخیر بروز کرده بود دلخوش بودند.
بواسطه بیتوجهی دانشگاه و رسانه به رفتارهای ایرانیان در مواقع بحرانی، آنها نمیدانستند ملت ایران در سالهای اخیر در زیر فشار تحریمهای فلجکننده اقتصادی یا همهگیری کرونا، سیل و زلزله و... از قضا همبستگی و یاریگری خیره کنندهای از خود بروز دادهاند. آنها احتمالا خبر ندارند زنان ایرانی سال گذشته برای حمایت از جبهه مقاومت طلاهای شخصی خود، به ارزش بیش از ۲هزار میلیارد تومان را در اختیار پویش ایران همدل قرار دادهاند.
آنها تصور میکردند با اولین حمله، جامعه ایران مقابل یکدیگر قد علم میکنند و از این جهت فراتر از پایگاههای موشکی و سایتهای هستهای تغییر نظام سیاسی و مرزهای سیاسی را آرزو میکردند.
انتهای پیام