
به گزارش ایکنا، انجمن علمی گروه فلسفه با همکاری معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، نشست علمی با موضوع «فلسفه تطبیقی همراه با نقد و بررسی کتاب فلسفه تطبیقی نوشته پل ماسون – اورسل» را برگزار میکند.
نویسندگان این اثر قاسم پورحسن استاد دانشگاه علامه طباطبایی و زهرا حاجیشاهکرم پژوهشگر پسادکتری هستند.
ناقدان این جلسه نیز حسین کلباسیاشتری، استاد گروه فلسفه دانشگاه طباطبایی و عبدالرزاق حسامیفر استاد گروه فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) هستند.
نشست یادشده شنبه 29 آذرماه ساعت 11 در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، تالار دهخدا برپا میشود.
کتاب فلسفه تطبیقی اثر ماسون اورسل، آغاز پایهگذاری مطالعات مقایسهای در صد سال اخیر محسوب میشود. اورسل، فلسفه تطبیقی را نه بسان یک رشته مستقل، بلکه به مثابه روشی برای مقایسهورزی فلسفهها در بستر تاریخی و فرهنگی مینگرد.
او فلسفه تطبیقی را دانش مقایسه نظاممند میراثهای فلسفی مختلفی میداند که با بهرهگیری از شیوه مشابهتهای تناسبی از تشابه خانوادگی و ظاهری فراتر رفته و میکوشد تا به درک عمیق ساختارهای فکری و زمینههای فرهنگی تمدنها دست یابد.
فلسفه تطبیقی در این کتاب راهی است به سوی درک و تعامل میان سنتهای فلسفی و فرهنگها و پلی برای همگرایی و نیز بستری برای گشودن پنجرهای برای فهم صحیح جهانهای فلسفه و انسان.
منظر اصلی اورسل در این کتاب این است که هر سنت فلسفی باید در بستر تاریخی، اجتماعی و فرهنگی خود بر مبنای رویکر تحصلی بررسی و ارزیابی گردد تا تفاوتها و تشابههای فلسفه شرق و غرب بهتر فهمیده شده و امکان گفتوگوی میان سنتها و فرهنگها فراهم آید.
اورسل در این کتاب میکوشد میان سنت مغرب زمین و فلسفههای شرقی و معنوی، همسخنی ایجاد کند.
کتاب به پرسشهای اساسی در باب چیستی فلسفه تطبیقی، اهمیت و جایگاه و ارزش آن و نیز بنیادین بودن روش تطبیق در امکان فهم بهتر سنتها و فلسفهها پاسخ میدهد.
اثر حاضر پس از گذشت صد سال از زمان نگارش آن، برای نخستین بار به زبان فارسی برگردانده شده و اکنون خوانندگان، محققان و متفکران حوزه مطالعات تطبیقی بهتر میتوانند اهمیت یا کاستیهای آنرا مورد مطالعه و ارزیابی قرار دهند.
نویسندگان در پیشگفتاری تفصیلی کوشیده است تا جایگاه و اهمیت کتاب و نیز نقصانهای آن را شرح داده و اسباب عدم التفات اورسل به سایر سنتها(به جز غرب، چین و هند) به خصوص میراث عقلی نیرومند فلسفه اسلامی را مورد بازخوانی انتقادی قرار دهند.
انتهای پیام