ترک غیبت

زشتی غیبت، تنها مربوط به بزرگی گناه آن نیست، بلکه غیبت مسئولیت‌آور است، زیرا آنکه پشت سرش غیبت شده، حقی پیدا می‌کند که غیبت‌کننده باید آن حق را ادا کند. ادای حق او نیز با توبه و پشیمانی قلبی و جبران میسر می‌شود.

راهکار آیت‌الله بهجت (ره) برای درمان غیبت کردن، به ویژه برای کسانی که این کار برایشان به صورت یک عادت درآمده این است که: قبل از هر چیز بر زبان و صحبت‌هایشان نظارت دقیق داشته باشند و از دوستانی که آنها را به غیبت تشویق می‌کنند و همچنین از مجالسی که به نظر می‌رسد برای غیبت آماده شده‌اند، پرهیز کنند. راه دیگر ایشان، توجه به این نکته است که غیبت کردن یکی از نشانه‌های ناتوانی، فقدان شخصیت و عقده خود کم‌بینی است. فرد با غیبت کردن، پرده از این صفات خود بر می‌دارد و قبل از اینکه شخصیت اجتماعی دیگری را بشکند، شخصیت خودش را درهم می‌شکند. و موجبات سلب اعتماد دیگران را فراهم می آورد.[در محضر آیت الله بهجت ، صفحه۱۹]