یقین و گمان

در قاموس خدا و اهل بيت(ع) «تا حالا كجا بودی؟» وجود ندارد! هر زمان توبه كنيم و بازگرديم، ما را راه می‌دهند. پيغمبر اكرم(ص) سوگندی ياد كرده است كه اين سوگند در منطقه اسم اعظم است. (هر موقع عبارت "الله لا اله الا هو" آمد، يعنی منطقه اسم اعظم است) اگر مطلب به اين سادگی بود كه حضرت قسم به اين بزرگی نمی‌خوردند! پيامبر(ص) فرمودند: «ولله الذی لا اله الا هو...، هر بنده‌ای كه گمانش را به خدا نيكو كند، خداوند طبق همان گمان با او رفتار می‌كند». حسن ظن داشته باشيد به خدا! يقين بدانيد وقتی توبه می‌كنيد، خداوند شما را می‌بخشد. [آیت‌الله سیدعبدالله فاطمی‌نیا(ره)]

حضرت علی(ع) فرمود «لا تَكُنْ مِمَّنْ تَغْلِبُهُ نَفْسُهُ عَلَى مَا يَظُنُّ وَ لَا يَغْلِبُهَا عَلَى مَا يَسْتَيْقِنُ» یعنی از کسانی نباش که نفس‌شان بر آنها غلبه پیدا کرده و آن را به سوی امور مشکوک و احتمالی می‌کشاند اما در مورد آن چیزهایی که یقینی است به آنها آرامش کاذب می‌دهد.