Allaha təvəkkül etməyin təsiri
İlahi dinlərin ən təməl sütunu tövhiddir. Bunun nəticəsində Allahpərəstlik və Allaha təvəkkül etmək məna tapır. Allaha təvəkkül etmək Onu vəkil qoymaq və işlərin ixtiyarını ona həvalə etmək deməkdir.
İnsan qəlbi ilə Allaha təvəkkül etdikdə Allahı özünə etibarlı dayaq edər. Əslində insan hər şeyin Allahdan olduğunu və Allah onun üçün yaxşılıq istəsə heç kəsin buna mane ola bilməyəcəyini, əgər Allah ona pislik istəsə, heç kəsin qarşısını ala bilməyəcəyini dərk etdiyi bir elm və etiqad mərhələsinə çatdıqda təvəkkül məna tapır. Bu halda o, pulun, malın, həyat yoldaşının, uşaqların və s.-nin Allahdan olduğunu bilir.
Allaha təvəkkül etməyin ən mühüm təsir və nəticələrindən biri aramlıq və pərişanlıqdan qurtuluşdur. Çünki Allahın halları və sifətləri daimidir. Allahın rəhməti və bağışlaması həmişə bəndələrini ehtiva edir və bu məsələ insana rahatlıq gətirir. Bu, Allaha təvəkkülün ilk nəticəsidir.
İnsan Allaha təvəkkül etməklə, onu heç vaxt tək qoymayan bir dayağı və arxası olduğunu bilir. Ona təvəkkül etmək insana kifayətdir: “Allah bəndəsinə kifayət etmirmi?” (Zumər, 36).
İnsanın Allahdan qeyrisinə diqqət yetirməsi insan şəxsiyyətinin ən böyük bəlasıdır. Lakin insan qəlbən Allahın minnətsiz ruzi verən olduğuna inandığında, yalnız Allaha təvəkkül edib, öz hörmətini və ləyaqətini qoruyub saxlayar.
Təvəkkül insanın dözümlülük gücünü çoxaldar. Allahın onun yanında olduğunu və onu gördüyünü bildiyi üçün çətinlik və problemlərdə Allaha sığınır. Məsələn, Allah göstərməsin, insan malını və ya övladını itirdikdə, Allaha ümid bağladıqda və ona təvəkkül etdikdə, çətinlikləri qəbul etmək ona mümkün olar. Necə ki, buyurur: " Və ona gözləmədiyi yerdən ruzi verər. Kim Allaha təvəkkül etsə, (Allah) ona kifayət edər. Allah Öz əmrini yerinə yetirəndir. Allah hər şey üçün bir ölçü (hədd, müddət) təyin etmişdir" (Talaq, 3).
Əlbəttə, təvəkkül işdən və səydən əl çəkmək demək deyil. İslam dinində təvəkküllə yanaşı çalışmaq və səy də məna tapır.
