نسبت دادن فسق و فجور به برادر دینی مستحق حد و تعزیر است
گروه اندیشه: محسن اسماعیلی، در جلسه شرح نهج‌البلاغه گفت: از نگاه دین ما، کسی که گناهی می‌کند، عاصی و گناهکار است اما به او فاسق و فاجر نمی‌گویند و نسبت دادن فسق و فجور به برادر دینی مستحق حد و تعزیر است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به نقل از روابط عمومی سرچشمه، محسن اسماعیلی استاد دانشگاه و عضو حقوقدان شورای نگهبان در سیزدهمین جلسه از سلسله جلسات «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» که شب گذشته چهارشنبه، 9 بهمن‌ماه در مسجد هفتاد و دو تن مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی برگزار شد، به شرح و تفسیر فراز دیگری از حکمت 38 این کتاب شریف پرداخت.
وی ضمن مروری بر مباحث گذشته گفت: در بخش هفتم از سفارش‌ها، حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند که از دوستی صمیمانه با فاجر پرهیز کن زیرا انسان فاجر تو را بسیار ارزان می‌فروشد. سپس با تشریح معنا و ریشه لغوی واژه‌های فسق و فجور به مقایسه مفهوم مصطلح و کاربرد آن‌ها در احکام اسلامی اشاره کرد و افزود: از نگاه دین ما، کسی که گناهی می‌کند، عاصی و گناهکار است اما به او فاسق و فاجر نمی‌گویند.
تفاوت گناهکار با فاسق در علم حقوق
وی تصریح کرد: فاسق و فاجر به گناهکاری گفته می‌شود که یا مرتکب گناهی بسیار بزرگ مانند کفر و زنا و ... شود یا بر تکرار گناه‌های کوچک مداومت داشته باشد. از همین روست که اگر شما به برادر دینی خود بگویید گناهکار، بار حقوقی ندارد اما اگر به او لقب فاسق و فاجر دادیم، می‌تواند شکایت کند و در آن صورت مستحق تعزیر تا 30 ضربه شلاق هستیم. آنچه ذکر شد فتوای همه فقهاست و حتی برخی از فقها گفته‌اند که این تهمت مستوجب «حد» است.
این عضو حقوقدان شورای نگهبان در ادامه با بیان این که در عمل به توصیه حضرت امیرالمومنین(ع) نباید دچار افراط و تفریط شویم، متذکر شد: وقتی حضرت علی(ع) می گوید از رفاقت با فاجر بپرهیزید، معنایش این نیست که با گناهکار قطع رابطه کنید بلکه منظور کسی است که گناه و پرده‌دری سبک زندگی و کار همیشگی او شده است. قرار نیست کسی که یک گناه مرتکب شده از لیست دوستی ما خط بخورد زیرا بدین گونه باید با افراد بسیاری از برادران دینی خود قطع رابطه کنیم.
روش برخورد با فاسقین
این استاد دانشگاه سپس به تشریح وظایف انسان در برخورد با فاجر یا فاسق پرداخت و گفت: اولین نکته این است که ما در برخورد با فاجر و فاسق نباید روی خوش داشته باشیم. دوم آنکه نباید گناه اهل معصیت را توجیه کرد و کسی که گناه فاسق و فاجر را توجیه کند، کارش کمتر از معصیت نیست و سوم بغض داشتن نسبت فاسق و فاجر است.
وی افزود: روایات بسیاری داریم که می گوید انسان باید بندگان مطیع خدا را دوست بدارد و به بندگان فاسق بغض بورزد. حتی گفته شده با اهل فسق و فجور تا حد ممکن معامله هم نکنید. ما از ارتباط با فاجر نهی شده‌ایم چه برسد به دوستی نزدیک با او. زیرا اگر طرح دوستی با فاجر و فاسق بریزیم، گویا طرح دشمنی با خدا ریخته‌ایم.
این عضو حقوقدان شورای نگهبان تاکید کرد: کسی که حرمت میان خود و خدایش را رعایت نمی کند، چطور حرمت ما را نگه می دارد؟ او به دنبال خواسته خودش است و خواسته خود را بر خواسته خدا و ما ترجیح خواهد داد.
گفتنی است: جلسات «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» چهارشنبه هر هفته از نماز مغرب و عشاء در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی واقع در پائین‌تر از میدان بهارستان، نرسیده به چهار راه سرچشمه، انتهای خیابان صیرفی پور برگزار می‌شود.
