مرضیه محمدزاده، نویسنده دانشنامه عاشورایی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با اشاره به کتابسازی در حوزه مکتوبات دینی گفت: کتابهای دینی و تاریخی که اخیراً نوشته میشوند، بیشتر آنها به صورت رونویسی هستند، در حالی که نویسندگان برای نگارش این گونه آثار باید به منابع اولیه مراجعه کنند و از این امر ناگزیر هستند.
وی افزود: در صورت نگارش آثار دینی و تاریخی باید به کتب قرون اولیه برگردیم و از آنها اقتباس کنیم و از کتب مربوط به قرون هفتم و هشتم به بعد نباید برداشت شود، مگر به ندرت. به همین دلیل چارهای نداریم که به سراغ کتابهای شیخ مفید، کلینی و یا مورخان برویم و نسبت به صحت و سقم مطالب اطمینان داشته باشیم و این کار با مراجعه به چندین کتاب امکانپذیر است.
نویسنده روحیه تحقیق خود را تقویت کند
محمدزاده زیبایی کار نویسنده را در تحلیل یک موضوع توسط نگارنده اثر دانست و اظهار کرد: نویسنده باید با بهرهگیری از استعدادهای خود بتواند به خلق اثری دست بزند و این اثر محصول دقت و خلاقیت وی باشد و با احترام و ارزشگذاری به تولیدات فکری و علمی دیگران، روحیه پژوهش و تحقیق خود را تقویت کند.
کتابسازی در دهه اخیر افزایش یافته است
وی تصریح کرد: علاوه بر این موضوع، نقدهای ادبی نیز در زمینه جلوگیری از کتابسازی مؤثر هستند؛ از این رو نقد را نباید همواره به عنوان یک عنصر منفی تلقی کنیم بلکه در شرایطی میتواند مثبت، مؤثر و سازنده باشد.
این نویسنده با بیان اینکه موضوع کتابسازی در دهه اخیر افزایش یافته است، بیان کرد: یکی از دلایل این کار را میتوان کارشناس نبودن افراد در زمینهای که مینویسند، دانست و این امر سبب تولید آثار ضعیف و ضربه زدن به آن حوزه تخصصی به ویژه حوزه دینی میشود و نقد منصفانه توسط کارشناسان و افراد متخصص میتواند از این روند جلوگیری کند.
آسیب جبرانناپذیر کتابسازی به حوزه دین
نویسنده دانشنامه عاشورایی در ادامه گفت: در حال حاضر این نیاز در تمام حوزههای علمی و دینی وجود دارد که محققان و کارشناسان به دور از سلیقههای شخصی و براساس مؤلفههای علمی و ادبی، نقد آثار را جدی بگیرند؛ چرا که تولید آثار ضعیف در حوزه دین آسیب جبرانناپذیری به این حوزه و مخاطبان آن وارد میکند.