مطالعات فرضیه‌محور بیشترین بسامد را در پژوهش‌های حوزوی دارند
گروه حوزه‌های علمیه: نشست «رویکردشناسی پژوهش‌های عاشورایی حوزه علمیه» امشب، سیزدهم مهرماه با حضور جمعی از فضلا و استادان حوزه در موسسه دین‌پژوهان برگزار و طی آن عنوان شد که مطالعات فرضیه‌محور بیشترین بسامد را در پژوهش‌های حوزوی دارند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در این نشست علمی نعمت‌الله صفری فروشانی، استاد حوزه و دانشگاه و نویسنده ده‌ها کتاب و مقاله دینی به تبیین رویکردهای پژوهشی حوزویان در نوشتن آثار عاشورایی پرداخت و گفت: این پژوهش‌ها متنی و پیرامونی است و با چند رویکرد کلامی، تاریخی و روایی نوشته شده است.
وی افزود: البته رویکردهای دیگری نیز مانند تاریخی کلامی و کلامی تاریخی نیز قابل افزوده شدن به این روش‌هاست و عمدتا مطالعات معطوف به این 5 روش است.
صفری فروشانی بیان کرد: البته در میان این 5 دسته رویکرد، رویکرد کلامی از همه مهمتر و بحث‌برانگیزتر بوده است.
این محقق علوم اسلامی با اشاره به مطالعات کلامی عنوان کرد: منظور ما از کلام به معنای رایج در کتب کلامی رایج نیست بلکه منظور مطالعات ایدئولوژی و فرضیه‌محور است یعنی باورمحور که ممکن است یک باور عرفانی و تاریخی و کلامی باشد.
وی با بیان اینکه این نوع مطالعات، بیشترین بسامد را در مطالعات حوزوی دارند، گفت: گفتمان کلامی مانند بیان و پاسخ شبهه است که برخی اوقات تند و برخی اوقات نیز کند است مانند آثاری چون؛ مشتی کوبنده بر دهان منحرفان و یا عناوینی چون پاسخ به کج‌اندیشان که عمدتا نیز با هدف رسیدن به ثواب در آخرت نوشته می‌شود که نمونه بارز آن اثر علامه سیدجعفر مرتضی است.
در ادامه این نشست حاضران به طرح سؤالاتی درباره مباحث مطرح شده توسط ارایه‌دهنده بحث پرداختند از جمله اینکه چرا اندیشه‌های علامه جعفر مرتضی آن طور که باید در مجموعه دانشگاهی و حوزوی برخلاف سال‌های قبل مورد توجه نیست که وی پاسخ داد: مهمترین مشکل در مطالعات فعلی ما مطالعات کلامی است که علاوه بر درون، در بیرون نیز ما را دچار مشکل کرده است.
وی ادامه داد: علامه سیدمرتضی رویکرد تقریبی ندارد که به عنوان نظریه‌پرداز در سطح جهان اسلام مطرح شود با اینکه می‌توانست چنین باشد.
صفری فروشانی بیان کرد: یکی از مهمترین دغدغه‌هایی که ما در طرح این مباحث داریم ارایه راه‌برون رفت برای حل مسایل کلامی درباره عاشوراست از این رو باید سراغ تحلیل و شاخصه‌ها و مولفه‌های تحلیل برویم و طوری روشمند بحث کنیم که مچمان باز نشود و سعی در افزون کردن شواهد و قرائن داشته باشیم.
وی افزود: البته رویکردهای دیگری نیز مانند تاریخی کلامی و کلامی تاریخی نیز قابل افزوده شدن به این روش‌هاست و عمدتا مطالعات معطوف به این 5 روش است.
صفری فروشانی بیان کرد: البته در میان این 5 دسته رویکرد، رویکرد کلامی از همه مهمتر و بحث‌برانگیزتر بوده است.
این محقق علوم اسلامی با اشاره به مطالعات کلامی عنوان کرد: منظور ما از کلام به معنای رایج در کتب کلامی رایج نیست بلکه منظور مطالعات ایدئولوژی و فرضیه‌محور است یعنی باورمحور که ممکن است یک باور عرفانی و تاریخی و کلامی باشد.
وی با بیان اینکه این نوع مطالعات، بیشترین بسامد را در مطالعات حوزوی دارند، گفت: گفتمان کلامی مانند بیان و پاسخ شبهه است که برخی اوقات تند و برخی اوقات نیز کند است مانند آثاری چون؛ مشتی کوبنده بر دهان منحرفان و یا عناوینی چون پاسخ به کج‌اندیشان که عمدتا نیز با هدف رسیدن به ثواب در آخرت نوشته می‌شود که نمونه بارز آن اثر علامه سیدجعفر مرتضی است.
در ادامه این نشست حاضران به طرح سؤالاتی درباره مباحث مطرح شده توسط ارایه‌دهنده بحث پرداختند از جمله اینکه چرا اندیشه‌های علامه جعفر مرتضی آن طور که باید در مجموعه دانشگاهی و حوزوی برخلاف سال‌های قبل مورد توجه نیست که وی پاسخ داد: مهمترین مشکل در مطالعات فعلی ما مطالعات کلامی است که علاوه بر درون، در بیرون نیز ما را دچار مشکل کرده است.
وی ادامه داد: علامه سیدمرتضی رویکرد تقریبی ندارد که به عنوان نظریه‌پرداز در سطح جهان اسلام مطرح شود با اینکه می‌توانست چنین باشد.
صفری فروشانی بیان کرد: یکی از مهمترین دغدغه‌هایی که ما در طرح این مباحث داریم ارایه راه‌برون رفت برای حل مسایل کلامی درباره عاشوراست از این رو باید سراغ تحلیل و شاخصه‌ها و مولفه‌های تحلیل برویم و طوری روشمند بحث کنیم که مچمان باز نشود و سعی در افزون کردن شواهد و قرائن داشته باشیم.
