آیتالله غروی تشریح کرد:
چرا امروزه در روانشناسی دین جایگاهی برای تجارب معنوی ایجاد شده‌است
گروه سلامت: عضو شورای عالی حوزههای علمیه، ضمن تشریح جایگاه معنویت در سلامت، عنوان کرد: جدا کردن انسان از معنویت در واقع جداکردن انسان از خود است و اگر این معنویت نباشد انسان به سلامت واقعی خود نمیرسد.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، آیتالله غروی عضو شورای عالی حوزههای علمیه پیش از ظهر امروز 15 دی ماه، در همایش سلامت معنوی که در تالار همایشهای دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد، گفت: نیاز خاصی نبود که در متون مابه معنی و اصطلاح معنویت پرداخته شود زیرا اصل دین در پرتو اعتقاد به خدا و دین محقق می‌شود.
وی افزود: لازمه معبود بودن خدا، ربوبیت و خالقیت خداست و غیر از خدا شخص دیگری معبود نیست؛ به دنبال این مسئله وقتی که خالق و رب ما خداوند بود و انسان نیز برای وصل به حضرت حق آمده است باید روابط خود را در مسیر قرب الهی هدفمند کند.
وی گفت: فلاح و رستگاری در این مسیر شکل میگیرد و در این مسیر نیز سلامت در نظر گرفته شده است؛ بزرگان ما معنویت را بیشتر با رویکرد اعتقاد به خدا و تجارب الهی بندگان مطرح کرده‌اند.
عضو شورای عالی حوزههای علمیه بیان کرد: امام راحل و شهید مطهری مباحث خاصی را در خصوص معنویت بیان کرده‌اند که بیشتر ناظر به همین اصول است؛ در غرب، سابقه کاربرد معنویت از قرن پنجم بوده است، اما در قرن دوازدهم این مفهوم مطرح شده و جنبه روانی به خود گرفت و در قرآن نیز این بحث به شکل جد مطرح شده است و اصل آن نیز آن است که تفکرات الحادی که به خدا اعتقاد نداشتند با مشکل تفکر پوچ گرایی مواجه شده‌اند.
غروی تصریح کرد: هدف‌داری، ارزش و امید از عناصر اصلی تعریف معنویت در غرب است ولی این گرایشات، گرایشات خاصی است و عملا یک اختلاف عجیبی در عرصه معنویت ایجاد شده است و هرکسی با ذوق خود این مطلب را توضیح میدهد.
وی افزود: معنویت دلبستگی قلب به خداوندی است که حکیم و عادل و جهان آفرین است؛ حس حضور خدا در جهان و خویشتن خویش که عین ربط به او است.
این عضو شورای عالی حوزههای علمیه گفت: انسان گل سرسبد هستی است و تمام کائنات برای انسان خلق شده‌اند و هدف انسان نیز رسیدن به قرب بی نهایت الهی است؛ اگر این معنویت را تعریف کنیم تمام خصوصیات در آن وجود دارد؛ نخست اینکه انسان و جهان هدفمند و هدف دار و دارای یک رب است که همواره امدادهای خود را به موجودات این جهان افاضه می‌کند و اگر انسان این بعد را در خود قوی کند میتواند سلامت به معنی واقعی خود را دریابد و این امر نیز امری فطری به نظر میرسد.
عضو شورای عالی حوزههای علمیه بیان کرد: جدا کردن انسان از معنویت در واقع جداکردن انسان از خود است و اگر این معنویت نباشد انسان به سلامت واقعی خود نمیرسد؛ این مسئله یک نیاز واقعی وجودی انسان است که حتی امروز در روانشناسی دین جایگاهی برای تجارب معنوی ایجاد شده است.
غروی تصریح کرد: معنویت مرتبط به هویت انسان است که اگر این هویت از سایر هویتهایش جدا شود دچار مشکل می‌شود و این عرصه باید با عنصر دین محافظت شود.
وی افزود: لازمه معبود بودن خدا، ربوبیت و خالقیت خداست و غیر از خدا شخص دیگری معبود نیست؛ به دنبال این مسئله وقتی که خالق و رب ما خداوند بود و انسان نیز برای وصل به حضرت حق آمده است باید روابط خود را در مسیر قرب الهی هدفمند کند.
وی گفت: فلاح و رستگاری در این مسیر شکل میگیرد و در این مسیر نیز سلامت در نظر گرفته شده است؛ بزرگان ما معنویت را بیشتر با رویکرد اعتقاد به خدا و تجارب الهی بندگان مطرح کرده‌اند.
عضو شورای عالی حوزههای علمیه بیان کرد: امام راحل و شهید مطهری مباحث خاصی را در خصوص معنویت بیان کرده‌اند که بیشتر ناظر به همین اصول است؛ در غرب، سابقه کاربرد معنویت از قرن پنجم بوده است، اما در قرن دوازدهم این مفهوم مطرح شده و جنبه روانی به خود گرفت و در قرآن نیز این بحث به شکل جد مطرح شده است و اصل آن نیز آن است که تفکرات الحادی که به خدا اعتقاد نداشتند با مشکل تفکر پوچ گرایی مواجه شده‌اند.
غروی تصریح کرد: هدف‌داری، ارزش و امید از عناصر اصلی تعریف معنویت در غرب است ولی این گرایشات، گرایشات خاصی است و عملا یک اختلاف عجیبی در عرصه معنویت ایجاد شده است و هرکسی با ذوق خود این مطلب را توضیح میدهد.
وی افزود: معنویت دلبستگی قلب به خداوندی است که حکیم و عادل و جهان آفرین است؛ حس حضور خدا در جهان و خویشتن خویش که عین ربط به او است.
این عضو شورای عالی حوزههای علمیه گفت: انسان گل سرسبد هستی است و تمام کائنات برای انسان خلق شده‌اند و هدف انسان نیز رسیدن به قرب بی نهایت الهی است؛ اگر این معنویت را تعریف کنیم تمام خصوصیات در آن وجود دارد؛ نخست اینکه انسان و جهان هدفمند و هدف دار و دارای یک رب است که همواره امدادهای خود را به موجودات این جهان افاضه می‌کند و اگر انسان این بعد را در خود قوی کند میتواند سلامت به معنی واقعی خود را دریابد و این امر نیز امری فطری به نظر میرسد.
عضو شورای عالی حوزههای علمیه بیان کرد: جدا کردن انسان از معنویت در واقع جداکردن انسان از خود است و اگر این معنویت نباشد انسان به سلامت واقعی خود نمیرسد؛ این مسئله یک نیاز واقعی وجودی انسان است که حتی امروز در روانشناسی دین جایگاهی برای تجارب معنوی ایجاد شده است.
غروی تصریح کرد: معنویت مرتبط به هویت انسان است که اگر این هویت از سایر هویتهایش جدا شود دچار مشکل می‌شود و این عرصه باید با عنصر دین محافظت شود.
