سپیده خلیلی، نویسنده و فارغالتحصیل دکترای روانشناسی بالینی، در گفتوگو با ایکنا؛ پویشهای کتابخوانی را طرحی دانست که باید از مدارس آغاز شود و اظهار کرد: اما با توجه به اینکه مدارس به این امر توجهی ندارند؛ از این رو هر نهاد، سازمان و یا مؤسسهای که چنین پویشهایی را در راستای ترویج کتاب و کتابخوانی انجام دهند، مؤثر بوده و از طرفی هم نیاز جامعه ما است.
وی افزود: وقتی دانشآموزان کشورمان را با سایر کشورها مقایسه کنیم، متوجه خواهیم شد که دانشآموزان مدارس برخی کشورها باید در پایه اول، تا پایان سال ۱۰۰ عنوان کتاب بخوانند که میتواند هم از کتابهای کتابخانه مدرسه و یا خارج از مدرسه استفاده کند و درباره آن کتابها صحبت کند و در مدرسه هم از دانشآموز خواسته میشود؛ از این رو اگر شرایط برای دانشآموز فراهم شود، عادت و علاقه به کتابخوانی نیز در او ایجاد خواهد شد، مسئلهای که در مدارس ما هیچ جایگاه و اولویتی ندارد.
این نویسنده درباره نوع کتابهایی که در این پویشها انتخاب میشود، گفت: به نظرم در هر پویش باید عناوین گوناگونی وجود داشته باشد و هر شخصی بنا به علاقه و نیاز خود یک کتاب را انتخاب کرده و بخواند، اگر این پویش کتابخوانی برای گروه کودکان و نوجوانان برگزار میشود، میتوان در نوع انتخاب کتابها یک جریانسازی را هم درنظر گرفت و به آنها جهت داد و در نهایت به یک هدف یا اهدافی دست پیدا کرد. البته میتوان از گروه هدف نیز در این زمینه نظرسنجی کرد که چه کتابی را میخواهند در این پویشها بخوانند.
معرفی کارشناسانه کتاب به دانشآموزان
خلیلی ادامه داد: در حال حاضر جشنواره لاکپشت پرنده و جشنواره رشد کتابهای خوبی را برای کودکان و نوجوانان معرفی میکنند و یا کتابهایی که در کتابخانههای عمومی وجود دارد، کتابهای خوبی هستند و پس از عبور از چندین کانال کارشناسی وارد کتابخانهها میشوند.
وی تصریح کرد: وظیفه فرهنگسازی در درجه اول به عهده مسئولان و سپس مردم است و باید برای آن هزینه کرد و در این زمینه هم تفاوتی ندارد که روستاها باید مورد توجه قرار گیرد. اکنون بسیاری از روستاهای کشور از کمترین امکانات فرهنگی هم برخوردار نیستند و کودکان و دانشآموزان روستاها شاید تا پایان دوره تحصیلی خود به کتابهای غیردرسی دسترسی نداشته باشند، زیرا از امکانات کتابخانهای برخوردار نیستند.
این نویسنده در ادامه گفت: همانطور که میدانید وضعیت فرهنگ در کشورمان خوب نیست و متأسفانه دولت برای فرهنگ هزینه نمیکند و یا در اولویتش نیست. اگر هم بودجهای در بخش فرهنگی اختصاص مییابد، به درستی و در جای خود هزینه نمیشود، از این رو باید افرادی را مسئول امور فرهنگی منصوب کنند که دغدغه فرهنگ داشته باشند، نه اینکه بخواهند رزومه خود را پر و پیمان کنند؛ بنابراین همه مردم باید دست به دست هم دهند تا فرهنگ کشورمان را ساخته و تقویت کنند.
مدارس بدون کتابخانه کشور
متأسفانه در بسیاری از مدارس کشور حتی تهران، کتابخانه وجود ندارد و یا اگر هست کتابهای مناسب و بهروز ندارند که براساس نیاز و علاقه دانشآموزان باشد و آنها را به کتاب و مطالعه تشویق و ترغیب کند
نویسنده کتاب «قصههای مهربانی» بیان کرد: همه به این مسئله که بچهها به بازیهای رایانهای و موبایلی و ... روی آوردهاند، نقد دارند اما به این امر توجه نمیکنند که برای چنین مسائلی به اندازهای تبلیغات وجود دارد که برای کتاب وجود ندارد! طبیعی است که آنها به چنین بازیهایی روی بیاورند و البته قیمت بالای کتابها به ویژه کتابهای گروه کودک و نوجوان که به صورت رنگی و با کاغذ گلاسه چاپ میشود؛ نیز باعث شده افراد ترجیح دهند به جای کتاب، کالاهای دیگری را انتخاب کنند؛ از این رو وزارت ارشاد، نهاد کتابخانهها و ... باید ناشران و نویسندگان را حمایت کنند و کتاب را در دسترس بچهها قرار دهند.
خلیلی با تأکید بر تجهیز کتابخانههای مدارس گفت: متأسفانه در بسیاری از مدارس کشور حتی تهران، کتابخانه وجود ندارد و یا اگر هست کتابهای مناسب و بهروز ندارند که براساس نیاز و علاقه دانشآموزان باشد و آنها را به کتاب و مطالعه تشویق و ترغیب کند؛ بنابراین تجهیز کتابخانهها و در گام بعدی طرحها و پویشهای کتابخوانی اهمیت ویژهای دارند و باید مورد توجه قرار گیرند.
وی در پایان چند عنوان کتاب برای دانشآموزان معرفی کرد و گفت: نویسندههای خوب زیاد داریم، به همین دلیل در ابتدا آثار تألیفی را پیشنهاد میکنم که کاملاً با فرهنگ کشورمان منطبق است و متأسفانه نویسندههای کشورمان و آثارشان به خوبی معرفی و حمایت نمیشوند. از کتابهای خودم «مثل هیچکس» که تقدیری کتاب سال ۹۶ شد و از آثار ترجمهای خودم نیز «وقتی دریا نقرهای شد» که نویسنده آن یک فرد چینی بزرگ شده آمریکاست و نویسندگان میتوانند از سبک آن بهره بگیرند و کتاب «عیدت مبارک تربچه» برای کودکان و نوجوانان مناسب است.
انتهای پیام