ریشه مرگ‌هراسی در چیست
گروه حوزه‌های علمیه ــ استاد حوزه علمیه با بیان اینکه زندگی دنیا موقتی است، گفت: برخی از ما مبتلا به مرگ‌هراسی هستیم و به اصطلاح علمی فوبیا داریم، وقتی اسمش آمد وحشت می‌کنیم چون آخرت خود را خراب کرده‌‌ایم و هیچ کس دوست ندارد از جای به ظاهرآباد به خراب‌آباد برود.
به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی امروز، 12 بهمن‌ماه، در ادامه تفسیر سوره مبارکه زخرف گفت: در آیه 65 این سوره «فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ» به بعثت حضرت عیسی(ع) اشاره و آورده شده است که حتی با آمدن حضرت عیسی(ع) که با خودش حکمت و بینه آورد، باز هم اختلافات میان مردم از بین نرفت، چون برخی نمی‌خواهند حق را پذیرا باشند.
وی افزود: خداوند در انتهای این آیه فرموده است که وای بر کسانی که ظلم کرده‌اند؛ زیرا عذاب دردناک روز قیامت نصیب آنان خواهد بود؛ این عذاب به خاطر آن است که آنان صراط مستقیم و حکمت و بینات عیسی(ع) را تبعیت نکردند.
آیت‌الله هادوی تهرانی اضافه کرد: اختلافی که قبل از حضرت عیسی(ع) و بعد از آن در دوره عیسی(ع) وجود داشت، مربوط به بحث دین است، چون اختلافاتی که جنبه دینی نداشته باشد و به نجات انسان مرتبط نباشد، در حیطه وظایف انبیاء نیست؛ زیرا انبیاء چیزی برای ما آورده‌اند که عامل نجات و سعادت آخرت است.
این استاد حوزه تصریح کرد: اختلافی که قبل و بعد از عیسی در میان مردم رخ داد، اختلاف در دین بود به همین دلیل، خداوند ظالمانی را که پیرو دین خدا نبودند به عذاب الیمی بشارت و مژده داده است؛ ظالمین کسانی هستند که در فهم دین دچار انحراف شده و حجتی هم برای این انحراف ندارند.
وی افزود: کسانی که راه حق را برگزیدند و به نتیجه درست رسیدند و یا اگر اشتباه کردند، این اشتباه آنان مستند به حجتی مقبول و معقول باشد مشمول ظلم نیستند، چون براساس بینه عمل کرده‌اند، همان طور که در احکام ممکن است کشف مجتهد مطابق بینه باشد، ولی به نتیجه واقع نرسد.
نداشتن حجت در انتخاب مسیر یعنی ظلم
هادوی تهرانی با بیان اینکه اختلاف با آمدن دین جدید هم به طور کلی برطرف نمی‌شود، تصریح کرد: کسانی که حجت و بینه برای عدم تبعیت خود از یک دین ندارند ظالم هستند و عذاب الیم سرنوشت آنان است.
وی افزود: وقتی انسان‌ها با تفاوت‌های فهم مختلف وجود دارند، اختلاف نظر هم وجود دارد، ولی مادامی که این اختلاف، مفاسد ثانوی نداشته باشد و مبتنی بر یک حجت باشد، ایرادی ندارد؛ در غیر این صورت زمانی اختلاف رفع می‌شود که به همه افراد وحی شود. بنابراین کسی که بدون حجت، لجاجت کند ظالم است.
ریشه مرگ‌هراسی
این استاد حوزه علمیه همچنین با اشاره به آیه 20 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ» تصریح کرد: کفار در این آیه به معنای کشاورز به کار رفته است؛ شاید خداوند الفاظ دیگری مانند فلاح هم می‌توانست به کار ببرد، ولی در واقع در اینجا از یک صنعت ادبی استفاده شده است.
وی با بیان اینکه شاید کافر همان لفظ در برابر مؤمن باشد، افزود: یعنی ممکن است برای کفر، قدرتی موقتی ایجاد شود، ولی قدرت کفر، توهم و نقش بر آب است و بعد هم آیه تأکید فرموده است که در آخرت عذاب شدیدی در انتظار ایشان است؛ البته خداوند مغفرت و رضوان الهی را هم به کسانی که گرفتار لهو، لعب، زینت، تفاخر و تکاثر اموال نباشند مژده داده است.
هادوی تهرانی با بیان اینکه کسانی که بفهمند و از پوسته این مسایل بیرون بروند (که البته عدم توجه کامل برای اوحدی از افراد ممکن است و حتی در روایات بحث لهو مؤمن هم داریم) برای آنان مغفرت و رضوان است، اظهار کرد: در اسلام، نگفته‌اند که در دنیا لذت نبرید؛ کسی می‌تواند از طریق ضوابط و راه مشروع، دنیا را هم داشته باشد، ولی نباید خودش را گرفتار و وابسته به آن کند؛ زیرا دنیا کالای نیرنگ و فریب است و انسان باید مراقب باشد.
هادوی تهرانی با بیان اینکه دنیا به نظر متاع مهمی است، تصریح کرد: برخی از ما مبتلابه مرگ‌هراسی هستیم و به آن فوبیا داریم و وقتی اسمش آمد وحشت می‌کنیم، چون آخرت خود را خراب کرده‌‌ایم و هیچ کس دوست ندارد، از جای به ظاهر آباد به خراب‌آباد برود، ولی کسی که مرگ را باور کند و بداند دنیای دیگر نامحدود است و اگر آنجا را آباد کند در سعادت ابدی است دیگر از مرگ نمی‌هراسد.
وی تصریح کرد: این دنیا زمان بسیار کوتاهی برای یک زندگی بی‌نهایت و بی‌پایان است؛ البته باور این موضوع مهم است که بدانیم در یک لحظه، زندگی دنیا خاتمه می‌یابد و چیزهایی که این قدر برای آن دست و پا زده‌ایم، فایده جدی برای ما نخواهد داشت.
هادوی تهرانی تأکید کرد: اگر انسان به ایمان کامل رسید و آخرت را از سویدای قلب باور کرد، در آنجا امیدی برای زندگی سعادتمند دارد.
انتهای پیام
