به گزارش ایکنا، تجلیل از مقام شامخ معلمان، اساتید و افرادی که برای ترویج قرآن و عترت، زحماتی را متقبل شدهاند، وظیفهای است که نمیتوان از آن شانه خالی کرد. بزرگداشت و بیان آثار و رفتار این افراد نهتنها قدردانی کوچکی از زحمات بیشائبه آنان است، بلکه برای نسل فعلی و جوانان این مرزوبوم آموزنده و راهگشاست؛ کسانی که عمری را بدون چشمداشت به آموزش و ترویج کلام وحی گذراندهاند و به حق نام خادمالقرآن بر آنان نهادهاند. برخی از این بزرگان چهره در خاک کشیدهاند که نگاه کوتاهی به زندگی آنها خواهیم داشت. مرحوم آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی که روز گذشته در جوار سیدالکریم(ع) به خاک سپرده شد از جمله این افراد است.
مرحوم آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی فرزند مرحوم حجتالاسلام حاج سيدمحمود ضياءآبادي در سال 1307 در روستای ضیاءآباد شهر قزوین دیده به جهان گشود. وی در شهر قزوين پس از فراگيري مقدمات علمي چون صرف و نحو، منطق، معاني و بيان و معالمالاصول از اساتيد معظم رحمةالله عليهم اجمعين، لمعتين، رسائل، مكاسب و شرح منظومه را از محضر پرفيض فیلسوف شهید حضرت آيتالله سید ابوالحسن رفیعی قزوینی(رضواناللهتعاليعليه) استفاضه كرده و سپس به حوزه علميه قم مشرف و در مدرسه فيضيه اقامت گزيد.
مرحوم آیتالله ضیاءآبادی سپس راهی شهر قم شد و بیش از 15 سال، فقه و اصول را از محضر آیتالله بروجردی و امام خمینی(ره) فرا گرفت و علوم عقلی را از حوزه درس مفسر و فیلسوف یگانه، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، صاحب تفسیر گرانقدر المیزان، تلمذ کرد.
وی پس از درگذشت استادش مرحوم آیتالله بروجردی، به شهر تهران آمد و در حوزهي علميه عالم بزرگوار مرحوم حاج شيخ احمد مجتهدي(قدسسره) به تدريس مطول، معالم و لمعتين، رسائل و مكاسب پرداخت. بخش عمدهاي از فعاليتهاي ايشان، تشكيل جلسات هفتگي تفسير قرآن مجيد و بحثهاي معارفي و اخلاقي براي توده مردم بوده است. وی بیوقفه به وظایف دینی، نشر احکام اسلامی، تفسیر قرآن، تدریس و امامت جماعت پرداخت. حلقه تفسیر قرآن وی بیش از 40 سال است که در تهران برقرار شد.
از این استاد اخلاق آثار متعددی در موضوعات مختلف اسلامی منتشر شده که مهمترین آنها عبارت است از؛
در یادداشت محسنحسام مظاهری، نویسنده و پژوهشگر مطالعات اجتماعی دین که با عنوان «آیتالله ضیاءآبادی؛ آخرین بازمانده از نسل واعظ ـ مفسران مردمدار» به مناسبت درگذشت آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی آمده است؛ «مرحوم آیتالله سیدمحمد ضیاءآبادی نمونه شاخص الگوی سنتی «واعظ ـ مفسر» در زمان ما بود؛ مفسرانی که تفسیرشان از کتاب مقدس را بهجای آنکه در حجره شخصی و کنج کتابخانه بنویسند، روی منبر و در میان جمع بیان میکردند».
مرحوم آیتالله ضیاءآبادی پس از مدتی بیماری و نیز ابتلا به کرونا، در ۲۰ بهمنماه 99 در تهران درگذشت. ایشان در سال 1381 در نمایشگاه بینالمللی قرآن به دریافت عنوان خادمان قرآن کریم در حوزه پژوهش مفتخر شد.
روحش شاد و راهش مانا باد
انتهای پیام