احیای بناهای موجود به شیوه معماری اسلامی ایرانی حفظ شود

به گزارش ایکنا از فارس، محمدرضا هاجری، عضو شورای اسلامی شهر شیراز عصر امروز، 5 تیرماه در نطق پیش از دستور جلسه علنی این شورا با بیان اینکه جدایی دانشکده زبان و ادبیات فارسی شیراز پس از 70 سال همجواری با تربت پاک حافظ، پیشینه و هویت شهر ادبی شیراز را زیر سئوال برده، مخدوش می‌سازد، افزود: دانشکده زبان و ادبیات فارسی شیراز از سال 1333 در سطح ملی و جهانی درخشیده، من بعد هم می‌تواند بدرخشد.

هاجری تصریح کرد: احیای بناهای موجود، به شکل و شیوه‌ای سنتی و ارتقای معماری اسلامی – ایرانی باید در دستور کار گرفته و  این بناها  حفظ شود. به بهانه کمبود جا و امکانات رفاهی و امثالهم نمی‌توان یک هویت نهادینه شده را جا به‌جا کرد. علاوه بر حفظ بناهای تاریخی می‌توان مرکز حافظ و سعدی شناسی را در هر دو آرامگاه و کنار آن‌ها طراحی و عملیاتی کرد.

وی تأکید کرد: ساختمان دانشکده زبان و ادبیات فارسی شیراز روح دارد، با انسان سخن می‌گوید، بوی سیمان و آهن مدرنیته را نمی‌دهد. بهتر است چوب حراج به داشته‌های خود نزنیم.

عضو شورای اسلامی شهر شیراز همچنین گفت: مدت‌هاست کتباً پیشنهاد داده شده است همچون دیگر کلان‌شهرها مانند تهران، برای استفاده رایگان یا نیم بها سالمندان، ایثارگران، خبرنگاران، مددجویان کمیته امداد و بهزیستی، دانشجویان و دانش‌آموزان، کارت ویژه برای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و اماکن تاریخی از طریق شهرداری صادر شود که عملاً کاری انجام نشده است. تهران سال‌هاست اقدام کرده و ما همچنان درخم یک کوچه‌ایم.

وی تصریح کرد: همچنین به منظور تکریم و حفظ منزلت سالمندان در بوستان‌ها، لازم و ضروری است سازمان خدمات شهری با تهیه فضایی تابستانه و زمستانه برای سالمندان در بوستان‌ها، کاری اساسی و کاربردی انجام دهد تا بتوانند بیشتر بهره ببرند.

هاجری با بیان اینکه طرح پرحامی و فراگیر مسکن ملی در بافت‌های فرسوده با تسهیلات ویژه معافیت ساخت و ساز و وام چهارصد میلیون تومانی در کلان‌شهر شیراز، بهترین فرصت برای احیا، بازسازی و بازآفرینی شهری است، گفت: ساخت 30 درصد مسکن ملی در بافت‌های فرسوده، طرح معقول و منطقی است اما با صد حیف و افسوس شهردار، مسکن و شهرسازی و اوقاف، تمام قد برای کمک به اجرای آن اعلام آمادگی نکرده‌اند. بهتر است خود را به قیام متصل کنند تا شاهد احیای بافت‌های فرسوده که هویت شهر را حفظ و صیانت می‌کند، باشیم.

عضو شورای اسلامی شهر شیراز بیان کرد: مصوبه رسمی و قانونی خط دوم متروی جدید از میانرود تا میدان آزادی و سپس تا کلبه سعدی بوده، که ناقص، ابتر و دُم بریده اجرا شده است. وقتی دستگاه حفاری از میدان آزادی بیرون آورده شد، معلوم بود ادامه آن تا کلبه سعدی عملیاتی نمی‌شود. موضوع تراموا در ادامه کار، شعاری است که هیچ وقت عملیاتی نخواهد شد.

وی ادامه داد: شعار داده می‌شود که زیرساخت‌های گردشگری تکمیل می‌شود، چگونه؟ وقتی قطار شهری حوزه آرامگاه حافظ، سعدی و دروازه قرآن و باغ‌های دلگشا و جهان‌نما حذف می‌شود، آن هم سلیقه‌ای. یک سوم مردم شیراز درحد فاصل میدان آزادی تا کلبه و بلوار نصر و سرداران و سعدی زندگی می‌کنند. محروم کردن یک سوم جمعیت شیراز از خدمات قطار شهری با هیچ منطق و عدالتی همخوانی ندارد. شهرداری شیراز و سازمان قطار شهری بهتر است به جای توجیه، شعار و بهانه‌جویی، پاسخگوی یک سوم جمعیت شیراز در مناطق 3، 7 و 11 شهرداری باشند.

هاجری همچنین گفت: اصرار بر هزینه بیش از 2 هزار میلیارد تومانی در دو طرح زیرگذر و روگذر گویم و فلکه قصردشت به بهانه روان‌سازی حمل و نقل ترافیک و بدون توجه ویژه به پیوست فرهنگی – اجتماعی و به بهانه کار فنی و تخصصی قابل دفاع نبوده و نیست.

وی با تأکید بر اینکه لازم است شورا و شهرداری در این دو طرح، تمام زوایای آن را بررسی کرده و شکاف طبقاتی شمال و جنوب شهر را در توزیع بودجه‌های ناعادلانه به دره عمیق تبدیل نکنند که هلاکت بار خواهد بود، افزود: توزیع ناعادلانه بودجه مدیریت شهری با متمم و الحاقیه اصلاح شود تا مناطق محروم هم عطر و بوی عدالت را استشمام کنند.