«جمهوری زنان» ترجمه شد

به گزارش ایکنا؛ «جمهوری زنان» نام تازه‌ترین کتاب از سروده‌های نزار توفیق القبانی، شاعر نامدار عرب است که توسط یدالله گودرزی ترجمه و توسط خانه فرهنگ و هنر گویا به بازار کتاب عرضه شده است.

نزار قبانی در آثارش عشق به اندیشه‌های عطار، مولانا و ابن عربی را نشان می‌دهد و با آن‌که دیپلمات بوده و سال‌ها در کشورهای غربی زیسته اما بر خاستگاه شرقی خود تأکید زیادی دارد. او به حقوق زنان توجه داشت و یکی از مضمون‌های ثابت شعری وی توجه به این امر است. در جایی می‌گوید:

« ایت‌ها الساذجة هل ممكن أن تجهیل؟ أني الذي أسس جمهوریه النساء »

من همان کسی هستم که جمهوریِ زنان را پایه گذاری کرد.

نزار القبانی شاعر معاصر عرب می‌گوید: «عشق کسب‌وکار من و خانواده‌ام بوده و هست.» او در فراخنای زندگی‌اش به این حرفه اهتمام ورزیده و در کارِ واژه و عشق و زبان و مبارزه بوده است. وی با شیوه‌ای که در مضمون‌سازی و رؤیاپردازی و سُرایش برگزید راهی تازه در ادبیات جهان عرب و خاورمیانه گشود و توانست خویش را به عنوان شاعری جسور و خط‌شکن تثبیت کند. نزار قبانی در عین پیشرو بودن و تلاش برای بیان مضامین و اندیشه‌های امروزی، به عرفان ایرانی بسیار عشق می‌ورزید. او به مذاهب مختلف احترام می‌گذاشت و در شعرش از نمادهای شیعی نیز بهره می‌برد.

او  یکی از تأثیر گذارترین ادیبان بر شعر معاصر عرب است. وی کوشیده است میان زبان ادیبانه و آرکائیک و زبان کوچه و بازار پیوندی ایجاد کند و از مزایای آنها به نفع شعرش بهره ببرد. 

شمار مجموعه های شعر و نثر نزار قبانی به بیش از پنجاه کتاب می رسد که نشان از پرکاری و تلاش بی وقفه وی در زمینه ی آفرینش ادبی است.

مترجم مجموعه «جمهوری زنان »، یدالله گودرزی در ترجمه سعی کرده به زبان شاعرانه و ساده نزدیک شود و تازگی و غافلگیری در دریافت ِمضمون ِشعری را رعایت کند.

شعری از این کتاب را می‌خوانیم:

مانند پرتوِ سحرگاهی 

مانند آب در رودخانه 

مانند ابر و باران، گلها و گیاهان 

آیا عشق مال انسان نیست ؟!

آیا حیاتِ تازه ای در زندگی نیست؟

چرا در کشورم عشق طبیعی نیست 

مثل هر گلِ سپید به طور طبیعی

از سنگ می روید؟

چرا مردم به راحتی 

عاشق نمی شوند 

مثل ماهیان در دریا 

مثل ماههایی که بر مدارشان می گردند 

چرا در کشورم عشق 

مثل دیوانِ شعر ضروری نیست؟!

چرا...؟!