به گزارش ایکنا؛ آیتالله العظمی مظاهری، مرجع عالیقدر شیعیان برای هجدهمین دوره همایش «حکمت مطهر» که توسط دانشگاه صدا و سیما برگزار میشود، پیامی صادر کرد. متن این پیام را با هم میخوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
قالَ الله سُبحانه و تَعالی: «الَیه یَصعَدُ الکَلِمُ الطّیبُ وَ العَمَلُ الصَّالِحُ یَرفَعُه»
به رغم گذشت چهل و چهار سال از شهادت اسفناک متفکر عالیمقام و اندیشمند بزرگ مرحوم آیت الله شهید مطهری«قدس سره الشریف» هم ثُلمه و خلا فقدان آن استاد اسلام شناس برجسته، هنوز در جامعه اسلامی محسو و ملموس است که: «ثُلم فی الاسلام ثُلمةُ لا یَسُدها شَیء»؛ و هم به فضل خداوند متعال، آثار بنان و بیان آن دانشمند پرتلاش، همچنان مورد استفاده فرهیختگان و حق جویان است که: «ضَرَبَ اللهُ مَثلاً کلمة طیبة کَشَجرة طَیبة اصلُها ثابِت وَ فَرعُها فِی السماء تُوتی اکُلها کُل حین بِاذن رَبَّها».
همایش با سابقه «حکمت مطهّر» که با هدف زنده نگاه داشتن یاد و نام آثار علمی این شهید مطهری«رضوان الله تعالی علیه» در عموم تلاشهای علمی و فکری ایشان بوده است.
آن متفکر زمان شناس، به حق یکی از موفقترین اندیشمندان و مصلحان اسلامی بود که با روحیات و نیازهای فکری نسل جوان در زمانه خود، آشنایی کامل داشت و علاوه بر این زبان آن نسل تکامل خواه و جستجوگر را به خوبی میدانست و با گوش جان، پیامها و خواستههای به جای این نسل را میشنید و متناسب با آن نیازهای فکری و نظری، به موقع و بدون فوت وقت، به وسیله آثار ارزشمند خود با جوانان، ارتباط مؤثر و تعامل سازنده برقرار مینمود.
آن استاد فهیم و نکتهپرداز به نیکی دریافته بود که اگر اذهان و ضمائر جوانان حق طلب، با حقایق، سیراب نگردد، با مطالب ناحق پر خواهد شد و از این رو تمامی سعی مشکور خود را بر این نقطه اساسی متمرکز کرده بود که نسل جوان آن دوره را که از سویی با هجوم افکار مادی و الحادی مواجه بودند و از سوی دیگر تحت سیطره فرهنگ غرب گرایی رژیم طاغوت قرار داشتند، به روشهای متین علمی و فکری، با حقایق اسلام و معارف انسانساز قرآن و عترت آشنا سازد و چه بسیار جوانان و محافل جوان که به دست قدرتمند دانش و بینش این استاد متفکر، در سرتاسر ایران و خارج از مرزهای این کشور، از خطر الحاد مارکسیستی و انحطاط لیبرالیستی و التقاط دینی گروهکهای پر سر و صدای آن دوران، نجات پیدا کرده و با آشنایی با حقایق نورانی قرآن کریم و عترت طاهره«س» به رشد فکری و دینی دست یافته و به حیات طیّبه نائل گشتند و سپس در مهمترین مقاطع دوران معاصر یعنی در نهضت و انقلاب شکوهمند اسلامی و سپس در تاسیس نظام جمهوری اسلامی و پس از آن در بزنگاههای خطیر این نظام، نظیر دفاع مقدس و نظایر آن و همچنین در عرصه حوزههای علمیه و دانشگاهها و متن جامعه اسلامی و محافل جوانان، نقش برجسته و سازنده نظری و عملی ایفاء کردند و اثرات گسترده و عمیق مجاهدتهای فکری آن استاد فکور را در مقام عمل و نظر به منصه ظهور درآوردند و هنوز نیز آن برکات بزرگ، بحمدالله و المنه استمرار دارد و بیجهت نبود که امام بزرگوار «اعلیالله مقامه» توصیه فرمودند: «کتابهای این استاد عزیز را نگذارند با دسیسههای غیر اسلامی فراموش شود».
رحمت بیکران و رضوان بیپایان حقتعالی بر روح آن استاد شهید متفکر باد که بیتردید، حق بزرگی بر نسل جوان این کشور در آن دوره و دورههای پس از آن تا به امروز دارد و بیسبب نبود که استادان عظیمالشان او یعنی امام راحل بزرگوار و حضرت علامه طباطبایی«قدس الله تعالی سرهما» در شهادت و فقدان اسفناک او، همچون پدر فرزند از دست داده، گریستند و ملت فهیم ایران نیز در غم مصیبت او یکپارچه عزادار شد: «وَ سَلام عَلیه یَوم وُلد وَ یَوم یمُوت وَ یَوم یُبعثُ حیّا».
در این فرصت کوتاه و به مناسبت طرح مسئله مهم «جوانان» لازم میدانم بر دو نکته اساسی، در این محفل فکری و فرهنگی تاکید نمایم:
نکته اول اینکه: همان گونه که مرحوم شهید مطهری«طاب ثراه» به خوبی دریافته بود، برخورد و مخاطبه با نسل جوان، بسیار خطیر و حساس است و باید براساس منطق و استدلال و واقعبینی در همه ابعاد مسائل نظری و مشکلات عملی جوانان، تنظیم و ساماندهی شود، زیرا اگر به سوالات نظری و پرسشهای نسل جوان که چه بسا، بسیار اندیشهسوز و ذهنآزار نیز باشد، و همچنین به احساسات و عواطف این نسل پرتکاپو و نیز به خواستههای به حق و به جای آنان، پاسخ منطقی و صحیح داده نشود، قطعا موجب سرخوردگی و ناامیدی و بیاعتمادی و در نهایت طغیانگری این نسل مطالبهگر خواهد شد و زیان آن برای جامعه انسانی، بسیار وسیع و عمیق خواهد بود.
روش مخاطبه و مواجهه با جوانان، روش دهن کجی و انتقاد و سرزنش و رمی به بیعقلی و بیدینی نیست، و با چنین روشی محال است که بتوانیم جلوی انحرافات دینی و کجرویهای اخلاقی را در نسل جوان بگیریم. اگر خواهان هدایت و رشد نسل جوان هستیم، تنها راه متین و صحیح آن این است که: اولا باید از نزدیک با درد و رنج جوانان آشنا شد و ثانیا با زبان منطق و عطوفت و مهربانی با آنان، تعامل سازنده برقرار کرد، چنانکه در آن بیان بلند رییس مذهب جعفری، حضرت امام صادق(ع)، که این روزها در آستانه سالروز شهادت آنان امام به حق ناطق، قرار داریم، آمده است که به بعضی از اصحاب خود که درباره مخالفان عقیدتی در آن روزگار آن امام همام پرسیده بود، فرمود: «فَلا تَخرقُوا بِهِم أ مَا عَلمت أن امارة بَنی امیة کانت بِالسیف و العَسفِ وَ الجَور وَ أن امارتنا بالرفقِ وَ التالُف و الوقار و التقیة و حُسن الخُلطة و الوَرَعِ و الاجتهَاد فَرَغبُوا الناس فی دینکُم و فِیما أنتُم فِیهِ» با آنان خشونت نورزید، مگر نمیدانید که فرمانروایی و خلافت بنیامیه، مبتنی بر زور شمشیر و فشار و ستم بود، ولی حکمرانی و ولایت ما مبتنی بر ملایمت و دوستی و متانت و تقیه و رفتار نیکو و پارسایی و کوشش فراوان است، پس کاری کنید که مردم به دین شما و مسلکی که دارید رغبت و گرایش پیدا کنند.
قرآن کریم با اینکه دین و معارف تابناک آن را «حق و مطابق با حقیقت» معرفی میکند و آن را «حنیف و منطبق بر فطرت» برمیشمارد و «قیم و پایدار و به دور از هر گونه سستی» قلمداد میکند، ولی با همه این اوصاف، به پیامبر رحمت و محبت و دانایی، که سراسر وجودش، سرشار از عطوفت و مهربانی و نرمخویی با مردمان بود و بر خلاف پارهای از تفکرات اعوجاجی، ذرهای تلخی و تندی و خشونت در آن راه نداشت، به طور مکرر تصریح میفرماید که دار ارائه دین و تعالیم دینی نباید تحمیل و اکراه و اجبار وجود داشته باشد: «فَذکر إنما انت مُذکر، لستَ عَلیهم بمُصیطر» «وما أنتَ علیهم بجبار فَذکر بالقُران من یَخَافُ وَعید» و آیات بیّنات متعدد دیگر.
و اما نکته دوم که آن نیز برخوردار از اهمیت جدی است این است که: خواستههای به حق نسل جوان برای برخورداری از یک زندگی سرافراز و آبرومند، باید در رأس توجه مسئولان و کارگزاران کشور قرار گیرد و همگان باید به این آسیب اساسی، توجه کنیم که اگر این مطالبات و انتظارات، به درستی پاسخ داده نشود و جوانان ما با معضلات بزرگی نظیر فشار بیکاری و افسانه مسکن و بحران افزایش سن ازدواج و فقر و تبعیض و فساد و اعتیاد و سایر آسیبهای شکننده اجتماعی مواجه بود و خود را در مقابله با این مشکلات خانمان سوز، بیپناه ببینند، قطعا ما با بحران سرمایه اجتماعی بزرگی مواجه خواهیم شد که کمترین نتیجه خسارتبار آن کاهش مشارکتهای ملی و اجتماعی است.
تعالیم دینی و نیز تجربه تاریخ بشری به خوبی نشان میدهد که مردمی که با غول فقر، دست و پنجه نرم کنند، در جهات فرهنگی و دینی هم، قوت و قدرت خود را از دست میدهند، پرا که به مصداق آن سخن والای تکان دهنده که ائمههدی«سلام الله علیهم» از رسول خدا«صلی الله علیه و آله و سلم» نقل کردهاند که: «کَادَ الفَقر أن یَکُون کُفرا»، فقر، هم مرز با بیایمانی است. پیامبر اکرم که به تعبیر خداوند، متعال، تمام وجود مبارکش آکنده از نهایت دلسوزی برای ایمان مردمان بود، ولی به خوبی دریافته بود که تنگنای نان و گردباد اقتصاد ناسالم و معضلات طاقتفرسای معیشتی، چگونه دین و ایمان ادمی را در مینوردد و از این رو با تضرع به پیشگاه خداوند مهربان عرضه میداشت: «اللهُم بارک لَنا فی الخُبز و لا تُفرق بینَنا و بینهُ فَلَو لا الخُبزُ ما صُمنَا و لاَ صَلینَا و لاَ أدینا فرائِض رَبنَا عَزَّ وَ جَلّ!»
این بیان هشدار دهنده رسول خدا«صلوات الله علیه و آله» باید نصب العین و در منظر دیدِ هر روزه مسئولان کشور و همه دلسوزان این مرز و بوم و همه دغدغهمندان برای نسل جوان باشد و با نهایت جدّیّت و صداقت، تمام مساعی خود را در رفع معضلات اقتصادی مردم و خصوصاً مشکلات پیش روی جوانان به کار گیرند تا به امید خداوند تعالی همگان به ویژه نسل جوان در این کشور اسلامی، برخوردار از یک زندگی آبرومند و سرافراز باشند و خدای ناخواسته، تعلّق و پیوند آنان با دین و معارف دینی، و نیز علاقه و دلبستگی آنان به کشور و وطن، پایمال ناتوانیها و ضعفها و خطاها و بیعملیهای ما نشود، که در این صورت هم شاهد هجرت و قهر آ«ان از دین و هم نظارهگر مهاجرت و ترک آنان از وطن خواهیم بود؛ و این مسلما شایسته نظام اسلامی نیست.
هر دو نکتهای که به اجمال بیان شد، چه نکته اول که مربوط به ساحت اندیشه و فکر و نظر بود، و چه نکته دوم که مربوط به عرصه اجرا و عمل میشود، مطمح نظر هم متفکران دینی و مصلحان اجتماعی از جمله مرحوم آیةالله شهید مطهری«اعلی الله مقامه» بوده و امید است همه اندیشهورزان و نیز همه مجریان و سیاستمداران، بدان توجه بیش از پیش نمایند. انشاءالله.
از خداوند تعالی علوّ درجات استاد شهید مطهّری «قدس سره» و نیز صلاح و سداد نسل جوان و سرافرازی و تایید ملت ایران را مسئلت مینمایم. انه ولی الهدایة و التوفیق.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
حسین المظاهری
9 / اردیبهشت/1403
19/ شوال/ 1445
انتهای پیام