دوری از گناهان کبیره؛ عامل بخشش گناهان صغیره

به گزارش ایکنا، مجید معارف، استاد علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران در سومین گفتار از سلسله درس گفتارهایی که به مناسبت ماه مبارک رمضان با عنوان ویژه برنامه طرح قرآنی «برگی از نامه نور» از سوی پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی برگزار می‌شود، به تبیین آیه شریفه «إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا» پرداخت.

إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا

اگر از گناهان بزرگی که از آنها نهی می‌شوید دوری کنید، گناهان کوچکتان را از شما محو می‌کنیم و شما را به جایگاهی ارزشمند و نیکو وارد می‌کنیم.

فراوان شنیده‌اید که گناه بر دو نوع است؛ گناه کبیره و گناه صغیره؛ حال گناه کبیره چیست و گناه صغیره چیست؟ در این زمینه روایاتی وجود دارد که تا حدودی ما را به کبائر و صغائر آشنا می‌کند؛ مثلا در روایتی داریم که «کل ما اوعد علیه النار فهو من الکبائر»؛ هر گناهی که قرآن کریم در برابر ارتکاب آن وعده آتش داده است از جنس کبائر است مانند زنا، ربا و مال حرام.

در برخی روایات هم کبائر به صورت مصداق بیان شده است مانند سبعه من الکبائر و الشرک بالله و فرار من الزحف یعنی فرار از جنگ. آنچه خداوند به عنوان وعده بشارت‌آمیز به ما داده است آن است که سمت کبائر نرویم. قرآن بشارت داده است که اگر شما گناهان بزرگ را کنار بگذارید، گناهان کوچک را به حساب نمی‌آورد و همه آن‌ها را می‌بخشد.