کد خبر: 4295031
تاریخ انتشار : ۲۸ تير ۱۴۰۴ - ۰۸:۴۱
«آیین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)»/ 16

4 پیام‌ مهم از زندگی حضرت عباس(ع)

زندگی تحت لوای دین، تعلیم وفاداری، گریز از ذلت و خواری و رازداری، چهار پیام‌ مهم از زندگی حضرت عباس(ع) است.

الگوی حضرت عباس(ع) در حفظ اسرار حسینیبه گزارش ایکنا، کتاب «آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)» به قلم حسین انصاریان در ۱۰ بخش به ارائه بیش از ۱۲۰ مطلب خواندنی پیرامون شخصیت نورانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرداخته است.

این اثر با موضوع مراسم اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) برگرفته از متن سخنرانی‌های حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان در ماه محرم‌الحرام ۱۳۸۸ در مسجد سیدعزیزالله شهر تهران است.

«منزلت امام حسین(ع) و یاران و خاندان گرامی ایشان» و «آیین اشک و عزا» دو بخش اصلی این کتاب هستند که در این بخش‌ها با استناد به آیات، روایات و متن زیارتنامه‌ها جایگاه، زندگی و شخصیت امام حسین(ع) معرفی شده است.

خبرگزاری ایکنا، به مناسبت ایام پرسوز و گذار عزاداری سیدالشهدا(ع)، بخش‌هایی از این کتاب را باز نشر می‌کند؛ امید اینکه این مطالب بتواند روشنگر عزاداران حسینی در شناخت ابعاد بیشتری از منزلت، شخصیت و زندگی امام حسین(ع) باشد.

تربیت در دامان مادری برجسته

ریشه کرامات حضرت عباس(ع) را باید در مادر او جست‌وجو کرد؛ چرا که امیرمؤمنان(ع) پس از حضرت زهرا(س) و بعد از امامه دختر خواهر حضرت زهرا درصدد ازدواج بود. برادرش عقیل را صدا زد و فرمود من می‌خواهم با زنی ازدواج کنم که دارای چنین خصوصیاتی باشد و بتواند فرزند دلیری برایم بیاورد عقیل طلب فرصت کرد و پس از تفحص چند روزه به امیرمؤمنان گفت: زن مورد علاقه شما را پیدا کرده‌ام.

به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب/ که علم کند به عالم شهدای کربلا را

مراسم عقد ازدواج انجام می‌شود و عروس وارد خانه داماد می‌گردد. اولین عملی را که انجام می‌دهد آن است که فرزندان زهرا را صدا می‌زند و می‌گوید حسن جان، حسین جان، زینب و ام کلثوم می‌دانید من چه کسی هستم؟ من کنیز شمایم و برای خدمت به شما به این خانه آمده‌ام.

پیام‌هایی زیبا از زندگی حضرت عباس(ع)

برای آنکه انسان به نهایت کمال انسانیت برسد، باید از زندگی افرادی الگوبرداری نماید که به مقامات رفیع رسیده‌اند. سراسر زندگی حضرت ابوالفضل می‌تواند پیام‌های زیبابی به انسان‌های طالب کمال بدهد. درس‌های زندگی حضرت ابوالفضل را می‌توان در چهار پیام مهم خلاصه نمود.

پیام اول؛ زندگی تحت لوای دین

یکی از مهمترین وظایف والدین آن است که خیر و خوبی را به فرزندانشان تعلیم و ارزش‌های انسانی را به آنان تمرین دهند. آنان باید به گونه‌ای تربیت شوند که خود را خادم پروردگار، قرآن کریم و اهل بیت(ع) بدانند و این حالت با ارزش به صورت ملکه و حالت رفتاری دائمی در جانشان نفوذ کند تا در رفتار و کردار خود رنگ خدا را به خود گیرند. «صِبْغَةَ الله وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ الله صِبْغَة؛ رنگ خدا را (که اسلام است انتخاب کنید) و چه کسی رنگش نیکوتر از رنگ خداست». 

تعالیم دینی علاوه بر محیط خانواده، باید در فضای جامعه، مدارس و دانشگاه‌ها خود را پدیدار سازد. اگر جامعه‌ای بخواهد موفق بوده و رضای الهی را به همراه داشته باشد باید زمینه تعلیم و تمرین معارف الهی و ارزش‌های اسلامی را فراهم کند و تمام افراد جامعه مکارم اخلاقی و معارف الهی را به یکدیگر تعلیم دهند. این همان پیامی است که امیرمؤمنان علی(ع) در هنگام تربیت حضرت ابوالفضل به همگان آموخت.

امیرمؤمنان علی(ع) اسب خود و اسب دیگری را برای آموزش و تمرین فنون جنگی زین می‌بست و به همراه حضرت عباس به بیابان می‌رفت. در آنجا، حضرت فنون نظامی و نحوه مبارزه کردن با دشمنان را به فرزند خود می‌آموخت. بعد از تعلیم فنون جنگی، به فرزندشان می‌فرمود: عبّاس جان در مقابل من بایست و با من نبرد کن حضرت عباس فرمود: «چگونه می‌توانم در برابر شما بجنگم؟ امیرمؤمنان علی(ع) فرمود می‌خواهم تمام رموز و فنون جنگ را به تو بیاموزم تا تو در روز معینی از آن استفاده کنی. تعليم فنون جنگی مقدمه‌ای بود تا حضرت تمام علوم و معارف الهی را به فرزندشان بیاموزد و ایشان را با خوبی‌ها و زیبایی‌ها آشنا کند. به عبارت دیگر حضرت قصد داشتند در کنار آموزش فنون نظامی معارف الهی و عرشی را به فرزند خود منتقل نمایند.

پیام دوم؛ تعلیم وفاداری

همانگونه که بیان شد حضرت ابوالفضل اسوه وفاداری به خاندان اهل بيت بوده و در این راه از جان و مال خود به راحتی گذشتند. امروزه نیز والدین به تأسی از ایشان فرزندان خود را به گونه‌ای تربیت کنند که وفادار به قرآن کریم و اهل بیت باشند و در امور معنوی پیمان‌های خود را با خدا و معصومین از بین نبرند. خداوند متعال در مورد مؤمنان وفادار می‌فرماید: «مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا الله عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلاً؛ در میان مؤمنان افرادی یافت می‌شوند که به تعهدشان نسبت به پروردگار وفادار بودند. آنان یا در راه خدا شهید شدند و یا زنده مانده و به وفاداری خود ادامه دادند؛ این گروه هرگز در فکر پیمان شکنی و سست کردن وفاداری نسبت به دین نبودند».

پیام سوم؛ گریز از ذلت و خواری

یکی از پیام‌های روشنی که از شخصیت برجسته حضرت عباس(ع) به یادگار مانده است، سر فرود نیاوردن در مقابل دشمنان دین است. قبل از واقعه عاشورا پیکی از جانب دشمن به پشت خیمه‌های حضرت آمد و نامه‌ای را به دست ایشان رساند. محتوای نامه این بود که اگر حضرت از جنگیدن دست بردارد سلامت او تضمین شده و ثروت و مقام فراوانی به او هدیه داده می‌شود.

وقتی حضرت عباس(ع) این نامه را دید چنان خشمگین شد که قصد داشت آن پيک را به هلاکت برساند؛ اما آن نامه‌رسان فرار کرد. ایشان هرگز تن به از بین رفتن کرامات انسانی و ذلت و خواری نمی‌داد. قرآن کریم نیز مهر تأیید بر روی این حقیقت زده و می‌فرماید: «وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ الله أَمْواتاً بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ».

والدین نیز باید فرزندان خود را به گونه‌ای تربیت کنند که هرگز در مقابل دشمنان دین و خدا ذلیل و خوار نشوند. همواره بعضی افراد که صاحب مقام یا ثروت فراوان هستند گمان می‌کنند بر همگان مسلّط بوده و بر تمام اسرار خلقت آگاهند؛ فرزندی که در مکتب حضرت عباس تربیت نشود به خاطر رسیدن به ثروت یا مقام تن به ذلت داده و خود را بنده حاکمان و ثروتمندان می‌کند؛ اما فرزندی که براساس تعالیم و آموزه‌های اخلاقی حضرت ابوالفضل(ع) رشد یابد هرگز در مقابل آنان نقطه ضعف نشان نداده و فقط با پروردگار خود معامله می‌کند نه با بندگان او و در مقابل خواسته‌های ضد دینی و غیر مشروع آنها سر فرود نمی‌آورد.

پیام چهارم؛ رازداری

انسان باید به نسل آینده به گونه‌ای رفعت و بزرگ منشی را بیاموزد که محرم اسرار مهم شوند؛ به گونه‌ای که اگر گرفتار دشمن شدند و آنان را وادار به فاش کردن اسرار کنند، آنان مرگ را بر فاش نمودن اسرار ترجیح دهند، ولو آنکه در این راه بدن آنان را قطعه قطعه کنند.

حضرت ابوالفضل(ع) محرم اسرار حضرت سیدالشهدا و معدن اسرار پروردگار و عالم ملک و ملکوت بود. با وجود آنکه دو دست ایشان توسط دشمنان دین بریده شد این اسرار را در درون حفظ نموده و فرمود:

«والله إن قطعتم يميني/  إنِّي احامي أبداً عن ديني
و عن إمام صادق اليقين/ نجل النبى الطاهر الأمين»

(به خدا سوگند اگر دست راستم را قطع کنید، من پیوسته از دین خود و از امامی که به راستی به یقین رسیده و فرزند پیامبر پاک و امین است حمایت می‌کنم).

زبان حال حضرت عباس این است که اگر دست‌ها، پاها، چشم‌ها و دیگر اعضای مرا بگیرند هرگز از امام حسین(ع) و اسرار و راه او دست نمی‌کشم.

امروزه دشمنان غدّار فهمیدند شیعیان محمل اسرار حسینی بوده و نمی‌توان با نبردهای نظامی این اسرار را از آنان گرفت و از درون آنان را تهی کرد. از این رو به هجمه‌های فرهنگی و اعتقادی روی آورده و با راه‌اندازی کانال‌ها و سایت‌های اینترنتی غیراخلاقی سعی دارند جوانان را از این اسرار دور کرده تا در آینده بر افکار و عقایدشان مسلط شوند. لذا بر تک تک شيعيان واجب است در این زمینه حضرت عباس را الگوی خود قرار داده و اجازه ندهند دشمنان اسرار حسینی را از درون آنان بگیرند.

انتهای پیام
captcha