ارزش قطرات اشک در عزای امام حسین(ع)

به گزارش ایکنا، کتاب «آئین اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع)» به قلم حسین انصاریان در ۱۰ بخش به ارائه بیش از ۱۲۰ مطلب خواندنی پیرامون شخصیت نورانی حضرت اباعبدالله الحسین(ع) پرداخته است.

این اثر با موضوع مراسم اشک و عزا در سوگ سیدالشهدا(ع) برگرفته از متن سخنرانی‌های حجت‌الاسلام شیخ حسین انصاریان در ماه محرم‌الحرام ۱۳۸۸ در مسجد سیدعزیزالله شهر تهران است.

«منزلت امام حسین(ع) و یاران و خاندان گرامی ایشان» و «آیین اشک و عزا» دو بخش اصلی این کتاب هستند که در این بخش‌ها با استناد به آیات، روایات و متن زیارتنامه‌ها جایگاه، زندگی و شخصیت امام حسین(ع) معرفی شده است.

خبرگزاری ایکنا، به مناسبت ایام پرسوز و گذار عزاداری سیدالشهدا(ع)، بخش‌هایی از این کتاب را باز نشر می‌کند؛ امید اینکه این مطالب بتواند روشنگر عزاداران حسینی در شناخت ابعاد بیشتری از منزلت، شخصیت و زندگی امام حسین(ع) باشد.

ارزش قطرات اشک در عزای امام حسین(ع)

بعد از آنکه حضرت ابراهیم(ع) هاجر و فرزندش اسماعیل را در سرزمین بی آب و علف مکه تنها گذاشت، فرزند خردسالش پای به زمین زد و آب زمزم از آن جاری شد؛ اما خداوند در عوض روزهایی که در صحرای کربلا مانع آب‌رسانی به حضرت سیدالشهدا شدند، میلیون‌ها چشم گریان را همچون چشمه‌ای جاری به امام حسین(ع) بخشید و سرمنشأ اشک‌های شیعیان چشمه‌های الهی است و این قطرات اشک همان قطرات چشمه‌های بهشتی‌اند. هر قطره از قطرات اشک بر امام حسین در روز قیامت ارزش زیادی دارد. به گونه‌ای که حضرت امام صادق(ع) می‌فرماید: اگر قطره‌ای از این اشک وارد آتش جهنم شود، همۀ آن را خاموش می‌کند.

سرخی آسمان انعکاس خون سيدالشهدا(ع)

گاهی بعضی از علمای غیر شیعه گفتار زیبا و دلنشینی دارند که در جای خود قابل تأمل است. یکی از این افراد سبط بن جوزی است. وی که پیرو مکتب اهل تسنّن بوده چنین می‌نویسد: قبل از شهادت امام حسین کسی آسمان را به رنگ سرخ ندیده بود. اما بعد از واقعهٔ جانگداز عاشورا، آسمان مدتی به سرخی گرایید. او در ادامه با ذکر مثال بیان می‌کند: اثر خشم و غضب آدمی که عبارت از سرخ شدن چهره است در صورت وی ظاهر می‌شود و چون خداوند منزه از جسم و بدن است اثر خشم و غضب خود را بر قاتلان امام حسین (که جنایت هولناکی را مرتکب شدند) با ایجاد سرخی در آسمان اظهار فرمود.

این سخن سبط بن جوزی نشان می‌دهد خداوند در قلوب پاره‌ای از علمای غیر شیعه نیز پرتوی از نور حضرت سیّد الشهدا(ع) را قرار می‌دهد تا در دیگر مناطق عالم، نام آن حضرت طنین انداز شود. از این رو می‌توان به حکمت و راز و رمز روضه خوانی خداوند متعال برای حضرت آدم پی برد.

بعد از خلقت عالم آفرینش خداوند دوست داشت نام حضرت سیدالشهدا(ع) همواره بر سر زبان‌ها باشد. پس خداوند امام حسین(ع) را مایه نجات انسان‌ها حتی حضرت آدم قرار داد؛ زیرا وقتی حضرت آدم مصائب حضرت سيدالشهدا را از سوی پروردگار شنید، بسیار گریست و خداوند به خاطر این گریه توبه او را پذیرفت و او را به بهشت برین رهنمون کرد.

حال که یقین داریم خداوند خون حضرت سیّد الشهدا و گریه بر ایشان را صیانت می‌کند خود را در مسیر این جریان الهی قرار می‌دهیم و بر مصائب حضرت اشک می‌ریزیم. البته شیعیان از وقتی که در رحم مادر به وجود آمدند تا لحظه مرگ این مهر را در دل دارند و آن را با متاع ناچیز دنیا عوض نمی‌کنند.

من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم/ روز اول کآمدم، دستور تا آخر گرفتم
مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم/ این گنج پربهاست، من ارزان نمی‌دهم
(سیّد رضا موید)

خبر غیبی حضرت زینب(س) درباره ساختن بارگاه برای سیدالشهدا(ع)  

یکی از موارد اخبار غیبی حضرت زینب کبری پیرامون ساخت بارگاه و حرم برای حضرت سیدالشهدا و یارانش بود. ایشان تربیت شده مکتب حضرت امیرالمؤمنین(ع) و حضرت زهرا(س) بود و علوم فراوانی را از خاندان وحی فرا گرفته بود.

بعد از جریان عاشورا و مصائب عظیم آن یکی از افرادی که نقش عمده‌ای در اعتلای فرهنگ عاشورا ایفا کرد حضرت زینب کبری بود. حضرت زینب بی‌تابی حضرت سجاد(ع) را مشاهده کرد به ایشان فرمود: «چرا اینگونه بی‌تاب می‌شوید. شیعیان و ارادتمندان ما در آینده به این سرزمین می‌آیند و بر بدن‌های شهدای کربلا گنبد و بارگاه می‌سازند و در مصائب پدر بزرگوارت اشک می‌ریزند و اقامه عزا م‌کنند».

یکی دیگر از اخبار غیبی حضرت زینب در کاخ شام و در برابر یزید بود. حضرت به یزید فرمود: «ثم كد كيدک واجهد جهدک؛ تو با حکومت ظاهری که در دست داری بر اساس هوا و هوس برادر و خاندانم را به شهادت رساندی تا آنجایی که ممکن بود به ما ظلم و ستم کردی اما بدان حکومت تو زمان زیادی طول نمی‌کشد و شیعیان تا روز قیامت تو را لعنت می‌کنند و از خداوند می‌خواهند تو را به بدترین عذاب دچار کند. اما در مقابل، شیعیان تا روز قیامت ما را به نیکویی یاد می‌کنند و ما را واسطه فیض الهی قرار می‌دهند: «ولا تمحو ذكرنا».

علل و اسباب اشک انسان

عالم آفرینش به گونه‌ای خلق شد که هر پدیده‌ای دارای علت و اسباب گوناگونی است. اشك و گریه انسان نیز از این قاعده مستثنا نیست و برای خود عللی دارد. خداوند متعال در سوره مائده یکی از اسباب گریه را بیان نمود: «وَ إِذا سَمِعُوا مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ؛ و چون آنچه را به سوى اين پيامبر نازل شده بشنوند مى ‏بينى بر اثر آن حقيقتى كه شناخته‏‌اند اشک از چشم‌هايشان سرازير مى ‏شود مى‏ گويند پروردگارا ما ايمان آورده‏‌ايم پس ما را در زمره گواهان بنويس»(سوره مائده آیه 83).

بعضی از انسان‌های حق جو، زمانی که گفتاری بر اساس حق و حقیقت بشنوند، چشم‌ها و دیدگانشان پر از اشک می‌شود و این اشک برای خداوند با ارزش خواهد بود. برای آشکار شدن مطلب، می‌بایست بخش‌هایی از آیه فوق شرح و توضیح داده شود:

«وَ إِذا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ»؛ اگر حرف «إذا» بر سر فعل ماضی بیاید، آن فعل را تبدیل به مضارع می‌کند. در اینجا «إذا» بر سر فعل ماضى سَمِعُوا آمد و معنای آن را به «بشنوند» تغییر داد. با توجه به این توضیح، معنای این بخش چنین می‌شود: «و زمانی که آنچه به سوی پیامبر نازل شده را بشنوند».

«تَرى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ». واژه الدَّمْعِ در زبان عرب به معنای اشک و واژه تفيضُ به معنای فوران و جوشیدن است خداوند به رسولش می‌فرماید با چشمان خود مشاهده می‌کنی که دیدگانشان پر از اشک می‌شود. دلیل این اشک در قسمت بعدی آیه می‌آید: «مِما عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ؛ به سبب آنچه از حق شناخته‌اند اشک می‌ریزند». بنابراین شناخت و معرفت موجب گریه می‌شود. «يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا؛ آنان با چشمان پر از اشک و با همه وجود می‌گویند ما به این کلام حق که از سوی پیامبر بر ما عرضه شده ایمان آوردیم». سپس به درگاه الهی چنین دعا می‌کنند: «فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ». آنان از خداوند می‌خواهند که در زمره شاهدان و گواهان روز قیامت قرار گیرند. منظور از شاهدان در قرآن، انبیا و حضرات معصومین هستند.