اساس کار، قرآن کریم است. اگر ما بخواهیم یک حوزه پایا و مانا داشته باشیم الّا و لابد «قرآن» باید درس اصلیاش باشد. بنابراین اوّلین و مهمترین درس باید قرآن باشد و بدانیم که هیچ نگران نباشیم، ببینیم با چه کسی معامله میکنیم! چون با او داریم معامله میکنیم، او هم حوزهها را گرم نگه میدارد؛ هم خروجیها را بر میگرداند، هم مهاجران سعی میکنند رابطهشان را با مراکز خودشان حفظ بکنند. [درس اخلاق آیتالله جوادی آملی؛ ۱۴۰۲/۰۶/۰۹]
کد خبر: ۴۱۷۳۸۵۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۲۰
آیتالله العظمی جوادی آملی، در جلسه سلسله مباحث شرح نهجالبلاغه درباره ادب دینی میگوید: یعنی اینکه ما از خدا بخواهیم طوری مرا هدایت کند که وقتی در محل و منطقه زندگی خود راه میروم، دیگران و پاکان شهر و اهل تقوا به من اقتدا کنند؛ نه اینکه اقتدا کنند یعنی به مسجد من بیایند بلکه یعنی وقتی سلوک و سخن و رفتار مرا میبینند به یاد خدا بیفتند. اینها کسانی هستند که در ادب دینی بر دیگران سبقت گرفتهاند.
کد خبر: ۴۱۷۳۷۰۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۱۶
جانِ کلام
هر چیز از حد میانه و وسط به طرف افراط یا تفریط تمایل پیدا کند، عکس نتیجه مطلوب را خواهد داشت «کل شَیءٍ جاوَزَ حَدهُ، إِنْقَلَبَ إِلی ضِدهِ ؛ هر چیز از حدش بگذرد، به ضد آن تبدیل میشود» بنابراین، میانهروی در غضب، شهوت، خواب، خوراک و هر کار دیگر، مُنجی و نافع است و دو طرف زیاده و نقیصه آن مُضر و مُهْلِک! مگر امری که «لا حَد لَهُ ؛ حدی برای آن نیست» که ذکر و یاد خداست. [در محضر بهجت، جلد ١، صفحه ٣٣]
کد خبر: ۴۱۷۳۵۵۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۱۶
ای رسول! تو نیامدهای که آدمها خوب شوند، تو آمدهای تا زمینه انتخابِ خوب را برای آنها فراهم نمایی. [استاد مرحوم صفایی حائری، کتاب تطهیر با جاری قرآن ج۲]
کد خبر: ۴۱۷۲۴۳۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۱۰
(بشنو این نی چون حکایت میکند / از جداییها شکایت میکند) سخن را از نی باید شنید، از آن کسی که نیست؛ آن کسی که هست از هواهای خود میگوید و حدیث نفس میکند و حکایت او شکایت از محرومیتها و ناکامیهای خاکی اوست. یا حکایت توفیقات وهمی و خیالی که او را معجب و مغرور میکند و به جور و ستم وامیدارد، اما آن کس که بندبند وجودش را از هواهای خویش خالی کرده و چون نی لب خود بر لب معشوق نهاده و دل به هوای او و نفس او سپرده است، حکایتی دیگر و شکایتی دیگر دارد. انبیا از جنس نی بودند، چون به هوای دل خویش سخن نمیگفتند، چنانکه در قرآن در صفت رسول اکرم(ص) آمده است: (و ما ینطِقُ عنِ الهَوی ؛ إن هُوَ اِلاّ وحی یوحی) او از هوای دل خویش سخن نمیگوید و این (قرآن) نیست مگر آنچه به او وحی شده است. بدین بیان، نی مقام انسان کامل یا کمال مرتبه انسانی است که در آن مرتبه شخصی هرچه گوید همان است که معشوق در او دمیده و هرچند کند همان است که فرمانش از معشوق رسیده است. [برگرفته از «درصحبت مولانا» استاد حسین الهی قمشهای]
کد خبر: ۴۱۷۲۱۶۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۰۸
پیغمبر (ص) عرض میکند: خدایا! بین ملت ما و نان ملت جدایی نیانداز! خُبز به معنای نان نیست، به معنی اقتصاد است؛ «اللّهم بارک لنا فی الخبز و لا تفرّق بیننا و بینه فلو لا الخبز ما صمنا و لا صلّینا و لا ادّینا فرائض ربّنا» خدایا! اگر میخواهی دین تو محفوظ باشد، «باید جیب مردم خالی نباشد» ؛ همین! اگر نان مردم، اقتصاد مردم، گرانی و فشار و قحطی و محرومیت زیاد شود، دینداری برای مردم بسیار مشکل است. [درس خارج تفسیر قرآن کریم آیت الله جوادی آملی؛ ۱۳۹۸/۰۹/۲۶]
کد خبر: ۴۱۷۲۰۹۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۷/۰۸
حکومت بر اساس مفهوم امام علی(ع) از اسلام نه دستاویزی است برای رسیدن به توانگری حرام و منصب پهناور و نه ابزاری است برای زور و برتری و چیرگی و نه وسیلهای است برای شکمبارگی و آسایش و سیر کردن خاندان و یاران و نه دستگاهی است که برای طایفهای تملق کند و یا به وسیله آن گروهی به حساب دیگران به نان و نوا برسد؛ بلکه حکومت حقیقت و عدالت و اجرای درست احکام خداوند بر بندگان است. اگر این ارزشها از دست برود، حکومت در دید علی(ع) و اسلام هیچ ارزش نخواهد داشت. [شهید محمدباقر صدر، کتاب امامان اهل بیت(ع)، صفحه ۳۷۹]
کد خبر: ۴۱۶۸۰۴۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۲۹
حجتالاسلام والمسلمین احمدرضا یزدانی مقدم، استاد پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در نشست «دینداری و دینگریزی از دیدگاه علامه طباطبایی» گفت: اگر مردم ببینند حکومت و قدرت سیاسی خودش به احکام اسلام عمل نمیکند، دیگر انگیزهای برای عمل به احکام فردی نخواهند داشت و آن را فریبکارانه و سادهلوحانه قلمداد خواهند کرد و به تدریج اعتقادات مردم هم از این جهت صدمه خواهد خورد.
کد خبر: ۴۱۶۸۰۰۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۱۹
خدای سبحان در قرآن کریم درباره عاقبت کسانی که به حرم امن الهی هتک کردند، فرموده است «وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ . تَرْمِيهِمْ بِحِجَارَةٍ مِنْ سِجِّيلٍ. فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» لذا دولتی که اجازه داده است به حرم امن قرآن کریم اهانت شود، آن نامرد مردی که خود را مجاز به اهانت به حرم امن الهی دانسته و از این کار خود توبه نکرد و برنگشت؛ باید بداند که «فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» در راه است، عاقبتش مانند کاه نیم خورده حیوانی است که متلاشی خواهد شد. [درس اخلاق آیتالله جوادی آملی ؛ ۱۴۰۲/۰۴/۱۵]
کد خبر: ۴۱۶۵۹۷۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۰۹
وظیفه روحانیت اسلام تنها سخن گفتن و شعار دادن و کنار ایستادن و نظارهگر بودن نیست؛ نظارهگر بودن بر این زندگیهای قارونی و سفیانی و این تفاوتها و تبعیضهای جهنمی، و این داشتن و نداشتنهای ضد قرآنی... زندگیهایی که در آنها، یکجا، میلیونها تومان هزینه مراقبت از یک بیمار گردد و یکجا کودکی معصوم برای نداشتن سرپناه جان سپارد ... و ما غرق این پندار که حافظ دینیم و مروج اسلام و حتی صادر کننده آن به این سوی و آن سوی جهان. [علامه محمدرضا حکیمی، کتاب قصد و عدم وقوع؛ صفحه۱۵۷]
کد خبر: ۴۱۶۴۴۲۷ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۶/۰۱
برکت روز حسین(ع) میتواند، ما را به بیداری بکشاند و با یارانی که در محاصره افتادهاند و انتظارهایشان به ناامیدی رسید با یارانی که بدون انتظار نتیجه و با یقین به شکست، اینگونه استوار ماندند، با این یاران و اصحاب حسین(ع) به مقایسه بکشاند. [استاد علی صفایی حائری، کتاب وارثان عاشورا، صفحه 89]
کد خبر: ۴۱۶۳۳۵۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۲۹
باید همواره به آن انبوه والا و نامحدود ازخودگذشتگی که امام حسین(ع) کرد، توجه داشته باشیم تا پیش چشممان هر تقدیری که در زندگیمان دست میدهد، ناچیز و نامقدار بنماید و خود را مکلف کنیم که در راه اسلام بدان کار بپردازیم. اسلام امروز از تو اندازهای ناچیز ازخودگذشتگی میخواهد، از زمانت، از آسایشات، از منافع شخصیات، از تمایلاتت، از هوسهایت، در راه بسیجسازی همه نیروها و امکانات و وقتهایت، به خاطر رسالت. [شهید سیدمحمدباقر صدر، کتاب امامان اهل بیت(ع)، صفحه 463]
کد خبر: ۴۱۶۱۲۲۵ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۱۹
حضرت سیدالشهدا(ع) فرمود: «چرا ریختن خون مرا حلال میدانید؟ آیا حلالی را حرام کردهام یا حرامی را حلال کردهام؟». یک ملعونی جواب داد: «بهخاطر بغضی که از پدرت در دل داریم، با تو میجنگیم». اینجاست که میگویند حضرت سیدالشهدا(ع) گریه کرد [چراکه] آن کسی را که باید به او تحبب (ابراز دوستی) بکنند، تبغض (ابراز دشمنی) میکنند.[آِیت الله بهجت(ره)، کتاب رحمت واسعه، ص١١٨]
کد خبر: ۴۱۵۹۷۷۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۱۱
حیات انسانی ما در گرو انتخاب ماست. هر کس مردهها را انتخاب کرده باشد، در زندگیاس مرده و کسی که حی قیوم را انتخاب کرده، بعد از مرگش هم استمرار دارد. [استاد علی صفایی حائری، کتاب خون خدا مروری بر شرح زیارت عاشورا]
کد خبر: ۴۱۵۹۴۴۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۱۰
امام سجاد(ع) در حال اسارت و درحالیکه غُل جامعه (بند و زنجیر) به گردن داشت، به سائل، شاهانه کمک میکند. ما چنین بزرگانی داریم که همه چیز ما از آنهاست، ولی گویا آنها را نداریم! [آیتالله بهجت(ره) ، کتاب رحمت واسعه، صفحه ١١٠]
کد خبر: ۴۱۵۹۲۲۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۰۸
وقتی من با برادرم اختلاف پیدا میکنم، خود را بر او ترجیح میدهم. اگر من و برادرم با شخصی که نسبت دورتری با ما دارد، اختلاف پیدا کردیم، رابطه برادری و خانوادگی را بر حق ترجیح میدهیم. اگر ما و پسرعموهایمان با دیگران نزاع پیدا کنیم، رابطه خویشاوندی بر آن مسئله سایه میاندازد. و به همین ترتیب، منفعت و خویشاوندی و «من» بر همه مسائل ما حکمفرماست. این مسیر به قتل حسین(ع) منتهی میشود. پایان این مسیر وقایعی شدیدتر و دردناکتر است. آیا باور ندارید؟ آنچه ما چشیدیم، نتیجه برخی از کارهایمان بود و اگر بازنگردیم و اوضاع خود را اصلاح نکنیم، تلختر از این خواهیم چشید. [امام موسی صدر؛ کتاب «سفر شهادت: گفتارهایی درباره واقعه عاشورا»]
کد خبر: ۴۱۵۸۳۲۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۰۶
عاشورا، پرچم اجرای عدالت است که بر قله خورشید نصب شده است و اگر شیعه کوتاهی نکرده بود و عاشورا را به جهانیان شناسانده بود، امروز عاشورا همه محیطهای انسانی را با عدالت و انصاف آشنا کرده بود. به شرط اینکه خود طرفداران عاشورا و حکومتهای مدعی اعتقاد با عاشورا، به عدالت و انصاف معتقد باشند و جامعه را بر اساس عدل و داد بسازند و این همه تفاوتهای جهنمی و «درههای فقر» و «قلههای ثروت» وجود نداشته باشد و یزدیانی که در زیر نام حسین (ع) خود را پنهان کردهاند در میان نباشند. [علامه محمدرضا حکیمی؛ کتاب عاشورا، مظلومیتی مضاعف]
کد خبر: ۴۱۵۸۲۲۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۰۴
محمدرضا سنگری، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی معتقد است ما باید از خودمان، از قلب و چشممان قدردانی کنیم؛ استراحت دادن به چشم و نظافت آن قدردانی از چشم است. از دلمان به خاطر گناه کردن عذرخواهی کنیم. اینکه بد نشنویم قدردانی کردن از گوش است، سعی کنیم خوب گوش دهیم.
کد خبر: ۴۱۵۸۰۱۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۵/۰۳
اگر فداکاری فضیلتمدار انسانی را کتابی تلقی کنیم، کارهای علی(ع) عنوان این کتاب است که پرتو جاودانگی از آن فرا میتابد. اگر اصول آسمانی محمد(ص) نمودی عملی بر روی زمین داشته باشد، علی(ع) تجسم زنده آن اصول در طول همه روزگاران و همه نسلهاست. اگر رسول خدا(ص) علی و قرآن را در میان امتش جانشین ساخته، بدین روی بوده که قرآن تفسیر معانی علی بزرگ(ع) تجسمی از الگوهای قرآن کریم قرار گیرد. اگر خداوند علی(ع) را در آیه مباهله، نفْس [یعنی خود] رسول خدا (ص) شمرد، از آن روی بود که مسلمانان دریابند که او امتداد طبیعی محمد(ص) و پرتوی فراتابیده از روح بزرگ اوست. [شهید علامه محمدباقر صدر، کتاب فدک در تاریخ، صفحه ۱۰۶]
کد خبر: ۴۱۵۴۳۷۰ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۲۲
به قدری مساله حج مهم است که در روایات ما آمده که اگر کسی مستطیع بود و مکه نرفت؛ در حال احتضار به او می گویند: «مُت یهودیاً او نصرانیا»، حالا یا در صف یهودیها بایست یا در صف مسیحیها؛ این قدر مساله «حج» مهم است و اگر کسی مستطبع بود و مکه نرفت، در قیامت کور محشور میشود و خدای سبحان در صحنه قیامت به او نظر تشریفی خاص ندارد؛ اینها همه دلیل اهمیت زیارت بیتالله است و واجب هم هست که بروند. [آیتالله جوادی آملی، درس خارج تفسیر قرآن کریم؛ ۱۳۸۹/۱۲/۰۴]
کد خبر: ۴۱۵۰۵۱۱ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۴/۰۶