İslam cəmiyyətində Peyğəmbərin dəyəri və məqamı
Tehran Universitetinin Quran və İtrət Tələbə Məktəbinin elmi heyətinin üzvü Hani Çitçianın “Tövbə” surəsində tədəbbür ilə bağlı mülahizələr silsiləsinin iyirmi səkkizincisi keçirilib. O, burada “Cəmiyyətin birliyinin yüksəldilməsində Peyğəmbərin rolu” barədə danışıb. Onun mətnini aşağıda oxuya bilərsiniz:
59 və 62-ci ayələrdə deyilir ki, möminlərin ancaq Rəsulullahın (s) razılığı ilə məşğul olmaları düzgündür:
«وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُون»
"Kaş münafiqlər Allahın və Peyğəmbərinin onlara verdiklərindən razı qalıb: “Allah bizə kifayətdir. Allah bizə Öz nemətindən bəxş edəcək, Peyğəmbəri də (sədəqədən). Biz, həqiqətən, Allaha ürəkdən bağlananlarıq!” -deyəydilər!".
«يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَنْ يُرْضُوهُ إِنْ كَانُوا مُؤْمِنِينَ»
"(Ey möminlər!) Onlar sizin razılığınızı qazanmaq üçün (münafiq olmadıqları barədə) Allaha and içirlər. Əgər onlar mömindirlərsə, (bilsinlər ki) Allahı və Onun Peyğəmbərini razı etmək daha vacibdir!".
Başqalarının razılığı, əhəmiyyətli olsa da Rəsulullahın (s) razılığı yönündə məna kəsb edir. Əgər möminsənsə, Allah və Rəsulunun səndən razı qalması yerinə düşər. 59-cu ayədə problemlərdən biri döyüş qənimətləri haqqındadır. Müharibə ticarət vasitələrindən biri deyil və yalnız hidayət üçündür. Peyğəmbərin razılığı hər şeydən üstündür, bəzi insanlar var ki, Allah Rəsuluna (s) əziyyət edirlər, məsələn, peyğəmbər sadədir və siz nə desəniz ona inanır və ya ətrafındakıların təsirinə məruz qalır.
63-cü ayə: "Məgər bilmirlərmi ki, Allaha və Onun Peyğəmbərinə qarşı çıxanı içində əbədi qalacağı cəhənnəm atəşi gözləyir. Bu isə çox böyük rüsvayçılıqdır". Bu ayə Allah və Rəsulu ilə düşmənçiliyin müzakirəsi ilə bağlıdır. Bilin ki, bəzi insanlar peyğəmbərin şəxsiyyəti ilə düşmənçilik meydanındadırlar, yəni Allaha və Rəsuluna hücum etmək istəyirlər. Allahın dininin olmasını istəmirlər. Yəni mübarizənin məqsədi oradadır.
Biz İmam Mehdini (ə.f) peyğəmbər (ə) hesab etmirik. Əksinə o, gəlib Peyğəmbərin (s) məqamını bərpa edəndir. Rəsulun xüsusi və bənzərsiz məqamı var. Təbii ki, Peyğəmbərlə düşmənçilik etdikləri kimi Peyğəmbərin (s) məqamını bərpa etmək üçün gələn şəxslə də düşmənçilik edərlər. Musa ilə düşmənçilik etdikləri üçün Firon ailəsinin möminini öldürməyə gəlirlər.
İmam, Peyğəmbərin sünnəsini dirçəldəndir. Biz insanlar həqiqəti yox, öz seçimlərimizi axtardığımız üçün bu, adətən sosial həyatda son nəticədə bütövləşən komponent və hadisələrlə qarşılaşdıqda hadisələri status-kvonu saxlamamaq istiqamətində sürükləməyimizə səbəb olur. Bu da küfrə səbəb olur. Digər tərəfdən, Əmirəl-möminin Əli (ə) xütbə deyərkən heç vaxt özünü Peyğəmbərin (s) yerinə qoymur. Əmirəl-möminindən (ə) sonrakı imamlar da özlərini hətta Əmirəl-mömininin (ə) də yerinə qoymurlar. Yəni biz Allahın və Rəsulun məqamını və Rəsulun canişininin məqamını bərpa etməyə gəlmişik. Biz bir insanı özümüz üçün böyüdürük. Rütbəni saxlamaq həm tabeliyində, həm də tabeliyində olması lazım olan şəxslər üçün çox mühüm bir məqamdır. Odur ki, bu, harada baş verdisə, ondan iman deyil, küfr gəldi. Ədəb bu səviyyələrin nəzərə alınmasını diktə edir.
Peyğəmbər cihadın önündədir
İmam Əli (ə) özünü həzrət Məhəmmədin (s) qulu hesab edirdi. Belə vəsf onun məqamını aşağı salırmı? Heç bilirsənmi ki, Peyğəmbər kimdir və onun bəndələrinin arasında olmağın yeri nədir? Hətta əgər Vəliyyi-fəqih hökm baxımından Peyğəmbərə (s) bənzəsə belə, heç vaxt peyğəmbərlə (s) bir qəbul edilməməlidir.
4106254
