به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله العظمی جوادی آملی، در جمع طلاب و فضلای حوزه علمیه قم با اشاره به فضائل حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) اظهار کردند: بیت وجود مبارک فاطمه زهرا(س) بیت توحید، تعلیم و تزکیه بود؛ یعنی همان کاری که ذات اقدس الهی وظیفه انبیا(ع)، مخصوصاً وجود مبارک حضرت قرار داد.
ایشان افزودند: وجود مبارک زهرا(سلام الله علیها) در عین خانهداری، ذکری که بر زبان مطهّرش جاری بود توحید بود و به امام حسن(علیه السلام) همین که به حرف آمد و به جایی رسید که کلماتی بفهمد، معالم توحید تعلیم دادند.
معظم له ادامه دادند: اصرار صدیقه کبری(سلام الله علیها) این بود که قرآنی زندگی کند؛ حالا آن مقاماتی که در آیه «تطهیر» و «مباهله» هست جای خود دارد.
حضرت آیت الله جوادی آملی با اشاره به جایگاه رفیع حضرت فاطمه زهرا(س) از منظر آیه مباهله بیان کردند: علامه طباطبایی بیان بسیار لطیفی در مورد آیه «مباهله» دارد که بیان می داشت، اینها تنها همراهان پیغمبر(ص) نبودند؛ یعنی اینها همراهان پیغمبر نبودند که عاطفهبرانگیز باشد؛ برای این که آیهای که ذات اقدس الهی درباره مباهله نازل کرد این است که ﴿ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ﴾، نه این که ما به خدا میگوییم خدایا تو لعنت بفرست! بلکه ما این کار را میکنیم و لعنت خدا را بر کاذبین قرار میدهیم، پس جعل به دست ماست.
مفسر قرآن کریم ادامه دادند: چه کسی چنین قدرتی دارد؟ یک وقت میگوییم خدایا عذابت را بر کافرین، کاذبین و مانند آن نازل کن که این دعاست، اما یک وقت خودِ ما عذاب الهی را بر دیگران تحمیل میکنیم؛ این آیه این را میخواهد بگوید، ما اهل بیت(ع) این کار را میکنیم.
حضرت آیت الله جوادی آملی با بیان این مطلب که زندگی ذات مقدس صدیقه کبری(س) یک زندگی قرآنی بود، گفتند: یک وقت کسی «سبحان الله» میگوید و ذکر میگوید تا ثواب ببرد، این یک عبادت است.
ایشان بیان کردند: اما یک وقت در همین زندگی روزانهاش آیه و حدیث را تفسیر میکند و فرزندش را با توحید آشنا میکند. بنابراین اگر به ما گفتند اُسوه شما این ذوات قدسی است؛ یعنی موحّدانه انسان زندگی کند و مواظب باشد که درون او سهم خود اوست تا بتواند این سهم را به صاحبسهم دهد
معظم له دربخش دیگری از سخنان خود به بازخوانی بیانات نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) در هنگام مراسم دفن حضرت فاطمه صدیقه و چرایی عدم بازپس گیری فدک در زمان خلافت حضرت امیر(ع) پرداختند و اظهار کردند: فدک باغی بود که در یکی از نبردها به وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مصالحه شده بود و حضرت هم فدک را به وجود مبارک صدیقه کبرا(سلام الله علیهما) بخشید و «نِحله» بود، برای اینکه دستشان باز باشد و فقرای مدینه مخصوصاً بنیهاشم را دریابند. بعد از رحلت حضرت، به بهانههای گوناگونی از دست حضرت گرفتند.
ایشان گفتند: امروز اگر سعودیها عاقل باشند و بخواهند از آتش نجات پیدا کنند باید فدک را در اختیار سادات مدینه و مراجع سیّد قرار دهند که اولاد زهرا(س) آنجا را حوزه علمیه درست کنند و مکتب فاطمیه ترویج شود؛ اگر بخواهند از عذاب الهی نجات پیدا کنند، راهش این است.
معظم له افزودند: حضرت امیر(ع) که وقتی قدرت را در دست گرفتند، فرمود: اگر هفت آسمان را به من بدهند و بخواهند از من که به یک مورچه ظلم کنم نمیکنم، ولی نتوانست فدک را استرداد کند و به اولاد فاطمه(س) برگرداند.
حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: فدک که برای حضرت امیر(ع) نبود که از حقّ خودش صرفنظر کند یا فدک برای ملت نبود تا بگوییم او ولیّ مسلمین است، فدک برای بچههای فاطمه(س) بود و حضرت امیر(ع) نتوانست آن را استردادکند.
این مرجع تقلید به بخش هایی از خطبه فدکیه اشاره کردند وافزودند: یکی از تلخترین جملههای خطبه فدکیه این است که حضرت رو کرد به اوّلی فرمود: «أَ تَرِثُ أَبَاکَ وَ لَا أَرِثُ أَبِی» چطور تو از پدرت ارث گرفتی و من از پدرم ارث نمیبرم؟ آیا در قرآن آیهای هست که تو میدانی و من نمیدانم؟ اینکه نیست, اگر میگویی انبیا ارث نداشتند که سلیمانبنداود, سلیمان پسر او بود دارد ﴿وَ وَرِثَ سُلَیْمانُ داوُدَ﴾ تو چه میگویی که انبیا ارث نمیگذارند! مگر سلیمان پیغمبر نبود؟ مگر داود پیغمبر نبود؟ مگر این آیه در قرآن نیست که سلیمان از پدرش ارث برد؟ هر دو هم پیغمبر بودند، پیغمبر ارث نمیگذارد یعنی چه؟! مال زیاد نمیگذارند، اما همین مختصری که میگذارند ارث است.
ایشان ادامه دادند: آن جمله تلخ و سوزان این است که چون در اسلام اگر کسی مسلمان باشد و بعضی از فرزندان او ـ معاذ الله ـ مسلمان نباشند کافر از مسلمان ارث نمیبرد فرمود: «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَیْنِ لَا یَتَوَارَثَانِ» ما را مسلمان نمیدانید؟! «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَیْنِ لَا یَتَوَارَثَانِ» آخر چرا ارث ما را نمیدهید؟! او که پیغمبر بود ارث داد، مگر اینکه ـ معاذ الله ـ ما را مسلمان ندانید «هَلْ تَقُولُونَ إِنَّ أَهْلَ مِلَّتَیْنِ لَا یَتَوَارَثَانِ».