اندیشه رکن رابع در مکتب شیخیه کرمانی و نقد آن از سوی شیخیه همدانی

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا)، جلسه دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد با عنوان «اندیشه رکن رابع در مکتب شیخیه کرمانی و نقد آن از سوی شیخیه همدانی» که توسط محسن حسنی‌سعدی نگاشته شده است، در دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌شود.
براساس این گزارش، این پایان‌نامه به راهنمایی حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی فرمانیان و مشاوره حجت‌الاسلام و المسلمین عزالدین رضا‌نژاد نگاشته شده و حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا روزبهانی‌بروجردی، داوری جلسه دفاع از این پایان‌نامه را برعهده دارد.
این گزارش می‌افزاید: جلسه دفاع از این پایان‌نامه، فردا یک‌شنبه 24 فروردین 93 ساعت 9 صبح در سالن کنفرانس شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب، واقع در قم، پردیسان، روبروی مسجد امام صادق (ع) برگزار می‌شود.
براساس این گزارش، شیخیه عنوان یکی از مکتب‌های معروف شیعه جعفری دوازده امامی است. نام شیخی براین گروه از مسلمانان به دلیل پیروی آن‌ها از شیخ احمد بن زین‌الدین احسائی اطلاق شده که بنیان‌گذار مکتب شیخی یا «المدرسة الشیخیة» است. وی در سال ۱۱۶۶ قمری در منطقه الاحساء در عربستان متولد شده و ازعلمای بزرگ و معروف شیعه‌است و نظریات او در مورد معاد و معراج با جسم لطیف‌تری موسوم به جسم هورقلیائی معروف و باعث اظهار نظرهای گوناگون شده است. هورقلیا به معنی ملک دیگر، اشاره به عالمی بالاتر و لطیف‌تر از عالم اعراض است.
این گزارش می‌افزاید: پس از شیخ احمد احسائی مؤسس این مذهب، شاگرد او سیدکاظم رشتی و پس از وی، محمدکریم‌خان ‌کرمانی جانشین او شدند. در حال حاضر یکی از فقهای شیعه در عراق به نام حاج‌سید‌علی موسوی ساکن بصره زعامت طایفه شیخیه را بر عهده دارد.
بر اساس این گزارش، عقاید شیخیه در اصول و فروع دین و همه احکام شرع مبین برگرفته از کتاب خدا و سنت پیامبر اسلام(ص) و اخبار و احادیث ائمه اطهار(ع) است و به‌طور خلاصه شیخیه شیعیانی هستند که در جزئی و کلی سعی در تبعیت از امامان معصومین(ع) داشته و جز فرمایش آن بزرگواران که مسلماً مأخوذ از کتاب خدا و سنت پیغمبر (ص) است، به چیزی از یافته‌های عقول ناقصه، قیاس‌ها و سلیقه‌های شخصیه اشخاص عادی در دین خدا اعتماد نمی‌کنند.
لازم به ذاکر است، این طور که از تتبع در عبارات کتب شیخی به دست می‌آید، منظور آن‌ها از ‌‌«رکن رابع»، وجود شخص کامل از شیعیان در هر عصر و زمان بوده که واسطه بین امام و خلق است.