فریدون عزیزی، معاون علمی فرهنگستان علوم پزشکی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه فردی که دارای سلامت معنوی است اخلاق را رعایت میکند اظهار کرد: وقتی یک پزشک سلامت معنوی را دارا باشد علاوه بر اینکه متخلق به اخلاق فردی است اخلاق حرفهای را نیز سرلوحه کار خود قرار میدهد.
وی تصریح کرد: سلامت معنوی در افراد دارای شروطی است که نخسیتن آن باور و یقین به خداوند متعال است اگر این نباشد که دیگر سلامت معنوی نداریم.
عزیزی افزود: ما ممکن است فردی داشته باشیم که اخلاق را خوب رعایت کند ولیکن اعتقادی به مافوق زندگی عادی نداشته باشد، نهایتا میگوییم این فرد متخلق به اخلاقی است که در آن جامعه وجود دارد ولی این فرد را به عنوان فردی که دارای سلامت معنوی است نمیشناسیم چون در همه جهان چه اسلام چه غیر از اسلام و چه مذهبی و چه غیر مذهبی داشتن سلامت معنوی یعنی اعتقاد به زندگی روحانی پس از مرگ.
وی تأکید کرد: کسی که سلامت معنوی با تعریفی که ما داریم داشته باشد حتما مسائل اخلاقی را نیز رعایت میکند اما بر عکس آن درست نیست.
این دانشمند برتر جهان اسلام عنوان کرد: ما سلامت معنوی را در اسلام و ادیان ابراهیمی بالاتر از سلامتهای دیگر میپنداریم دلیل آن هم واضح است آنجا فرد ممکن است به یک موزیک واهی اعتقاد پیدا کند و یک معنویتی در او پیدا شود یا همین معنویت کاذبی که ما الان می بینیم که در افراد وجود دارد اینها همه گذرا بوده و نمی تواند ثابت باشد.
وی ادامه داد: معنویت اسلامی بالاتر از همه معنویتهاست به دلیل اینکه توحید را در هیچ دینی به جز اسلام به عنوان یک توحید خالص نداریم؛ این توحید ذاتی، صفاتی و افعالی است، بنابراین شرط اینکه پزشکان، پرستاران سلامت معنوی را ترویج کنند باید خود سلامت معنوی داشته باشند که همان اعتقاد به توحید و ذات الهی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یادآور شد: نداشتن سلامت معنوی برای یک پزشک مانع از ارائه خدمات نمیشود، اگر فردی خود سلامت معنوی نداشته باشد مطابق دستورالعمل ارائه دهنده خدمات، باید سلامت معنوی فرد را در نظر بگیرد و اگر لازم است مشاوره دهد.
وی بیان کرد: پزشکی که خود به سلامت معنوی اعتقاد نداشته باشد اگر بداند که بیمارش مشکل سلامت معنوی دارد و مایل است که مشکلش برطرف شود باید او را به کسی که می تواند این مشکل را حل کند ارجاع دهد.
عزیزی خاطر نشان کرد: معنویت را باید بین جامعه خود تبیین کنیم، هنوز جامعه پزشکی ما از سلامت معنوی به عنوان بعد دیگری از سلامت اطلاعی ندارد، این مشکلات بسیاری را موجب میشود، بنابراین باید این بعد از سلامت وارد آموزشهای مداوم شده و بتوان پزشکان را با آن َآشنا کرد.