حجت‌الاسلام رفیعی:
مهمترین عامل افزایش طلاق چشم و هم‌چشمی است
گروه حوزه‌های علمیه: استاد حوزه علمیه با انتقاد شدید از رواج طلاق در کشور گفت: مهمترین عامل افزایش طلاق در کشور افزایش چشم و هم‌چشمی است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، امروز 22 خردادماه در ادامه تفسیر سوره احزاب به وجود دو دسته یعنی منافقان و افراد سست ایمان در جنگ احزاب اشاره کرد و گفت: این دو گروه وقتی دیدند که دشمنان با ده هزار نیرو به مدینه حمله کرده‌اند هرکدام مواضعی در سست کردن مردم گرفتند.
وی افزود: منافقان و کسانی که در دلشان مرض بود گفتند که پیامبر به ما وعده دروغ داده است و همه در معرض نابودی هستیم که اشاره به پیروزی اسلام بر تمدن‌های آن دوره بود که پیامبر وعده آن را فرموده بودند.
رفیعی ادامه داد: افراد سست ایمان نیز به توجیه رو آوردند و به پیامبر گفتند که خانه‌های ما بدون حفاظ است و زن و بچه‌هایمان تنها هستند در حالی که به تعبیر قرآن دروغ می‌گفتند.
وی با بیان اینکه توجیه گناه از خود گناه بدتر است و نشانه سستی اعتقادی است بیان کرد: انسان در برابر سه موضع دارند؛ برخی معترف شده و توبه می‌کنند؛ برخی منکر آن هستند و برخی نیز توجیه می‌کنند که خطرناکترین برخورد نیز همین مورد است.
رفیعی عنوان کرد: مشرکان شرک خود را به گردن خدا می‌انداختند و می‌گفتند اگر خدا می‌خواست ما مشرک نشویم نمی‌شدیم و متاسفانه این توجیهات به شکل دیگری در جامعه ما نیز در حال رواج است.
وی با بیان اینکه اشکال جریانات تکفیری همین توجیه کردن است ادامه داد: برخی ربا می‌خورند و از برق دولتی به بهانه جشن برای امام زمان استفاده می‌کنند بدون اینکه پول آن را بپردازند و گناهانی را مرتکب می‌شوند و بعد به آن لعاب دینی می‌دهند.
استاد حوزه به انواع توجیه اشاره و تصریح کرد: توجیه اعتقادی اولین مورد و خطرناکترین نوع توجیه است؛ توجیه دیگر اقتصادی است که برخی افراد برای اینکه از خمس بگریزند مالیات را بهانه می‌کنند.
وی افزود: توجیه اجتماعی و سیاسی نیز توجیهات خطرناک دیگری است که متاسفانه در جامعه رو به رواج است؛ افراد با توجیه اینکه هرگز نشوی رسوا همرنگ جماعت شود مشکلات زیادی به زوج های جوان تحمیل می کنند که عالم طلاق می‌شود.
رفیعی با انتقاد شدید از رواج طلاق در جامعه که عامل آن چشم و هم چشمی است تاکید کرد: برخی توجیه‌گر سیاسی هستند و غیبت و تهمت و دروغ را به بهانه مناظره و انتخابات و رای آوردن بر خود مباح می‌کنند در حالی که در اسلام باید سیاست عین دیانت باشد.
