به گزارش ایکنا؛ حجتالاسلام والمسلمین استاد حسین انصاریان در ادامه جلسات خود در ایام ماه شعبان، امروز، ۲۸ فروردین، در حسینیه هدایت به ایراد سخن با محوریت انسان و دلایلی که موجب خودفراموشی او میشود پرداخت.
وی بیان کرد: بعضی از کتبی که به طور معنوی بحث انسان را مطرح کردهاند، به ویژه کتابهایی که دانشمندان مؤمن و اهل خدا نوشتهاند، از انسان به عالم اکبر تعبیر کردهاند و نوشتهاند که این جهان ظاهر با هرچه که در او هست، نسبت به انسان، عالم صغیر است. میگویند آنچه که در این عالم ظاهر و عالم ملک است، خلاصهاش را خداوند در انسان قرار داده و یک حقایق اضافهای انسان دارد که عالم صغیر ندارد. هرچه در عالم ملک و شهود است در انسان قرار دارد، اما هرچه در انسان است در عالم ملک نیست.
این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: با این عظمتی که انسان دارد، تقریباً انسانها دو رشته شدند که این را نیز در کتب میگویند. یک رشته قابیلیان هستند؛ یعنی آنهایی که خودشان را نشناختند. با دو تعبیر قرآن از ایشان یاد میکند. آنهایی که از خود غافل شدند و آنها که خودفراموش شدند که چه دارند و در این عالم هستی در چه جایگاهی قرار دارند. خداوند میفرماید که این گروه غافلون هستند؛ یعنی از خود بیخبرند و چون این طور هستند به هر جاده منفی کشیده میشوند و عجیبتر از غفلتشان اینکه در کشیده شدن به هر جاده منفی لذت نیز میبرند.
انصاریان بیان کرد: در یک تعبیر دیگر میفرماید که اینان خدا را فراموش کردند. هشتاد سال در دنیا زندگی میکنند، اما یکبار چشم دل باز نمیکنند که ببینند خبر دیگری نیز غیر از خودشان در عالم هست یا خیر. این گناه سنگین خودفراموشی در همین دنیا جریمه دارد. نتیجه خدافراموشی نیز خودفراموشی است. فراموش کردند که در این دنیا مهمان هستند و این کارها کار انسان نیست.
این مفسر و مترجم قرآن در ادامه افزود: به قول آیات قرآن مجید، اینها کار چهار پایان یا کار درندگان و یا کار شیطانها را انجام میدهند. با بیرحمی نسبت به انسانهای دیگر درنده هستند و با بیعاطفگی نسبت به دیگران چهارپا هستند و بدون اینکه ذرهای دلشان نسبت به دیگران بسوزد مانند شیاطین هستند و مکر و حیله میزنند؛ یعنی شبانهروز در نقشه هستند که چطور سر مردم و ملت را کلاه بگذارند و آنها را بدوشند.
وی بیان کرد: در مورد هر سه خلق نیز قرآن کریم آیاتی دارد. روایات فوقالعادهای نیز نقل شده که نمونهای از اینها را مذاهب دیگر ندارند. حتی از حقایق قرآن نیز دستشان خالی است؛ مثلا قرآن میگوید «أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ». این کتاب کتاب هدایت و روشنگری است، اما شما خیلی از تفاسیر مختلف دیگر مذاهب را که میبینید، اغلب مباحثشان در آیات قرآن بحث ادبی است. در حالی که اینها به درد توده مردم نمیخورد. قرآن را معلم صرف و نحو کردهاند. همینهایی که سال اول طلبگی در همه کشورهای اسلامی به طلبهها آموزش میدهند، اما «هُدىً لِلْمُتَّقِینَ» برای این نبوده است.
انصاریان در ادامه افزود: در تفاسیر غیرشیعه همین سوره حمد را ببیند. برخی از تفاسیر شاید ۳۰ الی ۴۰ صفحه بحث مطرح کردهاند که آیا «بسمالله الرحمن الرحیم» جزء سوره هست یا نیست. اگر به این نتیجه برسند که جزء سوره نیست که البته به نتیجه باطلی رسیدهاند، پس به همه پیش نمازها دستور میدهند در همه نمازها وقتی میخواهند نماز را شروع کنند بسمالله را نگویید، یعنی با بریدن از ذات مستجمع جمیع کمال نماز را شروع کن.
وی تصریح کرد: اینها گروه فراوانی هستند که در مدرسههایی به نام اسلامی حضور دارند و یک عدهای نیز بحث میکنند و دلیل میآوردند و به این نتیجه میرسند که خیر جزء سوره است، اما آهسته بخوانید. یعنی مبادا کسی اسم خدا را بشنود. یک عدهای نیز به این نتیجه رسیدهاند که اگر دوست دارید بخوانید و اگر هم دوست ندارید نخوانید. یک عده نیز میگویند که دوست دارید بلند و یا آهسته بخوانید. اما وقتی سراغ اهل بیت (ع) میآیید حرف آنها دو کلمه است نه ۵۰ صفحه سیاه کردن. یک کلمهاش این است که بزرگترین و بالاترین آیهای که در عمل سرقت شده آیه «بسم الله الرحمن الرحیم» است؛ بنابراین بزرگترین آیهای که دزدی شده همین آیه است. در قرآنها مینویسند، اما در عمل خیر، توجه نمیشود. کلمه دوم نیز این است که اهل بیت (ع) میگویند قرآن حجت الهی در دنیا و عقبی است و یک بار هم که شده یک آیه از سوره حجر را بخوانید که میفرماید «وَ لَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»، این سوره حمد که نازل شد، خداوند فرمود من به تو یک سوره هفت آیهای را عطا کردم. حال این سوره در چند صد میلیون نفر به دلیل بازیگریهایی که معلمانشان داشتند شش آیه میخوانند، در حالی که خدا میگوید هفت آیه است.
این استاد اخلاق بیان کرد: حرف ائمه (ع) ما یک خط است. در نیمی از خط میگوید بالاترین آیهای که دزدیده شده «بسمالله الرحمن الرحیم» است و در یک خط نیز میگوید سوره حجر مقابل چشم شما است که میگوید «وَ لَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»، انسان وقتی به علت خدافراموشی خود را فراموش میکند، به دزدی در قرآن نیز دست میبرد.
انتهای پیام