باور به تناسخ و شبه‌تناسخ کافرانه و مردود است

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور، صاحب تفسیر همگام با وحی، 21 اردیبهشت‌ماه در ادامه تفسیر سوره دخان با اشاره به آیه «إِنَّ هَؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ»، گفت: برخی با وجود اعتقاداتی که دارند، گرفتار شکی می‌شوند که همه باورهای آنان را مانند موریانه می‌خورد.

وی افزود: اگر کسی در دستگاه معرفتی گرفتار شک شده، نباید کوتاهی کند، زیرا این مسئله تداوم می‌یابد و اگر برطرف نشود، ریشه خواهد دواند؛ مثلاً کسی فرزندش سرطان داشته و دعا کرده، ولی خدا دعایش را مستجاب نکرده و او معترض است و همین مسئله او را تا مرحله ارتکاب جرم و انکار قیامت پیش می‌برد.

این مفسر با اشاره به آیه «إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِينَ»، افزود: علما و مفسران در مورد اماته اول و دوم خیلی بحث کرده‌اند، زیرا دو زنده کردن روشن است؛ ولی دوبار مرده شدن نیاز به توضیح دارد؛ برخی از مفسران فرموده‌اند که خدا به انسان حیات می‌دهد، بعد او را از دنیا می‌برد، سپس در برزخ زنده می‌شود و قبل از رستاخیز دوباره او را می‌میراند و در قیامت زنده می‌شود؛ کافران می‌گویند دو بار ما را میراندی، یعنی اصلا حیات دنیا را در نظر نمی‌گیرند و یکی مرگ ورود به برزخ و دیگری مرگ بعد از قیامت مراد آنان است.

وی اضافه کرد: گفته شده هر کسی بمیرد، قیامت او شروع می‌شود. در آیه مورد بحث، کافران در همین دنیا به پیامبر می‌گویند ما جز مرگ اول مرگ دیگری نداریم؛ اینجا دو تفسیر وجود دارد، یکی اینکه قبل از اینکه به دنیا بیاییم، از عالم رحم مردیم و ما جز مرگ قبل از تولد مرگ دیگری نداریم؛ به تعبیر دیگر یعنی ما بعد از مرگ دنیا دیگر نمی‌میریم، چون به علت تناسخ در کالبد دیگران قرار می‌گیریم، لذا بعد از همان یک بار مردن از رحم، مرگ دیگری وجود ندارد.

مدیر حوزه خواهران تصریح کرد: برخی اعراب دوره پیامبر به تناسخ اعتقاد داشتند و امروز هم هندوها این باور را دارند، بنابراین با تناسخ، مرگ ورود به برزخ را منکر می‌شوند.

بهجت‌پور اظهار کرد: برای توجیه مجازات و پاداش اعمال هم می‌گویند، اگر انسان رفتار نادرستی در دنیا داشته باشد، در عالم برزخ در جسم فقیر و ضعفا حلول می‌کند(که به این طبقه، طبقه نجس‌ها می‌گویند)؛ معتقدند که افراد این طبقه نباید با پولدارها درگیر شده و اعتراضی به وضعیت زندگی خود کنند تا اینکه وقتی مردند، روحشان مجدد در طفل خانواده ثروتمند حلول کند و جزء طبقه برتر شوند.

رئیس مؤسسه قرآنی تمهید اظهار کرد: عرب‌ها هم به شبه‌تناسخ  قائل بودند و می‌گفتند که روح افراد بعد از مرگ در پرنده‌ای به نام حامه حلول کرده و تبدیل به جغد می‌شود و در کنار میت می‌ماند و رشد هم ندارد؛ تفسیر دیگر همین مرگ طبیعی است؛ یعنی ما زنده شده و می‌میریم و خاک می‌شویم و بعد، تمام.

وی اضافه کرد: در سوره انعام هم به نقل از کفار بیان شده که می‌گویند حیات ما فقط همین حیات دنیاست و قطعاً دیگر گسترش و توسعه جدیدی نخواهیم داشت و همه زندگی همین چند ده سال عمر است.

وی افزود: این در حالی است که در قرآن بیان شده که شما بعد از مرگ توسعه(نشر) می‌یابید و این طور نیست که توسعه‌ای نداشته باشید؛ اینکه قرآن واژه نشر را به کار برده حامل معانی است.

این مفسر قرآن با اشاره به آیه «فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ» افزود: این آیه دقیقاً برای ابطال عقیده کفار در مورد نشر بعد از مرگ و تناسخ و ... است؛ در سوره انعام هم مشرکین از پیامبر تقاضاهایی داشتند، ولی خداوند فرمود که اگر ملائکه را مستقیم بر آنها نازل می‌کردیم و مردگان با آنها حرف می‌زدند و همه چیز را پیش چشمشان محشور و جمع می‌کردیم، ولی باز ایمان نمی‌آوردند. همان طور که فرعون در برابر معجزات آن را سحر شمرد. 

بهجت‌پور با اشاره به آیه «أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ» با بیان این مطلب که کیفیت حیات آخرت بسیار بالاتر از زندگی دنیاست، تصریح کرد: «خیر» در چهره نازله  شامل مال و ... و در چهره عالی شامل حقایق معنوی و لذات روحی است؛ در این آیه فرموده اینها بهترند یا قوم تُبَّعٍ؟؛ تبع پادشاهان یمن بودند، آیه نتیجه گرفته که شما(کفار دوره پیامبر) از تبع بهتر نیستید، آنها ثروت بیشتر و قدرت بیشتری داشتند و ابتدا هم پیرو تبع بودند، ولی به تدریج دچار انحراف شدند. یعنی ما آنان را که بهتر از شما بودند، نابود کردیم و اگر بخواهیم شما را هم به سرنوشت آنان دچار می‌کنیم.