مدال «خادم قرآن» برای آفرینش‌های هنری ـ دینی

به گزارش ایکنا، تجلیل از مقام شامخ معلمان، اساتید و افرادی که برای ترویج قرآن و عترت زحماتی را متقبل شده‌اند، وظیفه‌ای است که نمی‌توان از آن شانه خالی کرد. بزرگداشت و بیان آثار و رفتار این افراد نه‌ تنها قدردانی کوچکی از زحمات بی‌شائبه آنان است، بلکه برای نسل فعلی و جوانان این مرزوبوم آموزنده و راهگشاست؛ کسانی که عمری را بدون چشم‌داشتی به آموزش و ترویج کلام وحی گذرانده‌اند و بحق نام خادم‌القرآن بر آنان نهاده‌اند. برخی از این بزرگان چهره در خاک کشیده‌اند که نگاه کوتاهی به زندگی آن‌ها خواهیم داشت. محمدحسین پرورش یکی از این افراد است.

علاقه به حرفه پدر و تکمیل تجارب هنری

مرحوم محمدحسین پرورش در سال 1289 در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. زندگی استاد از اوان کودکی به هنر آمیخته شد. هشت ساله بود که پدر را از دست داد و از آنجا که به حرفه او شدیداً علاقه‌مند بود، نزد مرحوم عمویش دانسته‌ها و تجارب هنری خود را تکمیل کرد، به گونه‌ای که در 16 سالگی به سبب نبوغ فکری و تلاش وافری که از خود نمایان ساخته بود، درجه استادی را از آن خود کرد. از آن پس به تنهایی ادامه کار را پی گرفت و در 21 سالگی موفق شد که برای نخستین بار کارگاهی را با جمعیت حدود 80 نفر سرپرستی کند.

پس از آشنایی با شخصیتی به نام «غلامعلی سیف ناصری»، از هنرمندان اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی، تا حدود سال 1329 به آفرینش آثار هنری طلا و نقره در سطوح بالا برای دربار و رجال سیاسی و تجار پرداخت که اکثر این مصنوعاتش در موزه‌های داخلی و خارجی (فرانسه، آمریکا، بلژیک و ...) نگهداری می‌شود.

از سال 1330 دوره جدید از زندگی هنری وی آغاز شد که گرایش به خلق آثار هنری _ مذهبی مهم‌ترین ویژگی آن است. مرحوم استاد در سال 1331 با هماهنگی و همکاری مرحوم آیت‌الله سیدمحمد کلانتر، از علما و اساتید حوزه علمیه نجف اشرف، اولین در ورودی حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) را ساخت و هنگامی که این کار به پایان رسید، مرحوم پرورش از مولای خود خواست که همچنان توفیق خدمتگزاری در مکتب آل بیت(ع) را نصیب او سازد. به فضل و کرم الهی، گویی همان لحظه این درخواست وی اجابت شد؛ به طوری که پس از گذشت 50 و اندی سال آثار وی به ویژه آثار مذهبی‌اش در داخل و خارج از کشور افتخار هنر زرگری و طلاکاری است.

به پاس آفرینش‌های هنری ارزنده‌ای که مرحوم پرورش از خود بر جای نهاد، تقدیرنامه‌های متعددی را از سوی مراجع معظم، شخصیت‌های مذهبی و سیاسی و نهادها و سازمان‌های مختلف داخلی و خارجی دریافت کرد.

اماکن متبرکه و مقدسی که آثار استاد پرورش در آنها از جمله افتخارهای ایران اسلامی به شمار می‌روند عبارت‌‌اند از:

1- عراق (از سال 1332 تا سال 1345)

- نجف اشرف: بارگاه حضرت امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) شامل ساخت درهای ورودی ایوان و رواق به حرم مطهر، بازسازی ضریح مطهر و زیارتنامه‌های منصوب در محل

- کوفه: ساخت محراب مطلای مسجد کوفه محل شهادات حضرت امیرالمومنین(ع) و ساخت ضریح حضرت مسلم‌بن عقیل(ع)

- حلّه: ساخت ضریح مطهر حضرت قاسم(ع) برادر حضرت رضا

- کربلا: ساخت درهای ورودی ایوان و رواق مطهر حضرت سیدالشهداء(ع) و زیارت‌نامه‌های منصوب در محل و ساخت ضریح مطهر حضرت ابوالفضل(ع) و درهای ورودی ایوان حرم مطهر و زیارت‌نامه‌های منصوب در محل.

- کاظمین: ساخت ضریح مطهر حضرت موسی‌بن جعفر(ع) و درهای ورودی ایوان و رواق حرم مطهر و زیارت‌نامه‌های منصوب در محل. (ساخت ضریح مطهر حضرت موسی‌بن جعفر(ع) به سفارش مرحوم آیت‌الله العظمی خویی در سال 1358 انجام و در اردیبهشت سال 1384 در بارگاه مقدس نصب و بهره‌برداری شد).

- سامرا: ساخت ضریح مطهر عسکریین(ع)، درهای ورودی ایوان و رواق به حرم مطهر و زیارت‌نامه‌های منصوب در محل

- بَلَد: ساخت در حرم مطهر حضرت سیدمحمد(ع)

 2- پاکستان: (سال 1353)

ساخت در بارگاه داتا گنج بخش (متوفی 263) به سفارش رئیس‌جمهور وقت و نظارت سفارت پاکستان در تهران

3- سوریه: (از سال 1342 تا سال 1379)

ساخت ضریح مطهر حضرت زینب(س) و درهای ورودی به حرم مطهر و ساخت ضریح مطهر حضرت سکینه(س) و حضرت ام‌کلثوم(س)

4- ایران (از سال 1340 تا 1380)

- مشهد: بارگاه حضرت رضا(ع)، درهای رواق‌های حرم مطهر، بازسازی ضریح قبلی و درهای قدیمی، طلاکاری کامل گنبد و یک گلدسته(مناره) در سال 1357

- قم: بازسازی ضریح مطهر حضرت معمومه(ع) ساخت درهای حرم مطهر و زیارت‌نامه‌های منصوب در محل

- شیراز: ساخت در حرم مطهر شاه‌چراغ(ع)، بازسازی ضریح مطهر حضرت شاه‌چراغ و حضرت میر سیدمحمد(ع) و ساخت ضریح مطهر حضرت سیدعلا‌ءالدین حسین(ع) و درهای حرم مطهر.

معرفی به عنوان خادم‌القرآن در سال 1380

علاوه بر این در ساخت ضریح‌های معطر امامزادگان در استان‌های تهران، اصفهان، خراسان، کرمان، گیلان، مازندران، فارسی، خوزستان، یزد، مرکزی، آذربایجان غربی، قم و قزوین، که قریب به 100 بقعه متبرکه را شامل می‌شود، همت گمارد.

زنده‌یاد محمدحسین پرورش در 22 رجب 1324 برابر با 28 شهریور 1382 پس از گذشت 96 بهار از زندگی‌اش، به دیار باقی شتافت.

یادآور می‌شود، ایشان در سال ۱۳۸۰ در نمایشگاه بین‌المللی قرآن به دریافت عنوان خادمان قرآن کریم در عرصه هنری مفتخر شد.