استنباط زنده از داستان‌های مرده؛ خدمت مولانا به بشریت
بخشعلی قنبری ضمن بیان اینکه با خواندن مثنوی احساس می‌شود این اشعار هم‌اکنون سروده شده است چراکه این‌ها نیازِ امروز ماست، گفت: مولانا به قدری جذاب حرف می‌زند که اگر یک فرد ناآشنا با خداوند اشعار او را بخواند، به باری تعالی جذب می‌شود. مولانا خدمتی عظیم به بشریت کرده و می‌کند که همانا استنباط زنده از داستان‌های مرده است.
به گزارش ایکنا، بخشعلی قنبری، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی جهاددانشگاهی، با حضور در برنامه «سوفیا» رادیو گفت‌وگو شناخت مسیر مولانا را نیاز بشر امروز دانست و گفت: مولانا به تعبیر امروزی‌ها به اگزیستانس وجود بها می‌دهد و قبل از اینکه از بلخ به قونیه سفر کند، از درون به درون سفر کرده است.
وی مواجهه مولانا و شمس را موجب آشنایی با عالمی دیگر دانست که زوایای دیگری از وجود مولوی را به او شناساند. مولانا از این پس، دوباره متولد می‌شود و مسئله تولد دوباره در مثنوی معنوی هم مطرح شده است. در روایات نیز آمده است که افراد زاده شده، کامل نخواهند شد و این یکبار زادگان، افرادی ناقصند.
قنبری ادامه داد: مولانا ضمن آشنایی با شمس دوباره زاده شد و با توجه به وجود خود، دائماً در حال بودن و شدن بود.
دانشیار دانشگاه آزاد تهران مرکز با اشاره به اینکه مولانا در عوالم بالا سیر می‌کند و در عین حال روی زمین قدم بر می‌دارد، گفت: مولانا گرچه سر در آسمان دارد اما پاهای او روی زمین بوده و میان مردم راه می‌رود. مولانا از زمین و زمینیان قطع رابطه نکرده است و لذا متعلق به همه اعصار است.
وی ادامه داد: هستند عرفایی که به عالم بالا رفته ولی به زمین باز نگشتند ولی ضمن روبرو شدن مولانا با شمس و تولدِ مولوی دیگر، در رابطه‌های خود دگرگونی به وجود می‌آورند.
قنبری این روابط را با خدا، خود، دیگران و عوالم بالا عنوان کرد و گفت: با نظر در مثنوی، می‌بینیم درباره این رابطه‌ها نظری نو داده شده که ماندگار نیز هست؛ لذا شعر و سخن مولوی در این ۴ رابطه کهنه شونده نیست.
این استاد دانشگاه افزود: با خواندن مثنوی، احساس می‌شود این اشعار هم اکنون سروده شده است چراکه این‌ها نیازِ امروز و اکنونِ ماست و حتی اگر قرن‌ها بگذرد، مردمان دیگر نیز بی‌نیاز از مولانا نخواهند بود.
قنبری گفت: مولانا به قدری جذاب حرف می‌زند که اگر یک فرد ناآشنا با خداوند اشعار او را بخواند، به باری تعالی جذب می‌شود. مولانا خدمتی عظیم به بشریت کرده و می‌کند که همانا استنباط زنده از داستان‌های مرده است.
همچنین در ادامه برنامه عبدالرضا مدرس زاده دانشیار گروه ادبیات دانشگاه آزاد کاشان در مصاحبه زنده تلفنی با برنامه «سوفیا» مولانا را عارفی خواند که ریشه در خاک دارد و سر در افلاک و تصریح کرد: اگر عارف تافته جدا بافته از جامعه و خلق باشد، عرفان و معرفت او هیچ لطف و ارزش و اعتباری نخواهد داشت.
وی گفت: عرفان اینگونه نیست که در را به روی خود ببندیم و چنین عرفانی هیچ لطفی ندارد. عارفان بزرگ به زبان و نگاه هنر تمسک داشته و خاصه مولانا به جنبه‌های تمثیل و رمزی رو کرده‌اند.
وی در پایان بیان کرد: مثنوی گنجینه‌ای فاخر و قابل اعتناست و بعنوان میراث فرهنگی و هنری جامعه ما مطرح است.
انتهای پیام
