«درآمدی بر قرآن‌پژوهی» به قلم سیدمجتبی حسینی
کتاب «درآمدی بر قرآن‌پژوهی» نوشته سیدمجتبی حسینی از سوی دفترنشر فرهنگ اسلامی منتشر شد.
به گزارش ایکنا، کتاب «درآمدی بر قرآن‌پژوهی» نوشته سیدمجتبی حسینی از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی منتشر شد.
در معرفی کتاب می‌خوانیم: «قرآن، کتاب خدای آفرینش است و برای بشری است که می‌خواهد در این آفرینش زندگی کند و باید راه سعادت به دنیای بعد خود را بیابد. این کتاب آسمانی، چه ظرفیتهایی دارد؟ مخاطبش تا چه اندازه می‌تواند از آن بهره ببرد؟ نزول آسمانی آن در قرنها پیش چه تاثیری می‌تواند بر نسلهای بشر که قرنها بعد خواهند زیست داشته باشد؟ نسخ آیات به چه مناسبت و اساساً از چه جهت رخ داده است؟ آیا می‌توان آیات محکم را از متشابه جدا کرد؟ قرآن به معنای کتابی که امروزه در دست ماست، تا چه حد قابلیت استناد و حجّیت دارد؟ آیا آن چه درباره تحریف قرآن می‌گویند خللی به اعتبار آن وارد می‌سازد؟ درکل، قرآن به عنوان یک کتاب، چه فرقی با کتابهای دیگر دارد؟ نقش پیامبر و اهل بیت صلوات الله علیهم در این میانه چیست؟ آیا می‌توانیم و مجاز هستیم که درباره آیات قرآن بیندیشیم؟ در این صورت نتیجه تفکر و اندیشه ما چه جایگاهی دارد؟ مردم چگونه از قرآن بهره بگیرند؟ تفاوت فهم و درک انسانها از قرآن چگونه قابل توجیه است؟ مهم تر از آن، تغییر فهم و درک هر فرد از قرآن در مرور زمان چگونه قابل توجیه است؟ کتاب «درآمدی بر قرآن پژوهی» پاسخهایی برای این پرسشها ارائه کرده است که بعضاً برای ما تازگی دارد و جهان بینی خاصی را مبتنی بر رهنمودهای قرآن و پیامبر و اهل بیت صلوات الله علیهم ارائه می‌کند که بر اساس آن می‌توان معماهای بسیاری را در این زمینه ها حل نمود.»
یادآور می‌شود این کتاب، محصول دومین دوره از سلسله درس‌های قرآن‌شناسی سیدمجتبی حسینی است که در سال 1384 (رمضان ۱۴۲۶) ارائه شد. دور اول این سلسله درس‌ها در سال ۱۳۶۱ ارائه شده بود. پیش از این، پیاده شده نوار این جلسات در اختیار علاقمندان بود. این کتاب، با حذف و اضافات لازم و تغییر ترتیب بندی موضوعات، اکنون به جامعه دین پژوه و قرآن گرا عرضه می‌شود.
این کتاب در 10 فصل به همراه دو ضمیمه در حدود 300 صفحه تنظیم گردیده است و فهرست منابع و مآخذ و نمایه نیز به آن افزوده شده است. عنوان فصل‌های این کتاب عبارت است از: «مقدمه و کلیات، فهم قرآن، نزول قرآن، تحریف قرآن، تقسیم بندی آیات و سوره ها، زبان قرآن، سبک بیان (نسخ، محکم و متشابه، ظاهر و باطن، بازشناسی مفهوم ذکر) تفسیر، نقش اهل بیت(ع)، و نکات لازم به رعایت در تدبر».
انتهای پیام
