حجتالاسلام والمسلمین محمدابراهیم حجتپناه، مسئول کانونهای خدمت رضوی در چهارمحالوبختیاری و حافظ کل قرآن در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری در تشریح دعای روز سیزدهم ماه مبارک رمضان با اشاره به اینکه در این روز از خداوند طهارت و فطرت پاک را طلب میکنیم، اظهار کرد: همان فطرت پاک را طلب میکنیم که با آن قدم در این دنیا گذاشتیم اما بر اثر مجاورت و همنشینی با عالم خاکی، گرد و غبار بر قلب انسان نشست و همواره نیاز دارد که این غبار دنیوی را از وجود خود بزداید.
وی با ذکر اینکه انسان نیازمند این طهارت است تا صبر بر مقدرات الهی را درک کند، افزود: انسان اگر پاک و مطهر باشد، در مسیر خلقت پروردگار قرار میگیرد و ذاتش با کائنات و اقدار همراه و همسو خواهد شد؛ انسان دو مسیر پیش رو دارد نخست آنکه گرفتار نازیبایی و پلیدی شود و برای آنکه این زشتیها در نظر عالم پدیدار نشود، اطراف خود را نیز از این پلیدی سرشار کند تا کسی متوجه عیوب و نقایص او نشود، در چنین حالتی انسان بر خلاف جهت خلقت خداوند حرکت کرده است.
حجتپناه ادامه داد: مسیر دوم آن است که انسان خود را از پلیدی و فساد پاک کند و بهجای آنکه عالم را به زشتیها مبتلا کند و به تعبیر آیه ۴۱ سوره مبارکه روم در دریا و خشکی فساد پدیدار گردد و انسان خود را به سرنوشت کافران و مشرکین دچار کند، وجود خود را مطهر سازد؛ وجودی را که با چند وعده نماز با روزهداری و برخی پرهیزها از تعلقات دنیوی بینهایت خیر و برکت نصیبش شده و نیک و خدایی میشود، نباید اسیر زشتیها و پلیدی ساخت.
این کارشناس مذهبی در استان یک ماه روزهداری را تجارتی آسان با بینهایت خیرات و برکات دانست و توضیح داد: با یک امساک ساده و انجام اعمال و تکالیف روزهداری خیر دنیا و آخرت نصیب انسان میشود و لذا از خدا طلب تطهیر از آلودگیها در این ماه داریم تا انسان با مسیر خلقت و اهداف آفرینش سنخیت یابد. خداوند تابلوی کائنات را برای انسان ترسیم کرده است و از جمله در آیه ۶۴ سوره مبارکه غافل این تابلو را به زیبایی برای ما توصیف میکند، وظیفه ما تطبیق دادن سبک زندگی با تابلوی کائنات و مقدرات الهی است.
حجتپناه در خصوص فراز «وَوَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَصُحْبَةِ الْأَبْرَارِ» توضیح داد: روزهدار در این روز پاک میشود و در مسیر مقدرات الهی و منطبق بر عالم خلقت قرار میگیرد و سپس در این فراز از خداوند همنشینی با میزان خداوند را طلب میکند. اکنون که روزهدار خود را با میزان کائنات و مقدرات الهی میزان کرده است، حال با ترازوی محاسبه روز قیامت یعنی امیرالمؤمنین علی(ع) خود را میزان میکند.
وی در خصوص فراز پایانی دعای روز سیزدهم، بیان کرد: سکانس به سکانس زندگی اهلبیت(ع) و گفتوگوها و کلام نورانی آنان و هر یک از سکنات آن بزرگواران برای ما الگو است. آنان به ما آموختهاند که انسان در اوج مکنت مادی و حتی داراییهای معنوی در محضر پروردگار مِسْکينُکَ بِبابِکَ را خاشعانه زمزمه کند. هیچ امر مادی و معنوی چشم یک انسان مؤمن را خیره نگه نمیدارد چرا که چشم اگر بر یک نقطه خیره و ثابت بماند، از حرکت باز میایستد و از منبع نور غافل میشود، چنین چشمی به سلاح مسکین بودن و خشوع و خضوع در درگاه الهی مسلح نخواهد بود.
این حافظ کل قرآن کریم بیان کرد: خدا اگر چه به تصریح قرآن کریم تمام آسمانها و زمین را مُسخر انسان کرده است اما در درگاه الهی جز یک مسکین نیست لذا در این روز به خدا عرضه میداریم که خدایا دردم با نور وجود تو درمان میشود و هیچ چیزی از مادیات و معنویات چشم مرا به خود معطوف نمیکند، هیچ حجاب ظلمانی دنیوی و هیچ حجاب نورانی معنوی مرا متوقف نمیکند، تنها زمانی که در محضر تو هستم چشمانم خیره باقی میمانند.
حجتپناه در تشریح دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان با اشاره به اینکه در هر روز ماه مبارک خداوند را با تعبیری که در پایان دعای روزانه خطاب میکنیم بهعنوان چشمانداز آینده در آن روز مورد توجه ما روزهداران است، اظهار کرد: در روز چهاردهم با «عزّ المسْلمین» یعنی عزتبخش مسلمانان گفتوگو میکنیم. به دلیل لغزشها و خطاها که خداوند میتواند ما را مؤاخذه و تنبیه کند، از عنایت خود ما را محروم کند و سقوط به ورطه هلاکت داشته باشیم، عزتبخش مسلمانان را خطاب قرار میدهیم.
وی با تصریح اینکه خطاهای انسان گاه فردی، اجتماعی و گاه تاریخی، جغرافیایی و غیره هستند، ادامه داد: به تصریح آیه هشتم سوره مبارکه منافقون، سند عزت به نام خدا و رسولش و مؤمنان خورده است اما کوتاهیهایی که به ظاهر کوچک است ممکن است به لغزشهای بزرگ منجر شوند. لذا بر طبق این روایت نبوی که فرمودند: لا تَتظُرو الی صَغیرِ الذّنبِ ولَکَنِ نظروا الی ما اجتَرَأتُم؛ نباید به کوچکی گناه نگاه کنیم بلکه به بزرگی نافرمانی از خداوند که بر آن جرئت یافتهایم، فکر کنیم.
این کارشناس مذهبی در استان بیان کرد: الخَطایا والهَفَواتِ که در روز چهاردهم از خدا میخواهیم از آن درگذرد ممکن است گرفتاریهای بزرگی دست انسان دهد و او را در دنیا و آخرت متضرر کند.
حجتپناه در توضیح فراز ولاتَجْعَلْنی فیه غَرَضاً للبلایا والآفاتِ از دعای روز چهاردهم، گفت: سربازی که در پشت خاکریز مخفی شده و از تیررس تکتیرانداز دشمن از خود محافظت میکند اگر لحظهای سر را بلند کند و در تیررس دشمن قرار گیرد در کمتر از یک لحظه ممکن است جان خود را از دست بدهد، مؤمن روزهدار در پناه دژ محکم لااله الا الله قرار دارد و به بیان امام رضا(ع) در حدیث «سلسلة الذهب» كَلِمَةُ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ حِصْنی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنی اَمِنَ مِنْ عَذابی» یعنی کلمه لا اله الا اللّه حصار من است و هر كس وارد حصار من شود از عذابم در امان است.
وی تأکید کرد: اگر انسان یک لحظه غفلت کند و بقدر سر انگشتی از دژ مستحکم و سنگر استوار لااله الا الله خارج شود، در معرض تیر بلایا و گرفتاریها قرار میگیرد و لذا آسیب میبیند یا کاملاً نابود میشود. امام رضا(ع) در نیشابور در مورد ولایت اهل بیت(ع) به عنوان شرط توحید بیان فرمودند که مسلمانان اگر میخواهند در این دژ محکم قرار گیرند باید از فرمانده یعنی امام زمان خود پیروی کنند و ایشان در این حدیث خودشان را از شروط توحید معرفی میکنند.
حجتپناه با تصریح اینکه انسان در عصر غیبت تکالیف بزرگی دارد، بیان کرد: گاه برخی رفتارها و اعمال ما میتواند ظهور امام زمان(عج) را سالیان سال نزدیک کند. درود خدا بر عزتبخش مسلمانان در عصر حاضر حضرت امام خمینی(ره)، بزرگمردی که مسلمانان گرفتار در زیر چکمههای صهیونیسم نژادپرست را نجات داد و با علم کردن پرچم مقاومت و بنا نهادن اسلام ناب محمدی در مقابل اسلام آمریکایی عزت مسلمانان را بازگرداند و عزتی را که نهفته شده بود رونمایی کرد.
وی تأکید کرد: امروز عزت و اقتدار ایرانیان و مسلمانان، جلسات پررونق، شبکههای پرمخاطب و استقبالکنندگان از دین و پرچم برافراشته اسلام جلوههایی از عزتی است که امام(ره) با استفاده از ظرفیت عزتبخش اسلام برای ما به ارمغان آوردند.
انتهای پیام