منظور از کلمه طیبه کیست + صوت

به گزارش خبرنگار ایکنا، چهاردهمین جلسه از سلسله جلسات دوره «توحید در مراتب رشد» ویژه مربیان، فعالان فرهنگی، فارغ‌التحصیلان، دانشجویان و دانش‌آموزان پایه دهم به بالای مساجد شب گذشته، 28 آبان‌ماه با سخنرانی احمدرضا اخوت، مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با محوریت سوره ابراهیم(ع) برگزار شد.

اخوت با اشاره به اینکه خداوند در آیات 1 تا 3 سوره ابراهیم(ع)، ‌صراط عزیز حمید را معرفی می‌کند، گفت: این صراط عزیز حمید، راه خروج از ظلمات است. خداوند مالک همه چیز است و با این صراط مرتبط می‌شود. در مقابل این صراط افرادی را معرفی می‌کند که به حیات دنیا چسبیده‌اند. این صراط یک مثل پیدا می‌کند که خود نبی(ص) است.

این مدرس قرآن اظهار کرد: آیه چهارم ذکر می‌کند که خداوند برای هر قومی رسول فرستاده است و ضلالت و هدایت را به خدا نسبت می‌دهد. آیه 5 و 6 بحث نعمت الله است که موضوع هدایت توسط انبیاء است. در آیه 10 احتجاج رسول مطرح می‌شود. أَ لَمْ تَرَ ها از اینجا به بعد مطرح می‌شود و سه تا أَ لَمْ تَرَ می‌آید. کلمه طیبه با الم تر آمده است و بعد کلمه خبیث.

معرفی حضرت ابراهیم(ع) برای اقامه توحید

وی گفت: خداوند کسانی که ایمان آورده‌اند به قول ثابت، تثبیت و پایدار، و ظالمان را گمراه می‌کند. «أَ لَمْ تَرَ إِلىَ الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَ أَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ»(ابراهیم/28) «اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِىَ فىِ الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَرَ»(ابراهیم/32) خداوند را به خلقت آسمان و زمین و تسخیر شمس و قمر معرفی می‌کند. آیه 35 تا 41، ابراهیم(ع) را برای اقامه توحید نشان می‌دهد. آیه 51 خداوند را نشان می‌دهد که مؤاخذه می‌کند و خدا به حساب کسانی که عمل سوء انجام داده‌اند می‌رسد و بعد می‌گوید خداوند سریع‌الحساب است.

اخوت با اشاره به آیه 52 سوره ابراهیم(ع) «هَاذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَ لِيُنذَرُواْ بِهِ وَ لِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَاهٌ وَاحِدٌ وَ لِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ» بیان کرد: اولین کسی که در سوره می‌بینیم، پیامبر است. حالت توحیدش اینگونه است. شما یک مرتبه یک سو انبیاء را می‌بینید و سوی دیگر جباران و دشمنان را می‌بینید. شما اول خدا را نمی‌بینید. کسی را می‌بینید پاک مثل ابراهیم(ع) و کسی را نقطه مقابل او می‌بینید. شما کسی که پاک است، می‌بینید و برای شما سؤال پیش می‌آید که اگر این خوب است، چرا تعدادشان کم است؟

وی ضمن بیان این مطلب که حضرت ابراهیم(ع) وقتی آمد در شهرشان توحید را مطرح کرد یک نفر بود و دومی هم نداشت، اظهار کرد: سن حضرت ابراهیم(ع) کم بود. ولی آن سو همه بزرگان و سرشناسان شهر بوده‌اند. شما ابراهیم(ع) را در زمان خودش نمی‌بینید و همه کسانی که با او بودند از بین رفتند، ولی ابراهیم(ع) هنوز می‌درخشد و مناسک او ماند. او ستاره‌ای ماندگار و نعمت الله شد.

مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران عنوان کرد: رسولان که آمدند برای اثبات خدا هیچ چیزی غیر خدا را نیاوردند، نه استدلال آوردند و نه ابزار خاصی داشتند و در اقلیت محض بوده‌اند. تا آیه 19 اذیت‌هایشان را می‌بینید و تهدیدها و شکنجه‌هایی که شدند و خیلی‌ها را هم شهید کردند و البته داستان حضرت ابراهیم(ع) متفاوت است. یک روضه کربلا در این سوره خوانده می‌شود. خدا این افراد را مثل می‌زند به این دلیل که خدا برای معرفی خودش چنین عمل می‌کند و در ثانی خدا خیلی می‌ارزد که برای او قطعه قطعه شد و سوم اینکه راه خدا خیلی ارزش دارد که بتوان اینگونه برای آن فدا شد. یکسری افرادی را وسط می‌آورد که آن‌ها خود را هزینه کرده‌اند. بهترین راه اثبات خدا این است که با همه وجود فدای خدا شوی و این را نشان دهی. زمانی نمایش چیزی را بازی می‌کنید و زمانی فقط حرفش را می‌زنید و زمانی کاری انجام می‌دهید.

رویش صفات کمال از کلمه طیبه

وی ادامه داد: خود این جریان تبدیل به کلمه طیبه می‌شود. کلمه طیبه همان کسی است که مؤمن است و قول ثابت دارد و انسانی است که از او صفات کمال رویش پیدا می‌کند و شما از صفات انسان متوجه خصلت‌های خدا می‌شوید. دو گروه در سوره ذکر می‌شود که نعمت خدا را به کفر تبدیل می‌کنند؛ ‌کسانی که مستکبر هستند و کسانی که خود را در وضعیت استضعاف قرار می‌دهند. این دو گروه خود را خیلی زود می‌فروشند و قیمت ندارند.

اخوت اظهار کرد: این سوره سوره‌ای است که در آیاتش قطعه قطعه شدن انبیاء را می‌توانید، ببینید. از سوره‌هایی است که به شدت مجلس روضه و هیئت قرآن است. شما یک ابراهیم(ع) در سوره می‌شنوید، ولی به جای او بگذارید امام حسین(ع) و امیرالمؤمنین(ع) و ... و ابراهیم(ع) در اینجا مثل است. انسان مؤمن موحد، هر کاری نمی‌تواند کند و با هر کاری نمی‌تواند دشمنش را از میدان خارج کند. او برای شکوفایی فطرت آدم‌ها آمده است. خیلی وقت‌ها به خاطر حرف رسول همه معیشت مردم توسط مستکبران بهم ریخته است.

وی گفت: داستان این سوره، توحید به شکل پدر جان است. مشاهده پدر جان معنوی و در مقابل او دشمن سرسختی که به خون او تشنه هستند. این پدر جان ثابت قدم است و هر چقدر او ثابت‌ قدم‌تر است، دشمنش هم شدت دشمنی‌اش بیشتر است. در این سوره آیات عذاب خیلی زیاد است و این به دلیل بلاهایی است که بر سر آن‌ها آورده‌اند. عذاب‌ها همان کارهایی است که دشمنان بر سر انبیاء آورده‌اند. قاعده عذاب در قرآن همین است.

اخوت با بیان اینکه شما توحید را به شکل پدر جان ثابت قدمی ببینید که هر چقدر او را می‌زنند او مقاوم‌تر و محکم‌تر می‌شود، بیان کرد: رؤیت توحید در عین است و نه در ذهن. توحید را در خارج می‌بینید و می‌گویید این چه نوری دارد که هر چه با او بیشتر مقاومت می‌شود، ثابت‌ قدم‌تر می‌شود؟ این نور توحید است «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ». این پرده اول از سوره، در پرده اول می‌گوییم که توحید را باید از موحد دید و باید دید که خدا چقدر می‌ارزد.

وی ادامه داد: پرده دوم سوره شبیه پرده اول نیست. در این سوره اگر فرصت کردید و بعد از آن خواندید، خیلی سوره جذاب می‌شود. یکبار با پرده اول بخوانید که بعدش بتوانید راحت گریه کنید. در حالت دوم اینطور است که خداوند با این سوره مطلبی را مطرح می‌کند و آن این است که شما می‌توانید کاری کنید که جامعه و مردم به توحید سوق پیدا کنند و کما اینکه می‌توانید نظامی درست کنید که همه مشرک شوند و کاری کنید که همه مردم خدا را قبول نداشته باشند. کمااینکه ساختار و نظام کمک می‌کند برای اینکه انسان‌ها موحد نباشند. مثل کاری که غربی‌ها انجام دادند در این دو قرن و کاری کردند که چیزی به نام موحد بودن به ذهن بشر تبادر نکند. چقدر یک ساختار می‌تواند انسان را احمق کند.

مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران اظهار کرد: این سوره می‌خواهد بگوید که می‌شود چنین ساختارهایی هم باشد. ساختار و نظام استضعاف و استکبار که خوب است آیاتش را بخوانید. آیات این سوره در مورد استکبار و استضعاف خیلی خاص است و گزارش آن‌ها را از قیامت می‌دهد.

ساختار چرخه نعمت خدا به کفر

وی ادامه داد: ساختار و نظامشان را به گونه‌ای طراحی کردند که کسی اسم خدا را نیاورد. ساختارهایشان به سمت رواج تبدیل نعمت خدا به کفر رفت. خیلی سخت است که خدا می‌گوید اینها چرخه تبدیل نعمت به کفر دارند. خیلی خوب است که بتوانیم این ساختار را بشناسیم که چگونه می‌تواند، ساختاری نعمت را تبدیل به کفر کند. علت این موفقیت شدت برائت از انبیاء است. شدت بد آمدن از انبیاء منجر به شکوفایی این خلاقیت شده است. شناخت ساختار و نظام آنها برای ما خیلی مهم است و اصل کارمان این است که خودمان و نسل‌مان و زندگی‌مان همه توحیدی باشد و کاری کنیم که نسل، پیوسته موحد و زندگی توحیدی باشد و  افراد جامعه پیوسته به سمت توحید بروند.

اخوت با اشاره به اینکه فضای توحیدی این سوره با فضای سوره‌های قبلی خیلی متفاوت است، گفت: چند تا نکته را می‌گویم و شما در سوره آن‌ها را جستجو کنید. این ساختار و نظام چند ویژگی‌ای دارد که خودش نمایان‌کننده چیستی آن است. نظام عالم الحمدلله به این سمت می‌رود و اگر انسان آن را بداند، خیلی قدردان موقعیت و زمانش می‌شود.

وی افزود: ساختار یا نظامی‌ می‌خواهیم که این خصوصیات را داشته باشد: افرادی که در آن ساختار و نظام قرار می‌گیرند هر کاری می‌کنند هر چیزی که دارند هر جایی که هستند هر زمانی که متعلق به آن‌هاست آن‌ها را به یاد خدا بیندازد. ذکر خدا را داشته باشند و در هیچ چیزی غفلت نباشد. اسم همه اینها را بعداً می‌گذاریم نعمت؛ نعمت زمانی، شی‌ای، فعلی و مکانی. انسان از ناحیه هر کدام از اینها یاد خدا باشد. انسان در هر حالتی که باشد از این چهارتا خارج نیست.

اخوت اظهار کرد: اگر انسان به یاد خدا بیفتد از ظلمات به نور خارج می‌شود و بعد نورخواه و ظلمت‌گریز می‌شود. نورخواهی و ظلمت‌گریزی خیلی مهم می‌شود. نمونه این موضوع در سوره را حضرت ابراهیم(ع) انجام داده است. حضرت ابراهیم(ع) مکانی را انتخاب کرده است که از زمان حضرت آدم(ع) با نام دحوالارض بوده است. بحث اقامه نماز را در آنجا مطرح می‌کند.

مکان با نماز شرف می‌یابد

وی عنوان کرد: مکان با نماز شرف می‌یابد. با نماز در مکان می‌شود، القای ذکر کرد. در آسمان می‌شود القاء ذکر کرد. یکی از کارهای حضرت ابراهیم(ع) دیدن ستاره‌ها بوده است. خیلی از ذکرهایی که می‌گوییم ذکر اوست. وقتی راضی به فعل کسی بودی مثل کسی هستی که به فعل را انجام می‌دهی. با عمل خوب انسان وسعت می‌یابد. خدا اذن داده است که شما را زیاد کند «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» خدا ظرفی را از انسان درست می‌کند که می‌تواند همه کمالات را از همه جا دریافت کند. این ساختار و نظام دو حسن دارد یکی اینکه انسان‌ها را به القاءکننده توحید و پذیرنده توحید تبدیل می‌کند، یعنی کاری کنید که مکان و زمان و شیء و فعل همه القای توحید کند و حضرت زهرا(س) این کار را کرده‌اند، برای دعاها ایام دارند و اینگونه به روزها رنگ دادند.

اخوت اظهار کرد: در این سوره جنس توحید طوری قرار داده شده که به شدت ساختارمند شده است، اگر به فرض دعاهای من اجابت نشود حداقلش این است که به آن کارها راضی نبوده‌ام. برخی چیزها در این ساختار خیلی اهمیت دارد. هر کسی وارد این ساختار شود یک مرتبه قدرت پیدا می‌کند. الگو با ساختار و نظام متفاوت است، ولی اگر اینها را یک جور معنا کردید، اشکالی ندارد.

وی گفت: ضد ندّ بودن یعنی ضد انداد بودن. می‌گویند شما خدا دارید ما هم داریم. دشمنان برای خودشان نقطه مقابل قدرت و علم و ...قرار می‌دهند. اینها خصوصیات الگوهای توحیدی است و بایستی پاک باشد از این موارد و این مسیر نظام‌ساز است. به همین دلیل این ساختار برائت از انداد و استکبار و ...شروع می‌شود و وقتی به سمت برائت می‌رود، نور می‌آید.

اخوت عنوان کرد: برای جلسه بعد می‌خواهیم به چنین ساختاری برسیم و ببینید می‌توانید الگو و نظام و ساختار در آورید. ببینید حضرت ابراهیم(ع) چه کرد؟ حضرت زهرا(س) با روزهای هفته چه کرد؟ ببینید عنصر زمان و مکان خود را چگونه می‌توانید از این موارد تطهیر کنید.

یادآور می‌شود، این جلسات شنبه‌های هر هفته ساعت ۲۰:۰۰ برگزار می‌شود. علاقه‌مندان به منظور بهره‌مندی از آن‌ می‌توانند از لینک https://www.skyroom.online/ch/elmshahr/rahbarenojavan استفاده کنند یا به صورت حضوری به مسجد امام حسین(ع) واقع در تهران، طرشت، بالاتر از میدان مرحوم حسن حسینی، خیابان شهید حبیب‌الله مراجعه کنند.