لزوم فراگیری طرح دانشجومعلم قرآن از دانشجویان به سایر صنوف

به گزارش خبرگزاری‌ بین‌المللی قرآن(ایکنا) مجتبی جابری با 25 سال سن، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران و یکی از افرادی است که در دوره تربیت دانشجومعلم قرآن که به همت سازمان فعالیت‌های قرآنی دانشگاهیان کشور در سال 96 و در استان‌های تهران و قم برگزار شد، شرکت کرده است.
وی در گفت‌وگو با ایکنا ضمن ارائه تحلیلی از این دوره بیان کرد: دوره‌ای که در تهران و قم برگزار شد، اولین دوره بود و به نسبت اولین بار برگزاری، تجربه جدیدی بود و مسئولان نیز آن را خوب اجرا کردند و شاهد یکسری از ویژگی‌های مثبت در این دوره شاهد بودیم.
جابری در ادامه افزود: یکی از ویژگی‌های مثبت این بود که دوره به صورت دو مرحله‌ای و در دو شهر مختلف برگزار شد، دوم این که از اساتید برجسته استفاده شده بود و سوم این که چون دوره دو مرحله‌ای بود، در مرحله دوم کسانی که ضعیف‌تر بودند، دعوت نکردند و همین مسأله باعث شد که نتیجه کار نیز بهتر شود.
وی در مورد گواهی این دوره بیان کرد: بنده اطلاعی در مورد صدور مدرک نداشتم، البته می‌دانستم مدرک داده می‌شود ولی مطلع نبودم که مدرک بنده صادر شده و بعد از یک مدت طولانی و بعد از پیگیری‌هایی از طرف دانشگاه و جهاد توانستم چند ماه پیش مدرک را بگیرم و این مسأله را نیز ناشی از ضعف اطلاع‌رسانی می‌دانم.
جابری در ادامه تصریح کرد: از طرف جهاد دانشگاهی به ما گفتند که می‌توانید کلاس آموزشی برپا کنید اما برای بنده هنوز این فرصت ایجاد نشده و البته مدرک نیز سطح پایینی به لحاظ اعتبار دارد و لذا دست اندرکاران اگر یک سری دوره‌های عمیق‌تر و معتبرتر برگزار کنند که خروجی آن یک مدرک معتبر و قابل قبول برای مؤسسات قرآنی و سایر مراکز آموزشی باشد قطعا بهتر خواهد بود.
وی در مورد این مدرک بیان کرد: گواهی طوری طراحی شده که زیاد گویای متخصص بودن شخص گواهی‌شونده نیست، در واقع در گواهی آمده که این شخص به مدت فلان ساعت با فلان نمره در این مرکز این دوره را گذرانده و این یک گواهی تقریبا انشایی برای جاهای دیگر است و معمولا مدارک با این شکل و با این متن به آن صورت معتبر نیستند.
جابری در ادامه افزود: مطلب دیگر آن است که خود همین طرح دانشجومعلم قرآن چون طرح جدیدی است، تعداد ساعات آموزشی آن کم است و باز هم این مطلب را اثبات نمی‌‌کند که آن شخصی که مدرک را گرفته است یک فرد متخصصی است که واقعا مربی باشد و فقط می‌رساند که این شخص چند ساعت آموزشی را گذرانده و به همین دلیل این فرد را یک مربی قرآن تلقی نمی‌کنند و به وی بهای لازم را نمی‌دهند.
این فعال قرآنی تصریح کرد: دو مرحله‌ای برگزار شدن این دوره امتیاز مثبت محسوب می‌شد و البته باید تعداد ساعات آموزشی و تعداد کلاس‌ها نیز بیشتر بشود، همچنین سطح مدرک نیز باید ارتقا یابد و آن را طوری تنظیم کنند که از لحاظ متن نگارش و از  اعتبار مورد قبول باشد.
وی در ادامه افزود: برای بهبود این دوره همچنین می‌توانند از اساتید برجسته و سطح یک و به صورت مداوم استفاده کنند و این که هیچ لزومی هم ندارد که دوره در شهرهای مختلف برگزار شود اگر مسئولان بتوانند اساتید را به هر شهری بفرستند و در هر استان یک تعدادی را ثبت نام کنند به نظرم اتفاق مثبتی را شاهد خواهیم بود که نتیجه بخش نیز می‌شود.
جابری بیان کرد: با اعزام استاد به شهرهای مختلف تعداد افراد بیشتری نیز می‌توانند آموزش داده شوند و هم این که هزینه‌ها کمتر می‌شود و تعداد ساعات بیشتری به آن‌ها آموزش می‌دهند، همچنین اخیرا این که دوره‌ای در مشهد برگزار شد به نظر می‌رسد که یک جنبه تشویقی هم در کار بوده است که می‌توانند همین سفرهای تشویقی را برای ممتازان دوره پیش بینی نمایند اما در هر حال لزومی ندارد که برای هر دوره همه افراد را از سراسر کشور در یک جا جمع کنند و یا باید در هر استان برگزار شود یا این که یک استان محوریت چند استان همجوار قرار گیرد.
این فعال قرآنی در مورد اهمیت برگزاری این دوره‌ها تصریح کرد: واضح است که برگزاری این دوره‌ها مفید است و طبق اهدافی که ترسیم شده است هدف اصلی برای برچیدن بی سوادی قرآنی است، هر دانشجو و مربی قرآنی که بتواند حداقل 10 نفر را آموزش دهد و به همین صورت هر کدام افراد دیگر را بهره‌مند کنند، آرام آرام باعث می‌شود بی سوادی قرآنی از بین برود و جامعه‌ای تشکیل بشود که حداقل مردم آن سواد قرائت و روخوانی قرآن را داشته باشند.
وی در ادامه افزود: البته به نظر من فقط روی بخش دانشجو نباید تمرکز بشود هر چند که سرمایه‌گذاری در این بخش گام مهمی است اما می‌توان روی بقیه صنوف هم تمرکز کرد، رسالت جهاد دانشگاهی کار در دانشگاه است اما می‌توان در قشر معلمان هم این طرح را عملی کرد.