گوش جان به کعبه سپرده‌ایم تا ندای «انا بقیةالله(عج)» را بشنویم + فیلم

دیشب مثال رویت، تشبیه ماه کردم/ تو به ز ماه بودی، من اشتباه کردم
لحظه‌ها در گذرند و من چشم انتظار به راهی دوخته‌ام که در حوالی حرم حضرت فاطمه معصومه(س) به انتها می‌رسد. مکانی مقدس که گنبدی فیروزه‌ای در آن جای دارد و هر سه‌شنبه پذیرای مهمانان بسیاری است؛ مهمانانی که برای شست و شوی آلام و غم‌های وجودشان به این مکان مقدس قدم گذاشته‌اند.
زائرانی که چشم انتظارند تا دیده به دیدار تو باز کنند و از زلال چشمه وجودت، جان خود را بپالایند؛ آقا و مولای ما، روزها می‌گذرند و امروز روز، میلادت است؛ شعبان المکرم، بر نعمات الهی می‌افزاید.
گفته بودی اگر به اندازه دانه ریختن برای مرغکانی که بر در خانه گرد می‌آیند، به یادت بودیم، خود را می‌نمایاندی. پس وای بر ما که به اندازه پرندگان گذری نیز به یادت نیستیم.
یا صاحب‌الزمان(عج) گفته‌اند وقتی می‌آیی که زمین پر از ظلم و جور و ستم شود؛ گفته‌اند وقتی می‌آیی که شمار یارانت به 313 نفر برسد؛ پس چه زمان شمار یارانت به انتها می‌رسد و مردمان این کره خاکی معرفت دیدار روی تو را می‌یابند.
مولای ما، زمین پر از جور و فساد است و تباهی در گوشه گوشه آن به چشم می‌خورد. نسل‌کشی مسلمانان در بخش‌هایی از این زمین دوار به چشم می‌خورد، بی‌آنکه کسی برای یاری مظلومان به پا خیزد و دستی به یاری آنان بشتابد.
در این ایام پر خیر و برکت، از خداوند متعال می‌خواهیم که درود و سلام ما را به رسول مکرم اسلام(ص) و خاندان پربرکت آن حضرت برساند و از آنها می‌خواهیم تا دست دعا به سوی درگاهت بردارند و ظهور قائم آل محمد(ص) را از درگاه الهی بخواهند.