«فلسفه اسلامی از گذشته خود تا امروز» نوشته دكتر سيد حسين نصر منتشر شد
گروه انديشه: كتاب «فلسفه اسلامی از گذشته خود تا امروز» با عنوان فرعی «فلسفه در سرزمين نبوت» نوشته دكتر سيد حسين نصر توسط انتشارات «SUNYPRESS» وابسته به دانشگاه نيويورك در 368 صفحه به زبان انگليسی منشر شد.
به گزارش خبر‌گزاری قرآنی ايران(ايكنا)، كتاب «فلسفه اسلامی از گذشته خود تا امروز» با عنوان فرعی «فلسفه در سرزمين نبوت» نوشته دكتر سيد حسين نصر توسط انتشارات« sunypress» وابسته به دانشگاه نيويورك در 368 صفحه به زبان انگليسی منتشر شد.
دكتر سيد حسين نصر در مقدمه اين كتاب با عنوان «فلسفه و نبوت»، در نسبت فلسفه با سنت نبوی سخن می‌راند.
وی در فصل اول با نام «فلسفه اسلامی و مطالعه آن»، به بازنگری در مطالعه فلسفه اسلامی در غرب متاخر پرداخته، و در ادامه معنا و جايگاه فلسفه اسلامی را تشريح می‌نمايد. در انتهای فصل اول حكمت الهی و كلام اسلامی نيز تعريف می‌شوند.
فصل دوم با عنوان «عناصر فلسفی»، شامل پرسش از وجود و ماهيت و هستی شناسی در فلسفه اسلامی است. در ادامه به فيلسوفان پس از ابن سينا و پرسش آنان از وجود اشاره می‌شود و سپس به طرح پرسش‌های معرفت‌شناسانه در نسبت ميان انديشه، عقل و شهود در سنت‌های فكری جهان اسلام، اقدام می‌ورزد.
فصل سوم با عنوان «فلسفه اسلامی در تاريخ» با نگرشی تاريخی، موضوع خود را بررسی كرده و لوازم مطالعه تاريخی فلسفه اسلامی را برمی‌شمرد. در ادامه سنن فكری اسلام را به ابعاد سه‌گانه كلام و فلسفه و عرفان تفكيك كرده و عمر خيام دانشمندو شاعر نيشابوری را به عنوان فيلسوف معرفی می‌نمايد. در ادامه فصل سوم فلسفه را در مكتب تبريز با مكتب شيراز و اصفهان مقايسه و بررسی می‌كند. در انتهای فصل سوم به ملاصدرا و تبعيت تام او از حكمت نبوی اشاره‌دارد و مكتب اصفهان را تا مكتب تهران مورد پژوهش خود قرار می‌دهد.
در فصل چهارم و در واقع فصل انتهايی كتاب، به موقعيت فعلی انديشه درسرزمين‌ها‌ی اسلام می‌پردازد و نسبت‌های ميان اسلام و تفكر مدرن را برمی‌شمرد و جريان فلسفه را در قلمرو نبوت در گذشته و حال بررسی می‌كند.
دكتر سيد حسين نصر در مقدمه اين كتاب با عنوان «فلسفه و نبوت»، در نسبت فلسفه با سنت نبوی سخن می‌راند.
وی در فصل اول با نام «فلسفه اسلامی و مطالعه آن»، به بازنگری در مطالعه فلسفه اسلامی در غرب متاخر پرداخته، و در ادامه معنا و جايگاه فلسفه اسلامی را تشريح می‌نمايد. در انتهای فصل اول حكمت الهی و كلام اسلامی نيز تعريف می‌شوند.
فصل دوم با عنوان «عناصر فلسفی»، شامل پرسش از وجود و ماهيت و هستی شناسی در فلسفه اسلامی است. در ادامه به فيلسوفان پس از ابن سينا و پرسش آنان از وجود اشاره می‌شود و سپس به طرح پرسش‌های معرفت‌شناسانه در نسبت ميان انديشه، عقل و شهود در سنت‌های فكری جهان اسلام، اقدام می‌ورزد.
فصل سوم با عنوان «فلسفه اسلامی در تاريخ» با نگرشی تاريخی، موضوع خود را بررسی كرده و لوازم مطالعه تاريخی فلسفه اسلامی را برمی‌شمرد. در ادامه سنن فكری اسلام را به ابعاد سه‌گانه كلام و فلسفه و عرفان تفكيك كرده و عمر خيام دانشمندو شاعر نيشابوری را به عنوان فيلسوف معرفی می‌نمايد. در ادامه فصل سوم فلسفه را در مكتب تبريز با مكتب شيراز و اصفهان مقايسه و بررسی می‌كند. در انتهای فصل سوم به ملاصدرا و تبعيت تام او از حكمت نبوی اشاره‌دارد و مكتب اصفهان را تا مكتب تهران مورد پژوهش خود قرار می‌دهد.
در فصل چهارم و در واقع فصل انتهايی كتاب، به موقعيت فعلی انديشه درسرزمين‌ها‌ی اسلام می‌پردازد و نسبت‌های ميان اسلام و تفكر مدرن را برمی‌شمرد و جريان فلسفه را در قلمرو نبوت در گذشته و حال بررسی می‌كند.
