به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با نزدیک شدن به پایان سال 1393 لازم است یک ارزیابی اجمالی از عملکرد مسئولان در حوزههای مختلف صورت بگیرد تا نقاط ضعف و قوت عملکردها مشخص شود و در سال آتی بتوان از این تجربه برای رفع اشکالات و تقویت نقاط قوت بهره برد.
پرونده هستهای، مهمترین مشکل دولت در سیاست خارجی
علی بیگدلی، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بینالملل، در گفتوگو با ایکنا درباره ارزیابی خود از عملکرد دولت در حوزه سیاست خارجی به ویژه روند مذاکرات هستهای در این سال گفت: مهمترین مشکل بر سر راه دولت یازدهم در سیاست خارجی مسئله پرونده هستهای است. این مسئله برای کشور ما بسیار مهم است و شاید رفع مشکلات اقتصادی و سیاسی ما بستگی به حل این مسئله دارد.
وی افزود: بنابراین چندان بیجا نیست که دولت بیشتر ظرفیت خود در سیاست خارجی را بر روی حل موضوع هستهای متمرکز کند، لذا اگر دولت نتوانسته به مسائل دیگری در حوزه سیاست خارجی بپردازد به نظر من حق داشته است.
این کارشناس مسائل بینالملل اظهار کرد: از جهت مشکلات اقتصادی و تنگناهای سیاسی، مشکل اساسی دولت، همین مسئله تحریمهاست که بار سنگینی را بر جامعه ما تحمیل کرده است و دولت براین مبنا به دنبال رفع تحریمها از طریق مذاکرات است.
نگاه دولت به رابطه با کشورهای منطقه، تاکتیکی بوده است
بیگدلی درباره جایگاه روابط با کشورهای منطقه در سیاست خارجی دولت عنوان کرد: اگر دولت جسته و گریخته نگاهی هم به منطقه داشته است این نگاه، استراتژیگ نبوده است بلکه نگاهی تاکتیکی بوده است.
وی ادامه داد: زیرا اگر میخواستیم نگاهی عمیقتر به منطقه داشته باشیم باز هم این مسئله بستگی به نحوه پیشرفت مذاکرات هستهای و رفع تحریمها دارد.
این استاد دانشگاه تأکید کرد: جا دارد که دولت همچنان تمام همت خود در حوزه سیاست خارجی را مصروف حل مسئله هستهای کند تا بتواند درهای جدیدی به سمت ایران باز شود.
نیاز هیئت مذاکرهکننده به حمایتهای بیشتر
وی یادآور شد: از طرف دیگر با مشکلآفرینیهای مخالفان دولت در داخل و تندروهای آمریکا، مسئله هستهای غامض و پیچیده شده است، هر چند دولت با وجود همه فشارهای داخلی و سنگینی بار مخالفتهایی که با دولت در محافل مختلف صورت گرفته است تمام تلاش خود را انجام داده است.
بیگدلی اظهار کرد: شاید هیئت مذاکره کننده کشورمان نیاز داشت از یک پشتوانه استحکامبخشی برخوردار باشد تا بتواند در مذاکرات با طرف مقابل سیاست چانهزنی را در پیش بگیرد ولی به دلیل مخالفتهایی که در داخل با دولت انجام میشد بخشی از انرژی و نیروی دولت صرف پاسخ به این مخالفتها میشد.
وی در پایان ابراز کرد: هیئت مذاکرهکننده هم متوجه این قضیه بود که به دلیل ضعفی که در جبهه داخلی ایران دارد نمیتواند از تمام توانمندیها و ظرفیتهای خود در مذاکرات استفاده کند. لذا مجموعه این مسائل روند مذاکرات را با سختیهای مواجه ساخته است.