اهمیت ازدواج از نگاه معصومین(ع)

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، انسان برای ازدواج به عنوان یک مسئله حیاتی و برنامه عالی طبیعی باید بر مبنای مقررات و نظامات شرعیه و قوانین الهیه که در قرآن مجید و سخنان ملکوتی پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع ) آمده عمل کند. مایه‌های اولیه این حقیقت به صورت غریزه، میل، دوستی، عشق و مهربانی در مرد و زن به اراده حکیمانه حضرت حق قرار داده شده است.
دین برای اینكه یك خانواده اصیل و پایدار تربیت كند و فرزندان صالح را كه در حقیقت تمدن هر جامعه مرهون آن فرزندان صالح است، به بار بیاورد، اساس خانواده را بر امور دینی سامان می‌بخشد. ازدواج و گزینش همسر، انتخاب مطلوب ترین همراه و ترسیم روشن‌ترین طریق سعادت و پاسخی مناسب به عالی‌ترین نیاز فطری انسان، یعنی وصول به کمال و سعادت است.
وجود مبارك پیامبر اعظم (ص) فرمود «النِّکاحُ سنّتی فمن رَغِبَ عن سنّتی فلیس منّی؛ ازدواج روش من است. هر کس از راه و روش من روی بگرداند، از من نیست». حضرت در این روایت ازدواج را سنت و روش خود معرفی می‌کنند؛ یعنی ایمان انسان در سایه ازدواج کامل شده و از آلوده شدن به وسوسه‌ها و هوس‌های ناپاک محفوظ خواهد ماند. در مکتب اسلام سفارش به ازدواج از سوی ائمه اطهار(ع) نشان از اهمیت این موضوع است.

احادیثی در باب اهمیت ازدواج
پیامبر اعظم(ص) فرمود «یفتح ابواب السماء بالرحمة فی اربع مواضع: عند نزول المطر، و عند نظر الولد فی وجه الوالدین، و عند فتح باب الکعبة، و عند النکاح. در‌های رحمت آسمانی در 4 وقت گشوده می‌شود؛ موقع بارش باران، زمانی که فرزند به چهره پدر و مادرش می‌نگرد، هنگام گشوده شدن در کعبه و هنگام برپایی مراسم عقد و عروسی». (بحار الانوار، ج. ۱۰۳، ص. ۲۲۱).
حضرت علی(ع) نیز فرمود «قال امیرالمؤمنین علی علیه السلام: افضل الشفاعات ان تشفع بین اثنین فی نکاح یجمع الله بینهما؛ از بهترین شفاعت ها، شفاعت بین دو نفر در امر ازدواج است تا اینکه خداوند آنان را مجذوب یکدیگر گرداند». (تهذیب، ج. ۷، ص. ۴۰۵، وسائل الشیعه، ج. ۲۰، ص. ۴۵)
محمد بن مسلم می‌گوید «عن محمد بن مسلم قال سالت ابا جعفر علیه السلام عن الرجل یرید ان یتزوج المراة، اینظر الیها؟ قال نعم انما یشتری‌ها باغلی الثمن؛ از امام باقر (ع) پرسیدم مردی که می‌خواهد با زنی ازدواج کند آیا حق دارد او را ببیند؟ امام فرمود آری، چون در برابر آن بهای سنگینی می‌پردازد». (وسائل الشیعه، ج. ۲۰، ص. ۸۸).
امام صادق (ع) فرمود «قال الامام الصادق علیه السلام: من ترک التزویج مخافة الفقر فقد اساء الظن بالله-عز و جل-، ان الله- عز و جل - یقول: «ان یکونوا فقراء یغنهم الله من فضله. هر کس از ترس فقر ازدواج نکند نسبت به لطف خداوند بدگمان شده است. چرا که خداوند می‌فرماید: اگر آنان فقیر باشند خداوند از فضل و کرم خود بی نیازشان می‌کند». (من لا یحضره الفقیه، ج. ۳، ص. ۲۵۱).
امام کاظم علیه السلام فرمود «ثلاثة یستظلون یظل عرش الله یوم القیامة، یوم لا ظل الا ظله؛ رجل زوج اخاه المسلم او اخدمه او کتم له سرا؛ سه دسته در روز قیامت، روزی که سایه و پناهی جزء سایه خداوند نیست، در سایه و پناه خدا هستند؛ مردی که زمینه ازدواج برادر مسلمانش را آماده نماید؛ مردی که به برادر مسلمانش خدمت کند و کسی که سر برادر مسلمانش را بپوشاند. (وسائل الشیعه، ج. ۲۰، ص. ۴۶).
امام رضا(ع) فرمود «اذا خطب الیک رجل رضیت دینه و خلقه فزوجه و لا یمنعک فقره و...؛ هنگامی که مردی از شما خواستگاری کرد که از دین و اخلاق او راضی بودید، به ازدواج با او رضایت دهید و مبادا فقر او تو را از این رضایت باز دارد و...» (میزان الحکمة، ج. ۴، ص. ۲۸۰).
در بحث ازدواج احادیث رسیده از ائمه اطهار(ع) بسیارند که به مباحث خواستگاری و انتخاب همسر، تعیین مهریه، جهیزیه و... پرداخته شده که در ادامه به این احادیث اشاره خواهد شد.

انتهای پیام