نگاه امام(ره) به جنس زن، نگاه تکامل یافته در چارچوب دین اسلام است

شهناز رمارم، عضو شورای اسلامی مشهد در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، با حضور در تحریریه این خبرگزاری، اظهار کرد: در سال 45 در خانواده سنتی و مذهبی از عشایر درگز متولد شدم. در شهریور 57 و دقیقا 6 ماه قبل از انقلاب پدر و برادرم که شهید شد، سفری به تهران داشتند و در همین ایام بود که واقعه جمعه سیاه اتفاق افتاده بود و پدر و برادرم شاهد کشتار مردم از سوی رژیم شاهنشاهی بودند، لذا بعد از بازگشت با صراحت مخالفت خود را به شاه و رژیم شاهنشاهی ابراز کردند. پدرم می‌گفت شاهی که مردمش را بکشد دیگر شاه نیست و لیاقت حکومت ندارد.
عضو شورای اسلامی مشهد ادامه داد: این جریان فکری در خانواده نیز از پدر و برادرم منتقل شد و عکس‌هایی که از شهداء گرفته بودند بسیار ما را متأثر کرد. آن زمان درگز شهر سیاسی بود و از آنجا که به مرز شوروی نزدیک بود، لذا حزب توده فعالیت بسیاری داشت و فضای سیاسی در شهر وجود داشت.
وی گفت: از همان شهریور 57 بود که نام امام(ره) در خانواده‌ام زیاد مطرح می‌شد. آن زمان صحبت‌هایی هم نیز بود و در واقع امام را نماینده امام زمان(عج) می‌دانستیم و احترام ویژه برای ایشان قائل بودیم.
رمارم اظهار کرد: پس از پیروزی انقلاب در انجمن اسلامی جوانان درگز که در مسجد جامع بود عضو شدم. آن زمان گروهای جهادی برای جمع آوری محصولات کشاورزان تشکیل شده بود و من نیز از اولین‌های اعضای گروه بسیج درگز بودم که در این گروه‎ها شرکت می‎کردم و آموزش نظامی را در 13 سالگی دیدم.
عضو شورای اسلامی مشهد در خصوص فضای درگز برای فعالیت بانوان قبل و بعد از انقلاب تصریح کرد: درگز شهری خاصی بود، بانوان در شهرستان درگز قبل انقلاب نیز فعالیت اجتماعی داشتند و حتی نماینده زن نیز داشتیم، ضمن اینکه دختران نیز تا دیپلم به بالا نیز ادامه تحصیل می‌دادند و هیچ منعی برای دختران نبود، حتی اکابر برای ریشه‌کن کردن بیسوادی بزرگسالان راه‌اندازی شده بود. مهدکودک و انجمن زنان در شهرستان درگز قبل از انقلاب هم وجود داشت، اما نوع نگاه به زن در عرصه اجتماعی قبل از انقلاب متفاوت بود.
رمارم گفت: من بعد از اینکه به مشهد آمدم متوجه تفاوت نگاه بین زنان و مردان شدم. وقتی می‌دیدم پسران حق درس خواندن دارند و دختران تا سطح خاصی دیگر حق ادامه تحصیل نداشتند، برایم عجیب بود. آن زمان از یک محله با جمعیت 500 نفر تنها دو نفر بودیم که در دبیرستان درس می‌خواندیم و با توجه به جمعیت مشهد تنها آن زمان پنج دبیرستان دخترانه، در حالیکه در درگز با توجه به جمعیت آن زمان دو دبیرستان دخترانه وجود داشت.

نگاه کالایی به زن قبل از انقلاب
عضو شورای اسلامی شهر مشهد در خصوص انقلاب و ایجاد تحول در نوع نگاه به جنس زن، افزود: قبل از انقلاب نگاه به زن یک نوع نگاه کالایی بود که بعد از انقلاب این نگرشتغییر کرد و نگاه انسانی به جنس زن حاکم شد. در واقع امام(ره) نگاه انسانی به زن را مطرح کرد، اینکه زن جنس دوم و کالا نیست، بلکه انسان است و نباید به زن نگاه ابزاری داشت.
وی ادامه داد: در مطالعاتی که داشتم نوع برخورد امام(ره) با خانواده برایم بسیار تأثیرگذار بود. احترام ویژه اما(ره) به همسر یک الگوست درحالیکه ما می‌بینیم در خانواده‌های سنتی صفر تا صد امور منزل بر دوش زن بود. اما نگاه اسلام این است که زن باید برای کار کردن در منزل مزد دریافت کند، اما در نگاه سنتی خانواده‌های ایرانی چنین چیزی مطرح نبود و طرح این موضوع برای خانواده‌ها نیز یک تابو بود تا اینکه امام این تابو را شکست.

امام حقوق انسانی زنان را مطرح کرد
رمارم ادامه داد: نگاه امام به جنس زن در واقع نگاه تکامل یافته در چارچوب دین اسلام است. نگاه اسلام به زن انسانی و برای زن حقوقی قائل است. با آمدن امام حقوق زن مطرح شد. اینکه زن برای شیر دادن به فرزندش و برای انجام کارهای خانه می‌تواند مزد دریافت کند. مهریه یک تعهد سوری نیست که صرفا در سندهای ازدواج نوشته شود، بلکه حق زن و عندالمطالبه است. بحث اینکه زن می‌تواند رأی مستقل از مرد داشته باشد. این مواردی بود که با حضور امام(ره) به آنان پرداخته شد.

نگرش مترقی امام به حوزه زنان
عضو شورای اسلامی شهر مشهد اظهار کرد: قبل از انقلاب حتی حقوق مسلم زنان از نگاه اسلام نیز حتی در خانواده های سنتی و مذهبی دیده نمی شد اما با آمدن امام این حقوق مطرح شد و زنان به حقوق خود آگاهی یافتند و در واقع نگاه امام به حوزه زنان یک نگاه مترقی در چارچوب اسلام بود.
وی بیان کرد: خانواده امام(ره) و نوع رفتار ایشان با همسر و خانواده یک الگو بود. اینکه در کار منزل به همسر خود کمک می‌کرد و هیچگاه به همسرش دستور نمی‌داد، بدون مشورت همسر تصمیم‌گیری نمی‌کرد، با این الگوپذیری از سیره امام نیز حتی نوع نگاه پدرم به مادرم در خانواده تغییر کرد.
رمارم با اشاره به این جمله امام که فرمودند: «زنان باید در مقدرات اساسی جامعه دخالت داشته باشند»، اضافه کرد: این بدان معنی است که الزاما زن منشی یا کارمند جزء یک اداره نباشند، بلکه در مقدرات اساسی و سرنوشت کشور نیز زنان باید حضور داشته باشند. در واقع امام(ره) یک نگاه انسانی و در مرحله دوم یک نگاه تربیتی و فرهنگی ویژه‎ای به زن کرد.
عضو شورای اسلامی شهر مشهد گفت: امام(ره) به نهادهای مدنی توجه ویژه داشت و مهمترین نهاد مدنی از نگاه امام خانواده بود. رکن اساس تشکیل خانواده از نگاه امام(ره) خانواده بود. از این نگاه، صلاح و فساد جامعه، رشد و توسعه بر دوش توسعه خانواده است. اگر نگاه مترقی به خانواده داشته باشیم می‌توانیم باعث ترقی جامعه شویم. امام اعتقاد داشتند که رشد و تقویت یک خانواده به رشد و تقویت زن بستگی دارد.
وی افزود: امام(ره) رکن اساسی جامعه را خانواده می‌دید و رکن اساسی خانواده را زن می‌دید، لذا به زن بها می‌داد تا به جامعه بها داده باشد. با این نگاه رشد جامعه در گرو رشد زنان است. وقتی زن خانواده توسری خور شود و یک فرد ضعیف و در خود مانده شود، لذا جامعه توسری خور و درمانده خواهد شد. زن قوی، فعال، خلاق و با اعتماد به نفس است که فرزندی با چنین خصوصیات تربیت می‌کند.
رمارم اضافه کرد: اهمیت دادن امام(ره) به همسر و خانواده خویش الگویی است برای آنان که از وی تبعیت می‌کنند، اهمیت دادن امام(ره) به همسر و خانواده اهمیتی سوری نبود، بلکه اهمیت دادنی از روی اعتقاد و نشات گرفته از جهان‌بینی اسلام و توسعه یافته مبتنی با شرایط روز بود.
عضو شورای اسلامی شهر مشهد عنوان کرد: با بررسی زندگی خصوص حضرت امام(ره) متوجه خواهیم شد که امام از همان ابتدا برای شخصیت انسانی زن اهمیت قائل بودند، لذا وقتی می‌بینند همسرشان سختی‌های زیادی در نبود امام در دوران تبعید کشیده بودند، طبیعتأ احترام بیشتری برای ایشان قائل بودند.
وی افزود: امام به همسر خود بها می‌داد تا به عنوان رهبر جامعه الگویی برای سایرین باشد.
عضو شورای اسلامی شهر مشهد بیان کرد: زنان در حوزه اجتماعی قبل از انقلاب هم حضور داشتند اما نوع و ماهیت حضور متفاوت بود. امام بستر جامعه را برای برابری حقوق زن در جامعه فراهم کردند و وقتی دیوارکشی و جداسازی کلاس دختران و پسران در دانشگاه مطرح شد، امام با آن مخالفت کردند. با توجه به اینکه دختران و عروس امام تحصیل کرده بودند این یک درس است برای سایر خانواده‌ها که دختران را در امر تحصیل منع نکنند.
رمارم عنوان کرد: دختر امام جزء هیئت موسس اولین تشکل اجتماعی زنان بعد از انقلاب بود. همه دختران و نوه‌های ایشان نیز در عرصه‌های اجتماعی ظهور و بروز جدی داشتند. نگاه امام به زن صرف رأی دادن، شرکت در راهپیمایی و در مجموع ابزارگونه نبود، بلکه نگاهی بود که زن در تصمیم‌گیری‌ها و سیاست‌گذاری‌ها نیز باید سهیم باشد، منتهی این امر با رعایت ضوابط و شرایط زن بودن به لحاظ تفاوت در آفرینش باید همراه باشد.
وی گفت: مکتب امام به ما آموخت که زنان این اعتماد به نفس را در خود به وجود آورند که در حقوق برابر هستیم و این بزرگترین دستاورد امام برای زنان بود که بپذیرند دارای حقوق یکسان هستند، چراکه بیشتر زنان خودشان را ذیل سایه مردان می‌دیدند و شخصیت مستقلی برای خود قائل نبودند. امام در دانشگاه‌ها را به روی مردم باز کرد. نرخ سواد دختران و خدمات درمانی به بانوان قبل و بعد از انقلاب قابل قیاس نیست.
عضو شورای اسلامی شهر مشهد اظهار کرد: آنچه در ده ساله رهبری امام و حتی بعد و در نگاه رهبری انقلاب ادامه پیدا کرد حتی با ادبیات جدیدتر مطرح شد که البته برخی نمی‌خواهند نگاه فعلی را برای زنان تبیین کنند، چرا که خیلی موارد را که به سر زنان می‌زنند در نگاه رهبری خلاف آن است. رهبری جایگاه ویژه برای بانوان قائل بوده و هستند اما از آنجا که زن نقش تربیتی موثری در خانواده دارد، لذا امور اجتماعی نباید وی را از این وظیفه مهم غافل کند. اگر پیام تربیتی جامعه با پیامی که زن در خانواده دارد متفاوت باشد زمینه ریا و نفاق به وجود می‌آید لذا پیامی که جامعه می‌دهد با پیامی که زن در خانواده می‌دهد باید یکی باشد.
رمارم در خصوص توجه به حقوق زنان در جامعه امروز افزود: نرخ اشتغال بانوان نسبت به آقایان خیلی پایین است البته نرخ بیکاری خیلی بالاست و ما پسران تحصیلکرده بیکار هم زیاد داریم از طرفی نگاه سنتی این است که نفقه بر عهده مرد بنابراین اولویت با اشتغال مردان است، اما نگاه توسعه یافته کار را بین زن و مرد تقسیم کرده است، ضمن اینکه باید به این امر توجه شود که کار در خانه نیز باید با نگاه توسعه یافته بین زن و مرد تقسیم شود.
وی گفت: اگر ما در دانشگاه را برای زنان باز کردیم نباید در اشتغال را ببندیم و افراد فارغ از بحث جنسیت و بر اساس تخصص مهارت باید برای اشتغال در امور مرتبط به کار گیری شوند، لذا جنسیت نباید برای به‌کارگیری نیروی مطرح باشد، بلکه در این امر باید به تخصص افراد توجه کرد.
عضو شورای اسلامی شهر مشهد ادامه داد: دومین مورد در این امر حضور زنان در رقابت‌های انتخاباتی است و از آنجا که قوه مالی چندانی برخوردار نیستند و برای تبلیغات در انتخابات قدرت لازم را ندارند، لذا تعداد کمتری از بانوان به عرصه رقابت راه پیدا می‌کنند و بستر برای حضور فراهم نیست. معمولا در برخی از کشورها در این خصوص تبعیض مثبت قائل شده و 20 تا 30 درصد کرسی را در هر بخش مدیریتی به زنان می‌دهند تا با یکدیگر رقابت کنند و در افغانستان و عراق این وجود دارد.

شاخص انتخاب مدیریت کلان خارج از حوزه جنسیتی باشد
رمارم ابراز کرد: ما در شورای شهرها و انتخابات شورای روستاها شاهد حضور دهیار زن هستیم که این نشان می‌دهد بستر و زیرساخت در خصوص حضور بانوان در امور مهم فراهم شده است. باید در حوزه مدیریتی بانوان توسعه از بالا و پایین را همزمان داشته باشیم. خارج از حوزه جنسیتی باید زنان شایسته در مدیریت‌های کلان راه یابند. اما متأسفانه این اتفاق نیافتاده و حتی ما برای شهرداری مشهد دو زن معرفی کردیم که مورد توجه واقع نشد.
وی اظهار کرد: زنان در حوزه مدیریتی برای اینکه خود را اثبات کنند مردانه رفتار می‌کنند، لذا حتی زنان در جایگاه مدیریتی کمتر زنان شایسته دیگر را برای انتخاب در سایر بخش‌های مدیریتی می‌بینند.
رمارم بیان کرد: اگر ما به قرآن نگاه کنیم می‌بینیم ازحکومت بلقیس به عنوان حکومت دانایان نامبرده است، اما بینش و نگرش جامعه امروز ما در حوزه مدیریت زن حاصل سالیان طولانی است و باید این نگاه تغییر کند که نیازمند زمان است.

انتهای پیام