فتح و گشایش خداوند ناامیدی ندارد

به گزارش ایکنا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی، عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی(ص)، بامداد امروز، 10 اردیبهشت‌ماه، در برنامه «ماه خدا» که در هنگام سحر و نزدیک به اذان صبح از شبکه اول سیما پخش شد، به ارائه توضیحاتی در زمینه آیه «رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ» پرداخت که در ادامه می‌خوانید؛

چقدر خوب است که در حالات مختلف زندگی خود، گفت‌وگوهای قرآنی داشته باشیم. بین مردم اتفاقی که می‌افتد، ضرب‌المثلی می‌زنند که بعضاً هم غلط است و ریشه دینی ندارد. مثلاً فرض می‌گوییم «سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند»، این ضرب‌المثل اصلاً دینی نیست و در دین می‌گویند باید سرت برای دیگران درد کند. یا دعاهایی که برای هم می‌کنیم گاهی غلط هم نیست، اما شاید بار زیبایی را نداشته باشد. مثلاً می‌گوییم «خدا عقلی به شما بدهد و پولی هم به ما»، اما چرا ما در گفت‌وگوها به جای مثل‌های غلط، از آیات قرآن و کلام معصوم(ع) استفاده نکنیم؟

در مناسبات اجتماعی از آیات قرآن بهره ببریم

چرا در دعاها و صحنه‌های مختلف از آیات قرآنی استفاده نمی‌کنیم؟ بیش از 100 بار «رب» و «ربنا» در قرآن داریم و خیلی زیبا است که این‌ها را حفظ کنیم و در صحنه‌های مختلف این‌ها را بخوانیم. اگر کسی در زندگی‌اش خطایی وجود دارد دعای «ربَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ»، را بخواند. اگر می‌خواهد برکت در خانه‌اش وارد شود بگوید «رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ» و یا اگر کاری می‌کنیم بگوییم «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»، ‌یعنی ملاحظه می‌کنید که حوزه هر کدام متفاوت است و در حالات مختلف می‌توانیم خدا را بخوانیم. زبانمان وقتی به اینها عادت کرد، دیگر به ناسزاگویی و تخریب و گناه آلوده نمی‌شود.

اما در این جلسه، دعای حضرت شعیب(ع) را مطرح می‌کنم که پیامبر قوم مدین بود و بر این شهر و اصحاب الأیکه پیامبری می‌کرد. پدر زن حضرت موسی(ع) بود و 10 سال موسی(ع) خدمت‌گزاری او را کرده است. ایشان پیامبری بود که شعارش این بود که «إِنْ أُريدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ»، هدف من اصلاح است و این آیه در کلام امام حسین(ع) نیز هست که فرمود «خرجت لطب الاصلاح».

مطالب مختلفی در مورد ایشان در قرآن آمده است؛ یکی اینکه ایشان توصیه‌هایی به مردم داشتند، شعیب را خطیب‌الانبیاء می‌گویند که قدرت سخنوری ویژه‌ای داشت و یکی از توصیه‌هایش این بود که می‌گفت بندگی خدا را بکنید. دوم اینکه می‌گفت کم‌فروشی نکنید. قوم شعیب به گناه کم‌فروشی مبتلا بودند. تذکر دیگر این بود که فساد نکنید. تذکر دیگر اینکه می‌فرمود به یاد قیامت باشید و من از عذاب روز قیامت بر شما می‌ترسم، اما به حرف او گوش نکردند و کم‌فروشی کردند و مسخره‌اش کردند و می‌گفتند که تو متوجه نیستی که چه می‌گویی و به خاطر نمازت می‌گویی، این کارها را بکنید. هرچه گفت به دنبال مال حلال بروید، آنان توجه نکردند.

خدا در همه امور گشاینده است

بالاخره به حرفش گوش ندادند و او گفت: «رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ»؛ فتح یعنی گشایش و اینجا یعنی خدایا بین ما و بین این قومی که خطا می‌کنند به حق حکم کن و تو بهترین فاتح و گشاینده هستی. یکی از اسماء خدا نیز «خیر الفاتحین» است. خدا در همه امور گشاینده است، چنان که فرمود «إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا»، پس خدا فتاح است.

حال که این طور است این دعا را یاد بگیریم و یک وقت اگر دیدیم حقی از ما نادیده گرفته می‌شود این دعا را بخوانیم. این یکی از دعاهایی است که از شعیب(ع) می‌آموزیم و این در ذهن ما باشد که خدا گشاینده و فتاح است و راه را می‌نمایاند.

ام ایمن خدمت‌گزار حضرت زهرا(س) بود، بعد از شهادت حضرت(س) به سمت مکه راه افتاد. در مسیر آذوقه و آبش تمام شد و تشنگی بر او چیره شد. آفتاب بر او غلبه کرد و گفت خدایا من خدمت‌گزار حضرت زهرا(س) بوده‌ام، خودت گشایشی ایجاد کند. یک زن تنها در یک بیابان که هیچ آبی نیست، اما به اضطرار رسیده بود و دعا کرد. یک مرتبه دلوی از آسمان آمد و نوشید و تا چند سال احساس تشنگی نمی‌کرد. این می‌شود فتح و گشایشی که خدا در زندگی انسان ایجاد می‌کند؛ لذا دقت کنیم که دچار یأس نشویم. خدا بالاخره در اوج ناامیدی راهی را باز می‌کند.