مقایسه‌ای قابل تأمل؛ بودجه میلیاردی باشگاه‌های ورزشی و سهم اندک اعتبارات قرآنی
مدیر مؤسسه قرآنی جامعةالحفاظ کرمان با بیان اینکه باید حمایت از مؤسسات و فعالیت‌های قرآنی چشمگیر باشد، گفت: چرا برای باشگاه‌های ورزشی بودجه میلیاردی تصویب می‌شود، اما به قرآن، که کتاب انسان‌سازی است، بی‌توجه هستیم.
مؤسسات قرآنی به عنوان مراکز مردم‌نهاد فرهنگی در دولت اسلامی علی‌رغم انتظار، همواره با مسائل و مشکلات بی‌شماری دست به گریبان بوده‌اند و شواهد و قرائن نشان می‌دهند که به هر دلیلی در دولت‌های گذشته هیچ‌گاه مؤسسات اولویت دولت‌ها نبوده‌اند و حتی قانون‌های حمایتی‌ای که وجود دارند نیز به سختی در مورد آنها به اجرا درآمده است. از این رو در سلسله مصاحبه‌هایی به مطالبات مدیران مؤسسات از دولت سیزدهم پرداخته‌ایم. آنچه در ادامه می‌آید صحبت‌های مصطفی نیک‌ورز، مدیر مؤسسه قرآنی جامعةالحفاظ کرمان، با خبرنگار ایکنا در این ارتباط است.
ایکنا ـ به عنوان مدیر یک مجموعه قرآنی چه مطالبه‌ای از مسئولان دارید؟
مطالبه‌ای که ما از دولت سیزدهم به عنوان دولت قوی مردمی داریم این است که برای فعالیت‌های مذهبی و قرآنی به‌ویژه فعالیت‌هایی که سازمان‌های مردم‌نهاد مثل مؤسسات قرآنی انجام می‌دهند، اهمیت ویژه‌ای قائل شود.
به فرموده رهبر معظم انقلاب، اگر کاری به خود مردم واگذار شود، آن کار به نحو احسن و مطلوب انجام خواهد شد. مصداق این فرموده واگذاری فعالیت‌های قرآنی به نهادهای مردمی به ویژه مؤسسات قرآنی است. دستگاههای حاکمیتی نباید در این امر دخالت خاصی کنند، بلکه نقششان پشتیبان و نظارت‌کننده است که از سوی اتحادیه و مؤسسات قرآنی انجام می‌شود.
بیمه مربیان قرآنی
قشر قرآنی به ویژه مربیان از قشر متوسط رو به پایین جامعه هستند، اما هیچ حمایتی از آنها انجام نمی‌شود. دولت می‌تواند برای بیمه فعالان قرآنی قدمی بردارد، زیرا مشوق آنان است تا کارشان را گسترش دهند. حمایت‌هایی که از مؤسسات قرآنی و نهادهای مردمی و در کل فعالیت‌های قرآنی می‌شود باید چشمگیر باشد. چرا برای فعالیت‌های ورزشی اینقدر بودجه دولتی مصرف می‌شود؟ در یک فصل هزینه یک بازیکن چند میلیارد تومان است ولی اگر بگوییم برای یک مؤسسه، فعال قرآنی یا حافظ قرآن حقوق و مستمری مشخص کنند دریغ می‌کنند، در حالی که طبق روایات، در زمان حضرت علی(ع) برای حافظ قرآن از بیت‌المال مقرری تعیین می‌کردند، ولی متأسفانه الان قرآنیان کم‌بهره‌ترین قشر جامعه هستند و هیچ حمایتی از آنها صورت نمی‌گیرد.
توقع داریم بودجه‌ای را برای حمایت از فعالیت‌های قرآنی در نظر بگیرند و آن را به دستگاههای حاکمیتی نیز ندهند، چون آنها وظیفه انجام بعضی کارهای متفرقه را نیز دارند. به همین دلیل این بودجه آنجا به هدر و به جاهای دیگر می‌رود و مصرف می‌شود و به هیچکس هم پاسخگو نیستند، ولی اگر این بودجه به نهادهای مردمی داده شود، طبیعتاً دستگاههای دولتی می‌توانند بر آن نظارت ویژه‌ای کنند.
ایکنا ـ ارزیابی شما از وضعیت فعلی مؤسسات قرآنی چیست؟
به دلیل شیوع کرونا، فعالیت مؤسسات قرآنی به ویژه آموزش‌های حضوری به نحو چشمگیری کاهش یافت. قبل از شیوع کرونا در بهترین حالت یک مؤسسه قرآنی می‌توانست حداکثر 400 یا 500 نفر را در فصل تابستان در یک محله پوشش دهد که طبق آمار حدود پنج درصد جمعیت آن شهر بود، یعنی خیلی خوشبینانه پنج درصد جمعیت یک شهر با خانواده‌هایشان می‌آمدند و از فعالیت‌های قرآنی به انحای مختلف استفاده می‌کردند که تعداد کمی بود، ولی با شیوع کرونا همین مقدار کم هم از دست رفت و مردم برای حضور در مؤسسات قرآنی بدعادت شدند. بدین ترتیب تعدادی از مؤسسات غیرفعال و نیمه‌فعال شدند و تعدادی هم موفق نشدند که در فضای مجازی فعالیت خود را ادامه دهند و این موارد مشکلاتی است که مؤسسات قرآنی با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند و متأسفانه هیچ حمایتی هم از سوی دستگاههای ناظر صورت نگرفته است، نه از طرف سازمان تبلیغات اسلامی و نه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. واقعاً شاهد حمایتی نبوده‌ایم که بتوان نام آن را حمایت گذاشت تا فعالیت‌های قرآنی در این شرایط ادامه یابد.
ایکنا ـ آیا اساساً باید از دولت توقع حمایت داشت یا حمایت از فعالیت‌های قرآنی باید صرفاً مردمی باشد؟
نام دولت، دولت انقلاب اسلامی و دولت جمهوری اسلامی است. خیلی از دولت‌هایی که چندان رنگ و بوی اسلامی نداشته‌اند، ولی برای قرآن بسیار اهمیت قائل هستند و حمایت می‌کنند. ببینید در مالزی وضعیت قرآن به چه شکل است؟ مصر را نگاه کنید و ببینید که چقدر برای قرآن و آموزش آن اهمیت قائل می‌شوند. ما از دولت توقع حمایت در فعالیت‌های قرآنی و مردمی داریم. اگر این اتفاق بیفتد، طبیعتاً ناهنجاری در جامعه کم می‌شود.
کسب و کار مؤسسه نباید بر فعالیت قرآنی سایه بیندازد
ایکنا ـ نظرتان در رابطه با اینکه مؤسسات وارد فضای کسب و کار شوند، چیست؟
بسیار موافقم که وارد کسب و کارهای فرهنگی، هنری و صنایع دستی شوند، اما این کارها نباید بر فعالیت‌های قرآنی سایه بیندازد. در واقع باید کسب و کارها در خدمت فعالیت‌های قرآنی باشند، نه اینکه باعث شوند فعالیت‌های قرآنی تعطیل شوند و صرفاً به کسب و کار بپردازند.
ایکنا ـ با توجه به اینکه طی ادوار مختلف ثابت شده که موضوع قرآن برای دولت‌ها اولویت نبوده، در این دوره چقدر امیدوار به رفع چالش‌ها هستید؟
امیدوارم که این دولت بتواند مقداری به چالش بزرگی که برای مؤسسات و نهادهای مردمی پیش آمده است بپردازد. از طریق فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی نیز رایزنی‌هایی را با دبیر فراکسیون انجام داده‌ایم تا بتوانیم بودجه مصوبی را برای بحث فعالیت‌های قرآنی، اتحادیه‌ها، مؤسسات مردمی و نهادهای قرآنی دریافت کنیم. ان‌شاءالله که امید ما به یأس تبدیل نشود.
ایکنا ـ مؤسسات در چه زمینه‌هایی نیازمند حمایت هستند؟
حمایت از مؤسسات در زمینه‌های مختلفی می‌تواند انجام شود. از امور مادی که بگذریم، حمایت معنوی نیز جای خود را دارد. همچنین همان‌طور که به دانشجویان، طلاب حوزه علمیه و معلمان اینترنت رایگان می‌دهند به مؤسسات قرآنی نیز اختصاص یابد. پلتفرمی مشابه اسکای‌روم را در اختیار مؤسسات قرآنی قرار دهند تا بتوانند کلاس‌های قرآنی خود را برگزار کنند. علاوه بر این، کمک به تأمین اجاره‌بهای مؤسسات و ساخت و ساز آنها و بیمه فعالان قرآنی نیز می‌تواند در دستور کار قرار گیرد.
دستگاههای حاکمیتی فقط ناظر باشند
ایکنا ـ نظرتان راجع‌به چگونگی فعالیت‌های دستگاههای حاکمیتی متولی امور قرآنی چیست؟
آنها فقط باید ناظر بر فعالیت‌های قرآنی و حمایت‌کننده باشند. در حال حاضر بسیاری از دستگاههای متولی اجراکننده و مجری هستند، در صورتی که باید اجرای فعالیت‌های قرآنی به اتحادیه‌ها و مؤسسات قرآنی واگذار شود.
ایکنا ـ سخن پایانی.
امیدوارم که دولت در زمینه فعالیت‌های قرآنی قدم بزرگ و مثبتی بردارد. در بحث بیمه فعالان قرآنی باید شاهد رخداد عظیمی باشیم. این کار مهم سال‌ها به فراموشی سپرده شده است و باید راهکارهای آن از طریق دستگاههای حاکمیتی به مؤسسات، نهادهای مردمی و اتحادیه‌های قرآنی، که مظهر کار مردمی‌اند، واگذار شود. البته اگر سازمان واحدی با عنوان سازمان قرآنیان کشور شکل بگیرد تا از کارهای جسته گریخته پرهیز شود، اقدام راهگشایی خواهد بود.
این مؤسسه در استان کرمان، خیابان شهید باهنر (ناصریه سابق)، کوچه شماره یک واقع شده است.
انتهای پیام
