اعمال هفدهم ماه ربیع‌الاول
روز هفدهم ماه ربیع‌الاول، ولادت باسعادت خاتم‌الأنبیاء حضرت محمّدبن‌عبدالله (ص) و ولادت با برکت حضرت امام جعفر صادق(ع) بوده و اعمالی دارد که انجام آنها بسیار پرفضیلت است.
روز هفدهم ماه ربیع‌الاول، ولادت باسعادت و با برکت خاتم‌الأنبیاء حضرت محمّدبن‌عبدالله (ص) بوده و معروف آن است که ولادت با سعادتش در مکه معظمه در خانه خود آن حضرت در روز جمعه در وقت طلوع فجر در عام‌الفیل در ایام سلطنت انوشیروان عادل واقع شده است. همچنین در این روز شریف در سال ۸۳ هجری قمری، ولادت با برکت حضرت امام جعفر صادق(ع) واقع و باعث مزید فضل و شرافت این روز شده است.
در این روز فرخنده و با برکت اعمالی وارد شده که غسل از جمله آن اعمال است. روزه این روز از دیگر اعمال مهمی است که از برای آن فضیلت بسیار شمرده‌اند و روایت شده هر که این روز را روزه بدارد ثواب روزه یک سال را خدا برای او می‌نویسد و این روز یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. زیارت حضرت رسول(ص) و همچنین زیارت حضرت امیرالمؤمنین(ع) نیز در این روز پر فضیلت نیز وارد شده است.
از دیگر اعمال سالروز با سعادت پیامبر اعظم(ص) خواندن دو رکعت نماز است و کیفیت آن بدین صورت است که در هر رکعتی یک مرتبه حمد و 10 مرتبه سوره قدر و 10 مرتبه سوره اخلاص است، بگزارد و پس از نماز در محل نماز بنشیند و دعایی که روایت شده است بخواند : اَللَّهُمَّ اَنتَ حَی لاَ تَمُوتُ ... و این دعای مبسوطی است و چون سندش را منتهی به معصوم ندیدم مراعات اختصار را اهم دیدم و هر که طالب است مراجعه به زادالمعاد نماید.
تصدق و خیرات از اعمال این روز شریف بوده و مستحب است مسلمانان این روز را تعظیم بدارند و تصدق و خیرات کرده و مؤمنان را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرفه بروند.
از كارهاى مهم در اين روز رعايت آداب عيد ميلاد پيامبر(ص) به آنچه موافق حقیقت عید است (عمل کند) یعنی به آنچه که در شرع وارد گشته، نه آنچه خلاف مقررات شرع باشد.
حقیقت عید عبارت از موسمی است که حق متعال، نیکوکار و بدکار را برای حضور در برابر خویش به عرض خاکساری و مسکنت و اظهار مراسم عبودیت خوانده تا در آن، جایزه و بخشش کند و لباس امان و خلعت بر آنان بپوشاند ...
برای هر مجلسی، لباس مخصوص و زینتی مناسب آن لازم است و لباس شایسته اهل چنین مجلسی، لباس تقوا و تاج آنها، تاج کرامت و وقار است، یعنی لباس اهل این مجلس تخلق به اخلاق حسنه و تاج معارف ربانیه و تطهیر آنها، پاکیزه ساختن دل از اشتغال به غیر خدا و بوی خوش ایشان، ذکر خدا و درود بر رسول خدا و آل طاهرین او(ع) است.
عباس قمى عُفِيَ عَنْهُ گويد: هر گاه خواستم زيارت كنم آن حضرت را به اين زيارت، اول زيارت مىكنم آن حضرت را به نحوى كه حضرت امام رضا (ع) تعليم بزنطى فرموده و بعد از آن اين زيارت را مىخوانم و كيفيت آن چنان است كه روايت شده به سند صحيح كه ابن‌ابى نصر خدمت امام رضا (ع) عرض كرد كه بعد از نماز چگونه صلوات و سلام بر حضرت رسول(ص) بايد فرستاد فرمود می‌گويى: السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ؛ سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد، السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ؛ سلام بر تو اى حضرت محمدبن عبد الله (ص) سلام بر تو اى برگزيده خدا، السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صِفْوَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى دوست خاص خدا، سلام بر تو اى امين وحى خدا.
أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ؛ گواهى مىدهم كه تو پيغمبر و فرستاده خدايى و گواهى مىدهم كه تو محمدبن‌عبدالله (بنده خاص خدايى)، وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ عَبَدْتَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ؛ و گواهى مى دهم كه كاملا امتت را وعظ و نصيحت فرمودى و جهاد در راه خدا نمودى و خدا را به اخلاص بندگى كردى تا به مقام يقين كامل (وقت مرگ) رسيدى، فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَفْضَلَ مَا جَزَى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ؛ پس خدا تو را اى رسول حق پاداش دهد نيكوتر از هر پاداشى كه به هر پيغمبر براى هدايت امت داده است، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ؛ خدايا درود فرست بر محمد(ص) و آل محمد(ع) بهترين درودى كه بر ابراهيم (ع) و آلش فرستادى كه تو بسيار ستوده صفات و بزرگوارى.
منبع
مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی- المراقبات .ص۸۱ - ۸۴ .
انتهای پیام
