به گزارش خبرنگار ایکنا، بیست و چهارمین جلسه از سلسلهجلسات دوره «توحید در مراتب رشد» ویژه مربیان، فعالان فرهنگی، فارغالتحصیلان، دانشجویان و دانشآموزان پایه دهم به بالای مساجد، شب گذشته، ششم اسفندماه با سخنرانی احمدرضا اخوت، مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با موضوع شیطان برگزار شد.
وی با تبریک ایام میلاد امام سجاد(ع)، گفت: میخواهیم از طریق نفی عبودیت شیطان، به خدا برسیم. سبکی که سوره یاسین به ما یاد میدهد، ابتدا تفکرمان فعال و سپس شکرمان فعال میشود، این مسیر خیلی مطمئن و جالبی است که کمتر به آن فکر کردهایم، معمولاً آدمها فکر نمیکنند که از طریق ترک عبودیت شیطان میتوانند به خدا برسند.
اخوت با اشاره به کلیدواژه فتنه، به عنوان یکی از راههای شیطان برای دور کردن انسان از مسیر توحید، بیان کرد: «يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ؛ اى فرزندان آدم زنهار تا شيطان شما را به فتنه نيندازد چنانكه پدر و مادر شما را از بهشت بيرون راند و لباسشان را از ايشان بركند تا عورتهایشان را بر آنان نمايان كند در حقيقت او و قبيلهاش شما را از آنجا كه آنها را نمىبينيد مىبينند ما شياطين را دوستان كسانى قرار داديم كه ايمان نمىآورند»، (اعراف/27) فتنه مثل این است که از یک نفر خیلی عصبانی هستم، مثلاً با یک نفر بحثم شده و در ذهنم آن را بزرگ میکنم، چالشش یعنی طوری فرد را تحت تأثیر قرار میدهد که تداعی بنبست و بیچارگی میشود، مثل آدم مارگزیده میماند.
وی ادامه داد: در ذهن فرد توجیهی ایجاد میکند که الان میتوانی گناه کنی، آن کار موجب میشود که رفتار بیخردانهای انجام دهد که نشاندهنده این است که لباس تقوا را درآورده و مثلاً غرایزش را نتواند کنترل کند و عیبی را از خودش بروز دهد. خیلی اتفاق میافتد که انسان عیب خودش را رها میکند به این دلیل که احساس میکند در بنبست است و چارهای ندارد. «سَوْآتِ» یعنی نیازهایی که در انسان وجود دارد و نمیتوان آنها را حذف کرد ولی حتماً باید پوشانده شود تا نیاز برطرف شود.
این مدرس مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با بیان اینکه فتنه و «سَوْآتِ» همراه هستند، اظهار کرد: فتنه و سوآت را بایستی با هم در نظر گرفت. فتنه، چالشهایی است که فرد با آن خود را بیآبرو میکند. مقابله با این موضوع این است که اصلاً و ابداً حرف شیطان را باور نکنید، مقابلهاش احساس بیچارگی نکردن در کنترل غرایز و شهوات است. مثلاً دکتر گفته است فلان غذا ممنوع است، خب نخور، اگر خوردی دکتر میفهمد و آزمایش میدهد. نوعاً سر این فتنه کجا باز میشود؟ آنجا که انسان نسبت به کنترل شهواتش احساس ضعف میکند. هرکسی شهوتش را آزاد کند قابل کنترل نیست و وقتی در مقابل خدا میایستد خودش را به فتنه میاندازد و نمیتوانید از خودتان در برابر شهوات دفاع کنید.
وی ادامه داد: فتنه در جاهایی که انسان نسبت به شهواتس حس ضعف دارد، خود را نمایان میکند، هر کسی شهوتش را آزاد میکند خود را در فتنه میاندازد. خدا همانطور که شهوات و نیازها را به انسان داده کنترلش را هم داده اما بعضیها ننه من غریبم بازی در میآورند، همه افرادی که گرفتار شدهاند از همین موجه کردن این اتفاق برایشان افتاده است. مواظب باشید هر موقعی نسبت به غرایز و شهوات احساس ضعف کردید به خودت بگو این بیمزه بازیها را کنار بگذار و الکی شلوغش نکن، با خودتان رو راست و جدی باشید. همین مقدار کافی است که انسان احساس بیچارگی کند. راه حفظ از فتنه این میشود که هر کدام از قوای انسان در مسیر درست خودش قرار گیرد و در واقع انسان تقوای عمومی داشته باشد.
اخوت با اشاره به راه ترمیم فتنه گفت: حالا اگر یک نفر مشکل پیدا کرد راه ترمیمش چیست؟ استغفار و توبه، همین مقدار کافی است، البته بعضیها می گویند آدم باید خودش را تنبیه کند. تنبیه را هم طوری بگذارد که سخت باشد. خیلی آدم لوس میشود اگر در زندگیاش تنبیه نداشته باشد. نوعاً آدمها خیلی زیاد اشتباه میکنند ولی به نسبت اشتباهشان خودشان را تنبیه نمیکنند. مثلاً یک چیز خوشمزه یا تفریحی که دوست دارد، حذف کند. انجام ندادن کار خوب تنبیه نیست، تنبیه باید طوری باشد که انسان دردش بیاید.
وی عنوان کرد: فتنهها طوری هستند که آبروی آدم را میبرند، فرایندش اینطور است که قلب انسان را آلوده میکند. فتنههای اجتماعی منجر به درآوردن لباسهای جمعی میشوند. فکر کنید همه یک جمعی پرخاشگر شوند. به طور مثال اختلاف در جمع طبیعی است، اما اگر نتوانند کنترل کنند تبدیل به پرخاش و حتی بدتر هم میشود. پایه همه اینها شهوات است و این هم شهوت غضب است. پایه این لباس، چهار مورد شهوت غضب، غرایز، خوردنیها و خودنمایی هستند. البته شهوت خودنمایی و آراسته کردن شعبهای از شهوتهای غریزی است، اینها احتیاج به لباس دارند. شما به هر حال غضب را دارید ولی نباید رو بیاید، همه این چهار مورد را دارید، ولی باید به موقعش خرجش کنید، اگر کسی در خواب دید لباس نپوشیده یعنی یکی از این چهار مورد از او برداشته شده، در زندگیاش بگردد و ببیند چه اتفاقی افتاده است.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران با اشاره به نمونههایی از تنبیههای مناسب گفت: شما قرآن را میخوانید اما نمینویسید، شروع کنید یک سوره را بنویسید یا از یک آیه 100 بار بنویسید، این هم تنبیه حساب میشود، ممکن است فکر کنید چه تنبیه خوبی است. یا اینکه خودتان را تنبیه کنید و یک دوره خوشنویسی بروید. آدم خیلی تنبیههای خوبی میتواند برای خودش بگذارد. مثلاً اگر کسی اقتضائش را داشته باشد در سه روز ختم قرآن کند. یا مثلاً رفتن به مشهد و ختم کل قرآن. هر چند میگویند سعی کنید مستحبات را به خودتان تحمیل نکنید، اما از باب تنبیه خوب است، آدمی که تنبیه ندارد، ترمیم ندارد.
وی نسیان را شیوه بعدی شیطان در گمراهسازی برشمرد و ادامه داد: بعدی دچار نسیان کردن است، «وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَإِمَّا يُنْسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ؛ و چون ببينى كسانى [به قصد تخطئه] در آيات ما فرو مى روند از ايشان روى برتاب تا در سخنى غير از آن درآيند و اگر شيطان تو را [در اين باره] به فراموشى انداخت پس از توجه [ديگر] با قوم ستمكار منشين» (انعام/68). این آیه دو بخش دارد؛ در بخش اول با یکسری افرادی مواجه میشوید که میآیند و در آیات خدا غور میکنند برای اینکه بتوانند آدمها را منحرف کنند، بیشتر در این مجالس علمی و نخبگانی این قضیه هست، یا حتی ممکن است در فامیل هم همینطور باشد، مثلاً راجع به موضوع ولایت، یعنی پاپیچ شدن که عیب بگیرند و با توجیهها و بحثهای مختلف، ایراد میگیرند، «فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ» از آنها اعراض کن. منظور دوری از مشارکت و همنشینی با آنها نیست، یعنی یک کاری کند که آنها بساطشان را جمع کنند، یعنی اعراض مؤثر داشته باش که مستلزم آن است که شما چند لحظهای و چند مدتی حتی خزعبلاتی هم بشنوی.
اخوت اظهار کرد: برای مقابله با کسانی که اهل استهزا هستند بایستی فعالانه و بدون قرار گرفتن در جو آنها برخورد کرد. نوعاً چون اتصال گزارهها را در ذهن خودمان بررسی نکردهایم نمیتوانیم گسست گزارههای دیگران را متوجه شویم. این موضوع به شما مهارت برخورد میدهد.
مدیر مجمع مدارس دانشجویی قرآن و عترت گفت: اغوا که در آیات «قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ؛ گفت پروردگارا به سبب آنكه مرا گمراه ساختى من [هم گناهانشان را] در زمين برايشان مى آرايم و همه را گمراه خواهم ساخت» 39 سوره حجر و «قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ؛ [شيطان] گفت پس به عزت تو سوگند كه همگى را جدا از راه به در مىبرم» 82 سوره صاد آمده است، شیوه دیگر شیطان است.
وی بیان کرد: اغوا را ایجاد انحراف میگوییم، انسان مؤمن به سمت نور در حرکت است و روز به روز خوبتر میشود. اغوا یعنی تغییر مسیری که اگر بخواهی باید برگردی و از نقطه صفر شروع کنی که خیلی خسارت دارد. اغوا را انحراف در جهت گویند. ممکن است من آدم خَیری باشم، اما شیطان جهت خیر رساندن را تغییر میدهد چقدر این شگرد جالب است، یعنی صورت کار تو وجود دارد ولی هر چه که دست و پا میزنی بیشتر فرو میروی و از خدا دور میشوی. نشانهاش این است که حال نماز نداری و نماز اول وقت را کنار میگذاری، چه چیزی مهمتر از نماز است؟ پس معلوم است که جهتت اشتباه است که میلت به نماز کمتر میشود، اگر جهتت درست باشد میل به نماز و خوبیها در تو بیشتر میشود.
اخوت اظهار کرد: اگر میبینی این موضوع در تو نیست به ترکیب کارت دست نزن فقط جهتش را درست کن، مثلاً کار قرآنی میکنی ولی برای نفست است، آن را درست کن. انسان خیلی درگیر نفس خودش است، خیلی وقتها خیلی کارها را برای نفس خودش انجام میدهد نه خدا. این خیلی جالب است که دست به ترکیب کار نمیزند، فقط جهتش را تغییر میدهد، وگرنه آدم این همه کار خوب انجام میداد، نباید تا الان اخلاقش خوب میشد؟ راه مقابله با اغوا اخلاص است، اغوا برای همه آدمها خیلی احتمال وقوع دارد.
یادآور میشود، این جلسات شنبههای هر هفته ساعت ۲۰ برگزار میشود و علاقهمندان به منظور بهرهمندی از آن میتوانند از لینک https://www.skyroom.online/ch/elmshahr/rahbarenojavan استفاده کنند یا به صورت حضوری به مسجد امام حسین(ع) واقع در تهران، طرشت، بالاتر از میدان مرحوم حسن حسینی، خیابان شهید حبیبالله مراجعه کنند.
انتهای پیام